„Król jednak powiedział: Niech wróci do swego domu, ale mojej twarzy nie zobaczy. Absalom wrócił więc do swego domu, ale twarzy króla nie zobaczył.”

Uwspółcześniona Biblia Gdańska: II Księga Samuela 14,24

Nawigacja

Biblia Brzeska
Księga: Ewangelia św. Marka 15:9

Tytuł oryginalny
Święta ewanjelija Jezusa Krystusa napisana przez Marka świętego
1Tedy wnet raniuczko zszedszy się do rady nawyszy kapłani z starszymi i z doktory i ze wszytkim zgromadzeniem, przywiedli Jezusa związanego i podali go Piłatowi. 2I pytał go Piłat: Tyżeś jest on król żydowski? A on mu odpowiedziawszy rzekł: Ty powiedasz. 3Skarżyli nań tedy wielce książęta kapłańskie. 4Ale go Piłat powtóre spytał mówiąc: Nicże nie odpowiedasz? Oto jako wiele świadczą przeciwko tobie. 5A Jezus przedsię nic nie odpowiedział, tak iż się Piłat dziwował. 6Ale w święto wypuszczał im więźnia jednego, któregoby żądali. 7I był niektóry, co go nazywano Barabasz, w więzieniu z tymi, co z nim roztyrk uczynili, a w tymże roztyrku mężobójstwa się byli dopuścili. 8Tedy pospólstwo zawoławszy, poczęli prosić o to, jako im zawżdy czynił. 9I odpowiedziawszy Piłat rzekł im: Chcecież, puszczę wam króla onego żydowskiego? 10Abowiem wiedział, iż przez zazdrość wydały go książęta kapłańskie. 11Lecz książęta kapłańskie poduszczali pospólstwo, iżby im radszej Barabasza puścił. 12A odpowiedziawszy Piłat rzekł im powtóre: Cóż wżdy chcecie, abych uczynił temu, którego powiedacie królem żydowskim? 13Tedy oni zasię wołali: Ukrzyżuj go! 14I mówił do nich Piłat: I cóż wżdy złego uczynił? Ale oni tym więcej wołali: Ukrzyżujże go! 15A tak Piłat, chcąc pospólstwu dosyć uczynić, puścił im Barabasza, a Jezusa ubiczowanego podał, aby był ukrzyżowan. 16I wwiódszy go żołnierze do dwora, to jest do ratusza, przyzwali wszytkiej roty. 17A oblokszy go w szarłat, włożyli nań koronę uplecioną z ciernia. 18I poczęli go witać mówiąc: Witajże królu żydowski. 19A tłukli głowę jego trzciną i plwali nań, a nachylając kolan, kłaniali się jemu. 20A gdy go nagrawali, zwlekli go z szarłatu i oblekli w szaty własne, a wywiedli ji, aby go ukrzyżowali. 21Tedy przymusili niektórego mimo idącego Szymona Cyrenejczyka (który szedł z pola; ojca Aleksandrowego i Rufiego), aby wziął krzyż jego. 22I przywiedli go na miejsce Golgota, co się wykłada: Miejsce trupich głów. 23I podali mu ku piciu wino z mirrą. Ale go on nie przyjął. 24A gdy go ukrzyżowali, podzielili szaty jego, miecąc o nie los, co kto miał wziąć. 25A była trzecia godzina, gdy go ukrzyżowali. 26Był też i napis występku jego napisany: Tenci jest król on żydowski. 27Ukrzyżowali też przy nim dwa zbójce, jednego po prawej, a drugiego po lewej stronie jego. 28Wypełniło się tedy Pismo, które mówi: A z złośniki jest policzon. 29Ci też, którzy tam mimo chodzili, sromocili go, chwiejąc głowami swemi, a mówiąc: A tyżeś to, co rozwalasz kościół i we trzech dnioch ji zbudujesz? 30Wybawże się sam, a zstąp z krzyża. 31Także też i książęta kapłańskie nagrawając go, mówili jedni do drugich z doktory: Ine zachował, a samego siebie zachować nie może. 32Niechże teraz Krystus, on król izraelski, zstąpi z krzyża, abyśmy ujzreli i uwierzyli: Ci też, co z nim byli ukrzyżowani, sromocili go. 33A gdy przychodziła godzina szósta, stały się ciemności po wszytkiej ziemi aż do dziewiątej godziny. 34Tedy dziewiątej godziny krzyczał Jezus głosem wielkim, mówiąc: Eloi! Eloi! Lamma sabachtani? Co się wykłada: Boże mój, Boże mój, czemuś mię opuścił? 35A niektórzy z tych, co tam stali, mówili: Otoć woła Eliasza. 36Zatym przybieżawszy niektóry, napełnił gębkę octu i włożywszy na trzcinę dał mu pić mówiąc: Niechajcież ujzremy, jesli przyjdzie Eliasz, a zdejmie go. 37Tedy Jezus wołając głosem wielkim, wypuścił ducha. 38I rozpadła się opona kościelna od wierzchu aż do dołu. 39Co gdy widział setnik, który stał przeciwko jemu, iż tak z wołaniem wypuszczał ducha rzekł: Zaprawdę człowiek ten był Syn Boży. 40Były też i niewiasty patrzając z daleka, miedzy którymi była Maria Magdalena i Maria Jakuba mniejszego i Jozego matka i Salome. 41Które też gdy był w Galilejej, przyszły były za nim, a służyły mu i wiele inych, które były z nim, zstąpili do Jeruzalem. 42A gdy już był wieczór, (abowiem był dzień przygotowania, to jest, dzień przed szabatem) 43Przyszedszy Józef, który był z Arymatyjej, uczciwy senator, który też oczekawał królestwa Bożego, śmiele szedł do Piłata i prosił o ciało Jezusowe. 44Tedy się Piłat dziwował, jesliby już umarł, a wezwawszy setnika, pytał go, dawnoli umarł? 45I dowiedziawszy się od setnika, darował ciało Józefowi. 46Ten kupiwszy prześcieradło i zjąwszy go, uwinął w prześcieradło i położył w grobie, który był wykopan w opoce i zatoczył kamień do drzwi grobowych. 47Tedy Maria Magdalena i Maria, matka Jozego, patrzyły kędy go położono.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Nie bój się, robaczku Jakubie, ty, garstko Izraela! Ja cię wspomogę - mówi Pan - twoim odkupicielem jest Święty Izraelski.
Iz 41:14

W Chrystusie

Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.
Efez 2:8-9

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Amos był pasterzem i hodowcą sykomor (fig) (Am 7:14).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Wtedy on odpowiedział, mówiąc do mnie: Takie jest słowo Pana do Zorobabela: Nie dzięki mocy ani dzięki sile, lecz dzięki mojemu Duchowi to się stanie - mówi Pan Zastępów.
Zach 4:6


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić