„A gdy go odrzucił, wzbudził im Dawida za króla, któremu też świadectwo wydawając powiedział: Znalazłem Dawida, syna Jessego, męża według serca mego, który będzie czynił wszystkę wolę moję.”

Biblia Gdańska (1881): Dzieje Apostolskie 13,22

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Warszawska
Księga: Ewangelia św. Mateusza 22:39

Podobieństwo o uczcie weselnej

1A Jezus odpowiadając, mówił do nich znowu w podobieństwach tymi słowy: 2Podobne jest Królestwo Niebios do pewnego króla, który sprawił wesele swemu synowi. 3I posłał swe sługi, aby wezwali zaproszonych na wesele, ale ci nie chcieli przyjść. 4Znowu posłał inne sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Oto ucztę moją przygotowałem, woły moje i bydło tuczne pobito, i wszystko jest gotowe, pójdźcie na wesele. 5Ale oni, nie dbając o to, odeszli, jeden do własnej roli, drugi do swego handlu. 6A pozostali, pochwyciwszy jego sługi, znieważyli i pozabijali ich. 7I rozgniewał się król, a wysławszy swe wojska, wytracił owych morderców i miasto ich spalił. 8Wtedy rzecze sługom swoim: Wesele wprawdzie jest gotowe, ale zaproszeni nie byli godni. 9Idźcie przeto na rozstajne drogi, a kogokolwiek spotkacie, zaproście na wesele. 10Słudzy ci wyszli na drogi, sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych, i sala weselna zapełniła się gośćmi. 11A gdy wszedł król, aby przypatrzeć się gościom, ujrzał tam człowieka nie odzianego w szatę weselną. 12I rzecze do niego: Przyjacielu, jak wszedłeś tutaj, nie mając szaty weselnej? A on oniemiał. 13Wtedy król rzekł sługom: Zwiążcie mu nogi i ręce i wyrzućcie go do ciemności zewnętrznej; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. 14Albowiem wielu jest wezwanych, ale mało wybranych.

O płaceniu podatków cesarzowi

15Wtedy faryzeusze, odszedłszy, naradzali się, jakby go usidlić słowem. 16I wysłali do niego uczniów swoich wraz z Herodianami, którzy powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś szczery i drogi Bożej w prawdzie uczysz, i na nikim ci nie zależy, albowiem nie oglądasz się na osobę ludzką. 17Powiedz nam przeto: Jak ci się zdaje? Czy należy płacić podatek cesarzowi, czy nie? 18A Jezus, poznawszy ich złośliwość, rzekł: Czemu mnie kusicie, obłudnicy? 19Pokażcie mi monetę podatkową; a oni przynieśli mu denar. 20I rzecze im: Czyja to podobizna i czyj napis? 21Powiadają: Cesarza. Wtedy mówi do nich: Oddawajcie więc, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co Bożego, Bogu. 22A gdy to usłyszeli, zdziwili się, po czym opuścili go i odeszli.

O zmartwychwstaniu

23W tym dniu przystąpili do niego saduceusze, którzy utrzymują, że nie ma zmartwychwstania, i zapytali go, 24Mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz powiedział: Jeśliby ktoś umarł bezdzietnie, poślubi brat jego wdowę po nim i wzbudzi potomstwo bratu swemu. 25Było tedy u nas siedmiu braci; i pierwszy pojąwszy żonę, umarł, i nie mając potomstwa, zostawił żonę swoją bratu swemu. 26Podobnie i drugi, i trzeci, aż do siódmego. 27A w końcu po wszystkich zmarła i ta niewiasta. 28Przy zmartwychwstaniu tedy któregoż z tych siedmiu żoną będzie? Wszak ją wszyscy mieli. 29A Jezus odpowiadając, rzekł im: Błądzicie, nie znając Pism ani mocy Bożej. 30Albowiem przy zmartwychwstaniu ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie w niebie. 31A co do zmartwychwstania, czy nie czytaliście, co wam Bóg powiedział w słowach: 32Jam jest Bóg Abrahama i Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba! Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych. 33A lud, który to słyszał, zdumiewał się nad nauką jego.

O największym przykazaniu

34Lecz gdy faryzeusze usłyszeli, że zamknął usta saduceuszom, zgromadzili się wokół niego, 35A jeden z nich, znawca zakonu, wystawiając go na próbę, zapytał: 36Nauczycielu, które przykazanie jest największe? 37A On mu powiedział: Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej. 38To jest największe i pierwsze przykazanie. 39A drugie podobne temu: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. 40Na tych dwóch przykazaniach opiera się cały zakon i prorocy.

Chrystus Synem Bożym

41A gdy się zeszli faryzeusze, zapytał ich Jezus, 42Mówiąc: Co sądzicie o Chrystusie? Czyim jest synem? Mówią mu: Dawidowym. 43Rzecze im: Jakże więc Dawid w natchnieniu Ducha nazywa go Panem, gdy mówi: 44Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół twoich pod nogi twoje. 45Jeśli więc Dawid nazywa go Panem, jakże może być synem jego? 46I nikt nie mógł mu odpowiedzieć ani słowa, ani też już nikt od owego dnia nie odważył się go pytać.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Temu, którego umysł jest stały, zachowujesz pokój, pokój mówię; bo tobie zaufał.
Iz 26:3

W Chrystusie

Bo w Jezusie Chrystusie ani obrzezanie nie jest czymś, ani nieobrzezanie - ale nowe stworzenie.
NBG Gal 6:15

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Biblia nie zdradza nam imienia córki Herodiady która tańczyła przed Królem Herodem i poprosiła go o głowę Jana Chrzciciela (Mat 14:6-12, Mar 6:21-29). Józef Flawiusz żydowski historyk, twierdził że nazywała się ona "Salome".

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Strzegąc ścieżek prawa i czuwając nad drogą swoich wiernych.
Przyp 2:8


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić