Biblia Brzeska
Księga: Ewangelia św. Jana 10:13

Święta ewanjelija Jezusa Krystusa napisana przez Jana świętego
Zaprawdę, zaprawdę wam powiedam, kto nie wchodzi drzwiami do obory owczej, ale wchodzi inędy, ten jest złodziej i zbójca.
Temu odźwierny otwiera a owce słuchają głosu jego i nazywa owieczki swe mianowicie a prowadzi je.
Jamci jest drzwiami; przez mię jesli kto wnidzie, będzie zachowan, a wnidzie i wynidzie i pastwiska znajdzie.
Złodziej nie idzie, jedno żeby kradł a mordował i tracił owce; lecz ja przyszedłem, aby żywot miały i obfitowały.
Lecz najemnik i który pastyrzem nie jest, którego nie są owce własne, widząc wilka przychodzącego, odbiega owiec i ucieka, a wilk też drapie i rozprasza owce.
I drugieć też owce mam, które nie są z tej obory, a potrzeba, żebych też i ony przywiódł; bo głosu mego słuchać będą i będzie jedna owczarnia i jeden pastyrz.
Żadenci go nie odejmie ode mnie, ale ja pokładam je sam od siebie; i mam moc położyć je, a mam moc zasię wziąć je. To rozkazanie wziąłem od Ojca mego.
Drudzy zasię powiedali: Tyć słowa nie są tego, coby miał diabelstwo. Izali diabeł slepych oczy otwarzać może?
I obstąpili go Żydowie a rzekli mu: I dokądże tak dusze nasze zawieszać będziesz? Jesliżeś ty jest on Krystus, powiedzże nam jawnie.
Na to im dał odpowiedź Jezus: Powiedziałem ci wam, a nie wierzycie. Sprawy, które ja czynię w imię Ojca mego, tyć o mnie świadczą.
Ociec mój, który je mnie dał, więczszy jest niż wszyscy, a żaden nie może ich wydrzeć z rąk Ojca mego.
Odpowiedział im tedy Jezus: Wiele dobrych spraw ukazałem wam z Ojca mego. Dla któregoż tedy z uczynków tych kamionujecie mię?
Na to mu Żydowie odpowiedź dali mówiąc: Dla dobrego uczynku nie kamionujemy cię, ale dla bluźnierstwa, to jest, iż ty, gdyżeś jest człowiekiem, czynisz się sam Bogiem.
Jesliżeć powiedział ony być bogi, do których się stało słowo Boże ( a nie może być Pismo pokażone).
Mnie, którego Ociec poświęcił i posłał na świat, wy powiedacie, żebych bluźnić miał, żem rzekł: Jestem Syn Boży?
Ale jeslić czynię, chociażbyście też mnie nie wierzyli, wierzcież sprawam, abyście poznali i wierzyli, żeć Ociec jest we mnie, a ja w nim.
Lecz wiele ich do niego przychodzili a mówili: Aczci Jan żadnego cudu nie uczynił, wszakoż wszytko, cokolwiek sam powiedał o tym, prawdziwe było.