Wyszukiwanie
Biblia Warszawska
Księga: Ewangelia św. Łukasza 22:1
Lista dialogów 
Schowek
Kopiuj werset
Zaznacz / Odznacz
Zaznacz wszystkie
Odznacz wszystkie
Link do wersetu22:1
I przybliżało się święto Przaśników zwane Paschą.
22:2
I szukali arcykapłani i uczeni w Piśmie sposobu, jak by go zgładzić; bali się bowiem ludu.
22:3
W Judasza zaś, zwanego Iskariot, który należał do dwunastu, wstąpił szatan;
22:4
I ten odszedłszy, umówił się z arcykapłanami i dowódcami straży co do sposobu, jak im go wydać.
22:5
I ucieszyli się, i ułożyli się z nim, że mu dadzą pieniądze.
22:6
A on zgodził się i szukał sposobu, jak by go wydać z dala od ludu.
22:7
I nastał dzień Przaśników, kiedy należało ofiarować baranka wielkanocnego.
22:8
I wysłał Piotra i Jana, rzekłszy im: Idźcie i przygotujcie nam wieczerzę paschalną do spożycia.
22:9
Oni zaś rzekli do niego: Gdzie chcesz, byśmy ją przygotowali?
22:10
On zaś rzekł do nich: Gdy wchodzić będziecie do miasta, oto spotka się z wami człowiek, niosący dzban wody; idźcie za nim do domu, do którego wejdzie;
22:11
I powiedzcie gospodarzowi tego domu: Nauczyciel każe ci powiedzieć: Gdzie jest izba, w której mógłbym spożyć baranka wielkanocnego z uczniami moimi?
22:12
A on pokaże wam przestronną jadalnię, przystrojoną, tam przygotujcie.
22:13
A oni odszedłszy, znaleźli, jak im powiedział, i przygotowali wieczerzę paschalną.
22:14
A gdy nadeszła pora, zajął miejsce przy stole, a apostołowie z nim.
22:15
I rzekł do nich: Gorąco pragnąłem spożyć tę wieczerzę paschalną z wami przed moją męką;
22:16
Powiadam wam bowiem, iż nie będę jej już spożywał, aż nastąpi spełnienie w Królestwie Bożym.
22:17
I wziąwszy kielich, i podziękowawszy, rzekł: Weźcie go i rozdzielcie między sobą;
22:18
Powiadam wam bowiem, iż odtąd nie będę pił z owocu winorośli, aż przyjdzie Królestwo Boże.
22:19
I wziąwszy chleb, i podziękowawszy, łamał i dawał im, mówiąc: To jest ciało moje, które się za was daje; to czyńcie na pamiątkę moją.
22:20
Podobnie i kielich, gdy było po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich, to nowe przymierze we krwi mojej, która się za was wylewa.
22:21
Lecz oto ręka tego, który mnie wydaje, jest ze mną przy stole.
22:22
Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak było postanowione, ale biada temu człowiekowi, który go wydaje.
22:23
A oni zaczęli wypytywać jeden drugiego, który z nich miałby to uczynić.
22:24
Powstał też spór między nimi o to, kto z nich ma uchodzić za największego.
22:25
On zaś rzekł do nich: Królowie narodów panują nad nimi, a władcy ich są nazywani dobroczyńcami.
22:26
Wy zaś nie tak, lecz kto jest największy wśród was, niech będzie jako najmniejszy, a ten, który przewodzi, niech będzie jako usługujący.
22:27
Któż bowiem jest większy? Czy ten, który u stołu zasiada, czy ten, który usługuje? Czy nie ten, który u stołu zasiada? Lecz Ja jestem wśród was jako ten, który usługuje.
22:28
Wy zaś jesteście tymi, którzy wytrwali przy mnie w pokuszeniach moich.
22:29
A Ja przekazuję wam Królestwo, jak i mnie Ojciec mój przekazał,
22:30
Abyście jedli i pili przy stole moim w Królestwie moim, i zasiadali na tronach, sądząc dwanaście plemion Izraela.
22:31
Szymonie, Szymonie, oto szatan wyprosił sobie, aby was przesiać jak pszenicę.
22:32
Ja zaś prosiłem za tobą, aby nie ustała wiara twoja, a ty, gdy się kiedyś nawrócisz, utwierdzaj braci swoich.
22:33
On zaś rzekł do niego: Panie, z tobą gotów jestem iść i do więzienia, i na śmierć.
22:34
A On rzekł: Powiadam ci, Piotrze, nie zapieje dzisiaj kur, a ty się trzykroć zaprzesz, że mnie znasz.
22:35
I rzekł do nich: Gdy was posłałem bez trzosa, bez torby, bez sandałów, czy brakowało wam czegoś? A oni na to: Niczego.
22:36
On zaś rzekł do nich: Lecz teraz, kto ma trzos, niech go weźmie, podobnie i torbę, a kto nie ma miecza, niech sprzeda suknię swoją i kupi.
22:37
Albowiem mówię wam, iż musi się wypełnić na mnie to, co napisano: Do przestępców był zaliczony; to bowiem, co o mnie napisano, spełnia się.
22:38
Oni zaś rzekli: Panie, oto tutaj dwa miecze. A On na to: Wystarczy.
22:39
I wyszedłszy, udał się według zwyczaju na Górę Oliwną; poszli też z nim uczniowie.
22:40
A gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: Módlcie się, aby nie popaść w pokuszenie.
22:41
A sam oddalił się od nich, jakby na rzut kamienia, i padłszy na kolana, modlił się,
22:42
Mówiąc: Ojcze, jeśli chcesz, oddal ten kielich ode mnie; wszakże nie moja, lecz twoja wola niech się stanie.
22:43
A ukazał mu się anioł z nieba, umacniający go.
22:44
I w śmiertelnym boju jeszcze gorliwiej się modlił; i był pot jego jak krople krwi, spływające na ziemię.
22:45
A wstawszy od modlitwy, przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących ze smutku.
22:46
I rzekł do nich: Dlaczego śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie popadli w pokuszenie.
22:47
Gdy On jeszcze mówił, nadeszła zgraja, a na jej czele jeden z dwunastu, imieniem Judasz, i ten zbliżył się do Jezusa, aby go pocałować.
22:48
Jezus zaś rzekł do niego: Judaszu, pocałunkiem wydajesz Syna Człowieczego?
22:49
A ci, którzy byli przy nim, widząc, na co się zanosi, rzekli: Panie, czy mamy bić mieczem?
22:50
I uderzył jeden z nich sługę arcykapłana, i odciął mu prawe ucho.
22:51
A Jezus odezwał się i rzekł: Zaniechajcie tego! I dotknąwszy ucha, uzdrowił go.
22:52
Wtedy rzekł Jezus do arcykapłanów i dowódców straży świątynnej, i starszych, którzy podeszli do niego: Jak na zbójcę wyszliście z mieczami i kijami?
22:53
Gdy codziennie bywałem z wami w świątyni, nie podnieśliście na mnie ręki. Lecz to jest wasza pora i moc ciemności.
22:54
Pojmawszy go tedy, zawiedli go i wprowadzili do pałacu arcykapłana. Piotr zaś szedł za nim z daleka.
22:55
A gdy rozpalili ognisko na środku podwórza i usiedli wokoło, usiadł i Piotr wśród nich.
22:56
Gdy zaś pewna służąca zobaczyła go siedzącego w blasku ognia, przyjrzawszy mu się, rzekła: I ten był z nim.
22:57
On zaś zaparł się, mówiąc: Niewiasto, nie znam go.
22:58
A niedługo potem ktoś inny, zobaczywszy go, rzekł: I ty jesteś z nich. A Piotr rzekł: Człowieku, nie jestem.
22:59
A po upływie mniej więcej jednej godziny ktoś inny zapewniał, mówiąc: Doprawdy, i ten był z nim, jest przecież Galilejczykiem.
22:60
Piotr zaś odrzekł: Człowieku, nie wiem, co mówisz. I w tej chwili, gdy on jeszcze mówił, zapiał kur.
22:61
A Pan, obróciwszy się, spojrzał na Piotra; i przypomniał sobie Piotr słowo Pana, jak do niego rzekł: Zanim kur dziś zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz.
22:62
I wyszedłszy na zewnątrz, gorzko zapłakał.
22:63
A mężowie, którzy go pilnowali, naigrawali się z niego i bili go.
22:64
I zasłoniwszy mu twarz, pytali go, mówiąc: Prorokuj, kto jest ten, co cię uderzył?
22:65
I wiele innych bluźnierstw wypowiadali przeciwko niemu.
22:66
A gdy nastał dzień, zeszła się starszyzna ludu: arcykapłani i uczeni w Piśmie, i zaprowadzili go do swej Rady Najwyższej,
22:67
Mówiąc: Jeżeli jesteś Chrystusem, powiedz nam. On zaś rzekł do nich: Choćbym wam powiedział, nie uwierzycie,
22:68
A choćbym pytał, nie odpowiecie.
22:69
Odtąd zaś Syn Człowieczy siedzieć będzie po prawicy mocy Bożej.
22:70
Tedy rzekli wszyscy: Czyż więc Ty jesteś Synem Bożym? A On rzekł do nich: Wy powiadacie, że jestem.
22:71
Oni zaś rzekli: Na cóż jeszcze potrzebujemy świadectwa? Sami przecież słyszeliśmy z jego ust.
Nawigacja
Wczytywanie listy ksiąg ...Nie bój się! - Werset na dziś
Wersety o pokoju na 365 dni w roku!
W Chrystusie
Nie wy mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was, abyście szli i owoc wydawali i aby owoc wasz był trwały, by to, o cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu moim, dał wam.
Jan 15:16
Jan 15:16
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
Jubal wynalazł harfę i flet (I Mojż 4:21).
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."
Szukaj w dialogach Beta
Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.
Czy napewno chcesz wykonać tę operację ?