Biblia WarszawskaKsięga Psalmów 89:1 89:1
Pieśń pouczająca. Etana Ezrachity.
89:2
Będę opiewał zawsze dzieła łaski Pana! Ustami swymi będę głosił przez wszystkie pokolenia wierność twoją.
89:3
Rzekłeś bowiem: Łaska trwać będzie na wieki. Jak niebiosa utwierdziłeś wierność swoją.
89:4
Zawarłem przymierze z wybrańcem swoim, Przysiągłem Dawidowi, słudze swemu:
89:5
Na wieki utwierdzę potomstwo twoje I tron twój zbuduję po wszystkie pokolenia. Sela.
89:6
Niebiosa wysławiają cuda twoje, Panie, I wierność twoją w zgromadzeniu świętych.
89:7
Któż bowiem na obłokach równy Panu, Któż podobny Panu pośród synów Bożych?
89:8
Bóg groźny jest w gronie świętych, Potężny i straszny nad wszystkich wokół niego.
89:9
Panie, Boże Zastępów, któż jest jak Ty? Mocny jesteś, Panie, a wierność twoja otacza cię.
89:10
Ty panujesz nad morzem nieokiełznanym, Gdy fale jego się podnoszą, Ty je uśmierzasz.
89:11
Tyś zmiażdżył Rahaba ugodzonego śmiertelnie, Mocnym swym ramieniem rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich.
89:12
Twoje są niebiosa, twoja też ziemia: Tyś ugruntował świat i to, co go wypełnia.
89:13
Tyś stworzył północ i południe; Tabor i Hermon radośnie wykrzykują imieniu twemu.
89:14
Ramię twoje jest potężne; Mocna jest ręka twoja, A wysoko podniesiona prawica twoja.
89:15
Sprawiedliwość i prawo są podstawą tronu twego, Łaska i wierność idą przed tobą.
89:16
Błogosławiony lud, który umie się radować I chodzi w światłości oblicza twego, Panie.
89:17
Z imienia twego raduje się każdy dzień, A sprawiedliwość twoja wywyższa ich,
89:18
Bo Ty jesteś blaskiem mocy ich, A z życzliwości twojej podnosi się siła nasza.
89:19
Do Pana bowiem należy tarcza nasza, A król nasz do Świętego Izraela.
89:20
Niegdyś rzekłeś w widzeniu do wiernych swoich I powiedziałeś: Wzbudziłem bohatera ku pomocy, Wywyższyłem wybrańca z ludu;
89:21
Znalazłem Dawida, sługę mego, Namaściłem go świętym olejem moim,
89:22
Ręka moja wspierać go będzie, A ramię moje umocni go.
89:23
Nie podejdzie go wróg, A niegodziwiec go nie pognębi.
89:24
Zetrę przed nim jego przeciwników, A tych, co go nienawidzą, powalę.
89:25
Wierność moja i łaska będzie z nim I przez imię moje podniesie się siła jego.
89:26
Położę na morzu rękę jego, A prawicę jego na rzekach.
89:27
On wzywać mnie będzie: Tyś Ojcem moim, Bogiem moim i skałą zbawienia mego.
89:28
Ja zaś uczynię go pierworodnym, Najwyższym wśród królów ziemi.
89:29
Na wieki zachowam dla niego łaskę swoją, A przymierze moje z nim nie wzruszy się.
89:30
I utrwalę na wieki ród jego, A tron jego jak dni niebios.
89:31
Jeżeli synowie jego porzucą zakon mój I nie będą postępowali według nakazów moich,
89:32
Jeżeli znieważą ustawy moje I nie będą przestrzegali przykazań moich,
89:33
To ukarzę rózgą przestępstwo ich I winę ich plagami,
89:34
Ale łaski mojej nie odmówię mu, Ani też nie złamię wierności mojej;
89:35
Nie naruszę przymierza mego I nie zmienię słowa ust moich,
89:36
Raz przysiągłem na świętość moją, Że nie skłamię Dawidowi.
89:37
Potomstwo jego trwać będzie na wieki, A tron jego jak słońce przede mną,
89:38
Jak księżyc, ustanowiony na wieki, Wierny świadek na niebie. Sela.
89:39
Lecz oto Ty odrzuciłeś i wzgardziłeś nim, Rozgniewałeś się na pomazańca swego,
89:40
Zerwałeś przymierze ze sługą swym, Zdeptałeś na ziemi koronę jego.
89:41
Porozwalałeś wszystkie ogrodzenia jego, Obróciłeś w gruzy warownię jego.
89:42
Grabią go wszyscy przechodnie, Stał się pośmiewiskiem sąsiadów swoich.
89:43
Wywyższyłeś prawicę nieprzyjaciół jego, Sprawiłeś radość wszystkim wrogom jego.
89:44
Stępiłeś ostrze miecza jego I nie wspierałeś go w bitwie.
89:45
Pozbawiłeś blasku majestat jego, A tron jego obaliłeś na ziemię,
89:46
Skróciłeś dni młodości jego, Okryłeś go hańbą. Sela.
89:47
Dopóki, Panie? Czy na zawsze będziesz się ukrywał? Czy gniew twój jak ogień płonąć będzie?
89:48
Pomnij, Panie, jak krótkie jest życie moje, Jak znikomymi stworzyłeś wszystkich synów ludzkich!
89:49
Gdzież jest człowiek, który by żył i nie oglądał śmierci I wyrwał duszę swoją z krainy umarłych? Sela.
89:50
Gdzież są, o Panie, twe pradawne łaski, Któreś w wierności swej zaprzysiągł Dawidowi?
89:51
Pomnij, Panie, na zniewagę sług twoich, Którą noszę w sercu moim jako doznaną od wielu narodów,
89:52
Którą znieważają, Panie, wrogowie twoi, Którą wyszydzają ścieżki pomazańca twego.
89:53
Błogosławiony niech będzie Pan na wieki! Amen, Amen.