„Ledwie otworzy swoje usta, mówi głupstwo, a końcem jego mowy jest groźne szaleństwo.”

Biblia Warszawska: Księga Kaznodziei Salomona 10,13

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Jakuba Wujka
Księga: Ewangelia wg św. Marka 5:9

5:1
I przyszli za morze do krainy Gerazeńczyków.
5:2
A gdy on wychodził z łodzi, natychmiast mu zabieżał z grobów człowiek w duchu nieczystym,
5:3
który miał mieszkanie w grobiech, a nie mógł go już nikt i łańcuchami związać:
5:4
przeto iż często, będąc pętami i łańcuchami wiązany, łańcuchy rozrywał i pęta łamał i nie mógł go żaden ukrócić;
5:5
a zawżdy we dnie i w nocy w grobiech i w górach był, wołając i tłukąc się kamieńmi.
5:6
I ujźrzawszy Jezusa z daleka, przybieżał i pokłonił się mu,
5:7
a wołając głosem wielkim mówił: Co mnie i tobie, Jezusie, synu Boga Nawyższego? Poprzysięgam cię przez Boga, abyś mię nie męczył!
5:8
Abowiem mu mówił: Wynidź, duchu nieczysty, z człowieka!
5:9
I pytał go: Co za imię masz? I rzekł mu: Imię mi wojsko: abowiem nas jest wiele.
5:10
I prosił go barzo, aby ich nie wyganiał z krainy.
5:11
A było tam przy górze wielkie stado wieprzów na paszy.
5:12
I prosili go czarci, mówiąc: Puść nas w wieprze, abyśmy w nie weszli.
5:13
I natychmiast im dopuścił Jezus. A wyszedszy duchowie nieczyści, weszli w wieprze; i wpadło stado wielkim pędem z przykra w morze, około dwu tysiącu, i potonęli w morzu.
5:14
A którzy je paśli, uciekli i dali znać do miasta i na pola. I wyszli, aby oglądali, co się zstało.
5:15
I przyszli do Jezusa, i ujźrzeli onego, który był opętany, siedzącego, obleczonego, i z dobrym baczeniem: i bali się.
5:16
I powiedali im, którzy widzieli, jako się przydało temu, który miał czarta, i o wieprzach.
5:17
I poczęli go prosić, aby wyszedł z granic ich.
5:18
A gdy wstępował w łódź, począł go prosić, który był od czarta udręczony, aby był przy nim.
5:19
I nie przypuścił go, ale mu rzekł: Idź do domu twojego do swych, a oznajmi im, jakoć wielkie rzeczy Pan uczynił i zlitował się nad tobą.
5:20
I odszedł, i począł sławić w Dekapolu, jako mu wielkie rzeczy uczynił Jezus: a wszyscy się dziwowali.
5:21
A gdy się zaś Jezus przeprawił w łodzi za morze, zeszła się do niego wielka rzesza, a był nad morzem.
5:22
I przyszedł jeden z Arcybóżników, imieniem Jair, a ujźrzawszy go, upadł u nóg jego
5:23
i prosił go wielce, mówiąc: Iż córka moja kona. Pódź, włóż na nię ręce, żeby ozdrowiała i żywa została.
5:24
I szedł z nim, a za nim szła wielka rzesza i ściskali go.
5:25
A niewiasta, która miała płynienie krwie dwanaście lat
5:26
i wiele była ucierpiała od wiela lekarzów, a wszytko swe wydała była, a nic jej nie pomogło, ale się jeszcze gorzej miała,
5:27
usłyszawszy o Jezusie, przyszła z tyłu między rzeszą i dotknęła się szaty jego.
5:28
Bo mówiła: Iż jeśli się tylko tknę szaty jego, będę zdrowa.
5:29
I natychmiast wyschło źrzódło krwie jej, i poczuła na ciele, iż była uzdrowiona od choroby.
5:30
A poznawszy wnet Jezus w sobie moc, która z niego wyszła, obróciwszy się do rzeszej, mówił: Kto się dotknął szat moich?
5:31
A uczniowie jego mówili mu: Widzisz rzeszą cisnącą się, a mówisz: Kto się mnie dotknął?
5:32
I patrzył po ludziach, aby obaczył tę, która to uczyniła.
5:33
A niewiasta bojąc się i drżąc, wiedząc, co się z nią zstało, przyszła i upadła przed nim a powiedziała mu wszytkę prawdę.
5:34
A on jej rzekł: Córko, wiara twoja uzdrowiła cię. Idźże w pokoju, a bądź zdrowa od choroby twojej.
5:35
A gdy on jeszcze mówił, przyszli od Arcybóżnika, mówiąc: Iż córka twoja umarła. Czemuż jeszcze trudzisz nauczyciela?
5:36
A Jezus usłyszawszy słowa, które powiedano, rzekł Arcybóżnikowi: Nie bój się, wierz tylko.
5:37
I nie dopuścił żadnemu iść za sobą, jedno Piotrowi i Jakubowi, i Janowi, bratu Jakubowemu.
5:38
I przyszli w dom Arcybóżnika, i ujźrzał zgiełk i płaczące, i ryczące.
5:39
I wszedszy, rzekł im: Przecz zgiełk czynicie i płaczecie? Dzieweczka nie umarła, ale śpi.
5:40
I śmiali się z niego. A on wygnawszy wszytki, wziął ojca i matkę dzieweczki i którzy z nim byli, i wszedł, gdzie dzieweczka leżała.
5:41
A ująwszy rękę dzieweczki, rzekł jej: Talitha kumi, co jest, wyłożywszy: Panienko, (tobie mówię), wstań!
5:42
I natychmiast panienka wstała i chodziła, a była we dwunaście leciech. I zdumieli się zdumieniem wielkim.
5:43
I rozkazał im wielce, aby tego żaden nie wiedział. I rzekł, aby jej dano jeść.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Opuszczone są na zawsze jego miasta, przypadną trzodom; te będą leżeć, a nikt nie będzie ich płoszył.
Iz 17:2

W Chrystusie

Jako odrodzeni nie z nasienia skazitelnego, ale nieskazitelnego, przez Słowo Boże, które żyje i trwa.
I Piotr 1:23

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Księga Sofoniasza mówi nam o tym że Bóg śpiewa (Sof 3:17).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Pan strzec cię będzie od wszelkiego zła, Strzec będzie duszy twojej.
Ps 121:7


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić