„a przy jego boku dowódca Jochanan, a z nim dwieście osiemdziesiąt tysięcy ludzi,”

Biblia Tysiąclecia: 2 Księga Kronik 17,15

Biblia Tysiąclecia
Księga Psalmów 78:1

78:1
Pieśń pouczająca. Asafowy. Słuchaj, mój ludu, nauki mojej; nakłońcie wasze uszy na słowa ust moich.
78:2
Do przypowieści otworzę me usta, wyjawię tajemnice zamierzchłego wieku.
78:3
Cośmy słyszeli i cośmy poznali, i co nam opowiedzieli nasi ojcowie,
78:4
tego nie ukryjemy przed ich synami. Opowiemy przyszłemu potomstwu chwałę Pana i Jego potęgę, i cuda, których dokonał.
78:5
Albowiem nadał On w Jakubie przykazania i ustanowił Prawo w Izraelu, aby to, co zlecił naszym ojcom, podawali swym synom,
78:6
aby to poznało przyszłe pokolenie, synowie, co się narodzą,
78:7
że mają pokładać nadzieję w Bogu i nie zapominać dzieł Boga, lecz strzec Jego poleceń.
78:8
A niech nie będą jak ich ojcowie, pokoleniem opornym, buntowniczym, pokoleniem o chwiejnym usposobieniu, którego duch nie dochowuje Bogu wierności.
78:9
Synowie Efraima, uzbrojeni w łuki, w dniu bitwy poszli w rozsypkę.
78:10
Nie zachowali przymierza z Bogiem i nie chcieli postępować według Jego Prawa.
78:11
Zapomnieli o Jego dziełach i o cudach, które im ukazał.
78:12
Uczynił cuda przed ich ojcami w ziemi egipskiej na polu Soanu.
78:13
Rozdzielił morze, a ich przeprowadził i wody ustawił jak groblę.
78:14
Przez dzień ich prowadził obłokiem, a przez całą noc blaskiem ognia.
78:15
Rozłupał skały w pustyni i jak wielką otchłanią obficie ich napoił.
78:16
Wydobył ze skały strumienie, i wylał wodę jak rzekę.
78:17
Lecz nadal grzeszyli przeciw Niemu, obrażali Najwyższego w kraju suchym.
78:18
Wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając strawy dla swego pożądania.
78:19
Mówili przeciw Bogu, rzekli: Czyż Bóg potrafi nakryć stół w pustyni?
78:20
Oto w skałę uderzył, popłynęły wody i wytrysnęły strumienie: Czy także potrafi dać chleba albo ludowi swemu przygotować mięso?
78:21
Toteż gdy Pan usłyszał, zapalił się gniewem, i ogień rozgorzał przeciw Jakubowi, ⟨i gniew jeszcze powstał przeciw Izraelowi⟩,
78:22
że nie uwierzyli w Boga i nie zaufali Jego pomocy.
78:23
Potem z góry wydał rozkaz chmurom i bramy nieba otworzył,
78:24
i spuścił jak deszcz mannę do jedzenia: dał im zboże z nieba.
78:25
Człowiek chleb mocarzy spożywał - żywności zesłał im do syta.
78:26
Wzbudził na niebie wicher od wschodu i mocą swą przywiódł wiatr południowy.
78:27
I zesłał na nich mięso, jak kurzawę, i ptaki skrzydlate, jak morski piasek.
78:28
Sprawił, że pospadały na ich obóz dokoła ich namiotów.
78:29
Jedli więc i nasycili się w pełni, i zaspokoił ich pożądanie.
78:30
Jeszcze nie zaspokoili swego pożądania i pokarm był jeszcze w ich ustach,
78:31
gdy się rozżarzył przeciw nim gniew Boży: zabił ich dostojników, a młodzieńców Izraela powalił.
78:32
Jednakże nadal grzeszyli i nie wierzyli Jego cudom.
78:33
Szybko ich dni zakończył i lata ich nagłą zatratą.
78:34
Gdy ich zabijał, szukali Go, nawracali się i znów szukali Boga.
78:35
I przypominali sobie, że Bóg jest dla nich skałą, że Bóg Najwyższy ich zbawicielem.
78:36
Lecz oszukiwali Go swymi ustami i kłamali Mu swoim językiem.
78:37
Ich serce nie trwało przy Nim, w przymierzu z Nim nie byli stali.
78:38
On jednak litując się odpuszczał winę, a nie wytracał, i często odwracał swój gniew, i nie pobudzał całej swej zapalczywości.
78:39
Przypominał sobie, że są tylko ciałem i tchnieniem, które odchodzi, a nie wraca.
78:40
Ileż razy drażnili Go na pustyni i zasmucali Go na pustkowiu!
78:41
I ponownie Boga wystawiali na próbę, gniewali Świętego Izraela.
78:42
Nie pamiętali Jego ręki - dnia, w którym ich wybawił od ciemiężyciela,
78:43
kiedy czynił w Egipcie swe znaki i swoje cuda na polu Soanu,
78:44
i rzeki ich w krew zamienił, i ich strumienie, aby pić nie mogli.
78:45
Nasłał na nich muchy, które ich kąsały, i zgubne dla nich żaby.
78:46
Ich zbiory wydał owadom, a owoc ich pracy szarańczy.
78:47
Poraził gradem ich winnice, a szronem ich sykomory.
78:48
Ich bydło wydał na pastwę zarazy, a na pastwę choroby ich trzody.
78:49
Zesłał na nich żar swojego gniewu: oburzenie, zapalczywość i udrękę - orszak zwiastunów klęski.
78:50
Otworzył drogę dla swego gniewu: nie zachował ich od śmierci, ich życie wydał zarazie.
78:51
I poraził w Egipcie wszystko pierworodne, pierwsze ich płody w namiotach Chama.
78:52
A swój lud wyprowadził jak owce i powiódł w pustyni jak trzodę.
78:53
Wiódł ich bezpiecznie, tak że się nie bali, a ich wrogów przykryło morze.
78:54
Wprowadził ich do swej ziemi świętej, do gór, które nabyła Jego prawica;
78:55
i wygnał przed nimi narody, a im losem wyznaczył dziedzictwo i w namiotach tamtych osadził szczepy Izraela.
78:56
Ale wystawiali na próbę i drażnili Boga Najwyższego, i Jego przykazań nie strzegli.
78:57
Odstępowali zdradziecko, jak ich ojcowie, byli zmienni, jak łuk zawodny.
78:58
Pobudzali Go do gniewu przez swoje wyżyny i wzniecali Jego zazdrość swoimi rzeźbami.
78:59
Bóg usłyszał i zapłonął gniewem, i zupełnie odrzucił Izraela.
78:60
I porzucił mieszkanie w Szilo, przybytek, gdzie mieszkał wśród ludzi.
78:61
I oddał swoją moc w niewolę, a swą chwałę w ręce nieprzyjaciół.
78:62
I wydał pod miecz swój naród, i rozjątrzył się na swoje dziedzictwo.
78:63
Młodzieńców ich pochłonął ogień, a nad ich pannami nie śpiewano pieśni weselnych.
78:64
Ich kapłani poginęli od miecza, a ich wdowy nie mogły lamentować.
78:65
Lecz Pan się ocknął jak ze snu, jak wojownik winem zmożony.
78:66
I poraził od tyłu swych nieprzyjaciół: wieczystą sromotą ich okrył.
78:67
Odrzucił namiot Józefa i nie wybrał szczepu Efraima,
78:68
lecz wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
78:69
I wzniósł swoją świątynię, jak wysokie niebo, jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
78:70
Wybrał swego sługę Dawida i wziął go od owczych zagród:
78:71
powołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], by pasł Jakuba, lud Jego, i Izraela, Jego dziedzictwo.
78:72
On ich pasł w prawości swego serca i roztropnie prowadził swoimi rękoma.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

A gdy was wodzić będą do synagog i do urzędów, i do władz, nie troszczcie się, jak się bronić i co mówić będziecie.
Łuk 12:11

W Chrystusie

I macie pełnię w nim; On jest głową wszelkiej nadziemskiej władzy i zwierzchności.
Kol 2:10

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Król Manasses został pochowany w ogrodzie (II Król 21:18).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Bo skryje mię w dzień niedoli w szałasie swoim, Schowa mnie w ukryciu namiotu swego, Postawi mnie wysoko na skale.
Ps 27:5


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić