Wyszukiwanie
1A gdy się spełniały dni Pięćdziesiątnice, byli wszyscy wespółek na tymże miejscu. 2I zstał się z prędka z nieba szum, jakoby przypadającego wiatru gwałtownego i napełnił wszytek dom, gdzie siedzieli. 3I ukazały się im rozdzielone języki jakoby ognia, i usiadł na każdym z nich z osobna. 4I napełnieni byli wszyscy Ducha świętego, i poczęli mówić rozmaitemi językami, jako im Duch święty wymawiać dawał. 5A byli w Jeruzalem mieszkający Żydowie, mężowie nabożni ze wszego narodu, który jest pod niebem. 6A gdy się zstał ten głos, zbieżało się mnóstwo i strwożyło się na myśli, że każdy słyszał je swym językiem mówiące. 7A zdumiewali się wszyscy i dziwowali, mówiąc: Izali oto ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczycy? 8A jakożeśmy słyszeli każdy z nas swój język, w którymechmy się urodzili? 9Partowie i Medowie, i Elamitowie, i mieszkający w Mezopotamijej, w Żydowskiej ziemi i w Kapadocyjej, w Poncie i w Azyjej, 10w Frygijej i w Pamfilijej, w Egipcie i w stronach Libijej, która jest podle Cyreny, i przychodniowie Rzymscy, 11Żydowie też i nowo nawróceni, Kreteńczycy i Arabczycy, słyszeliśmy je mówiące języki naszemi wielmożne sprawy Boże. 12I zdumiewali się wszyscy, i dziwowali, mówiąc jeden do drugiego: Cóż to ma być? 13A drudzy, naśmiewając się, mówili: Że muszczu pełni są ci. 14A stanąwszy Piotr z jedenaścią, podniósł głos swój i mówił im: Mężowie Żydowscy i wszyscy, którzy mieszkacie w Jeruzalem! Niech to wam jawno będzie a Przyjmicie do uszu słowa moje. 15Abowiem nie są pijani ci, jako wy mniemacie, gdyż jest trzecia godzina na dzień. 16Ale to jest, co rzeczono jest przez Proroka Joela: 17I będzie w ostateczne dni (mówi Pan), wyleję z Ducha mego na wszelkie ciało, a prorokować będą synowie waszy i córki wasze, a młodzieńcy waszy widzenia będą widzieć, a starcom waszym sny się śnić będą. 18A iście w one dni na sługi me i na służebnice moje wyleję z Ducha mego i będą prorokować. 19I dam cuda na niebie wzgórę i znaki na ziemi nisko, krew i ogień, i kurzawę dymu. 20Słońce się obróci w ciemności, a księżyc w krew, przedtym niż przyjdzie dzień Pański, wielki i jawny. 21I będzie wszelki, który by kolwiek wzywał imienia Pańskiego, zbawion będzie. 22Mężowie Izraelscy, słuchajcież słów tych: Jezusa Nazareńskiego, męża od Boga pochwalonego u was mocami i cudami, i znakami, które czynił Bóg przezeń między wami, jako i wy wiecie: 23tego, naznaczoną radą i przejźrzeniem Bożym wydanego, przez ręce niezbożników umęczywszy, zatraciliście. 24Którego Bóg wzbudził, rozwiązawszy boleści piekła: jakoż była rzecz niepodobna, aby od niego miał być on zatrzyman. 25Abowiem Dawid o nim mówi: Upatrowałem zawżdy Pana przed sobą, bo mi jest po prawicy, abych nie był wzruszon. 26Dlategoż się rozweseliło serce moje a rozradował się język mój, nadto i ciało moje odpoczynie w nadziei. 27Abowiem nie zostawisz dusze mojej w piekle ani dasz świętemu twemu oglądać skażenia. 28Oznajmiłeś mi drogi żywota i napełnisz mię radością z obliczem twoim. 29Mężowie bracia! Niech się godzi bezpiecznie mówić do was o patriarsze Dawidzie, że umarł i pogrzebion jest, i grób jego jest u nas aż do dnia dzisiejszego. 30Będąc tedy prorokiem i wiedząc, że mu Bóg przysięgą przysiągł, iż z owocu biodry jego miał siedzieć na stolicy jego, 31przeglądając, powiedział o zmartwychwstaniu Chrystusowym, iż ani zostawion jest w piekle, ani ciało jego ujźrzało zepsowania. 32Tego Jezusa wzbudził Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkowie. 33Prawicą tedy Bożą podwyższony a obietnicę Ducha świętego wziąwszy od Ojca, wylał tego, którego wy widzicie i słyszycie. 34Abowiem Dawid nie wstąpił do nieba, lecz sam powiada: Rzekł Pan Panu memu, siądź na prawicy mojej, 35aż położę nieprzyjacioły twe podnóżkiem nóg twoich. 36Niechaj tedy wie za pewne wszytek dom Izraelski, iż go i Panem, i Chrystusem uczynił Bóg, tego Jezusa, któregoście wy ukrzyżowali. 37A usłyszawszy to, skruszeni są na sercu i rzekli do Piotra i do innych apostołów: Cóż mamy czynić, mężowie bracia? 38A Piotr do nich: Pokutę czyńcie (prawi) a niech ochrzczon będzie każdy z was w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie dar Ducha świętego. 39Abowiem wam jest obietnica i dziatkom waszym, i wszytkim, którzy są daleko, którekolwiek przyzowie Pan Bóg nasz. 40I wielą innych słów świadczył, i napominał ich, mówiąc: Wyzwólcie się od tego narodu przewrotnego. 41Którzy tedy przyjęli mowę jego, ochrzczeni są. I przystało dnia onego jakoby trzy tysiące dusz. 42I trwali w nauce apostolskiej i w uczestnictwie łamania chleba i w modlitwach. 43I przychodziła na każdą duszę bojaźń. Wiele się też dziwów i znaków przez apostoły działo w Jeruzalem i była wielka bojaźń we wszytkich. 44Wszyscy też, którzy wierzyli, byli pospołu i wszytko mieli spólne. 45Osiadłości i majętności przedawali i podzielali imi wszytkie, jako każdemu było potrzeba. 46Co dzień też trwając jednomyślnie w kościele a łamiąc chleb po domiech, pożywali pokarmu z radością i w prostocie serdecznej, 47chwaląc Boga i mając łaskę u wszego ludu. A Pan co dzień przymnażał do kupy, którzy mieli być zbawieni.
Porównaj werset ...
Schowek
Kopiuj werset
Zaznacz / Odznacz
Zaznacz wszystkie
Odznacz wszystkie
Link do wersetuNawigacja
Wczytywanie listy ksiąg ...Nie bój się! - Werset na dziś
Wersety o pokoju na 365 dni w roku!
W Chrystusie
W którym cała budowa razem spajana wzrasta w świętą w Panu świątynię ...
TNP Efez 2:21
TNP Efez 2:21
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
Jefta 9 sędzia w Izraelu był synem prostytutki (Sdz 11:1).
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."
Szukaj w dialogach Beta
Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.
Czy napewno chcesz wykonać tę operację ?