Wyszukiwanie
Biblia Brzeska
Księga: Ewangelia św. Jana 12:40
Schowek
Kopiuj werset
Zaznacz / Odznacz
Zaznacz wszystkie
Odznacz wszystkie
Link do wersetu
Tytuł oryginalnyŚwięta ewanjelija Jezusa Krystusa napisana przez Jana świętego
12:1
Potym Jezus dnia szóstego przed wielką nocą przyszedł do Betanijej, kędy był Łazarz umarł, którego on wzbudził od umarłych.
12:2
Tamże tedy sprawili mu wieczerzą, a Marta służyła i był też Łazarz jednym z onych, którzy z nim społu siedzieli.
12:3
Tedy Maria, wziąwszy funt olejku spikanardowego, barzo drogiego, natarła nogi Jezusowe i ucierała nogi jego włosami swoimi tak, iż dom pełen był wonności maści onej.
12:4
I rzekł niektóry z zwolenników jego Judasz, Szymonów syn, Iskariot, który go miał zdradzić.
12:5
Przeczże tego olejku nie przedano za trzysta groszy, a nie dano ubogim?
12:6
A toć mówił, nie iżby miał pieczą o ubogich, ale iż był złodziej i mieszek miał, a cokolwiek tam włożono, to nosił.
12:7
A przetoż rzekł Jezus: Zaniechaj jej, na dzieńci pogrzebu mego zachowała to.
12:8
Abowiem ubogie zawżdy z sobą mieć będziecie, lecz mnie nie zawżdy będziecie mieli.
12:9
Dowiedziało się tedy wielkie zgromadzenie Żydów, iż tam był i przyszli nie tylko dla Jezusa, ale żeby też byli ujzreli Łazarza, którego wzbudził od umarłych.
12:10
I radziły się książęta kapłańskie, żeby i Łazarza zabili.
12:11
Bo wiele ich z Żydów dla niego odstali i wierzyli w Jezusa.
12:12
Nazajutrz zgromadzenie wielkie, które się było zeszło na święto, gdy usłyszeli, że Jezus szedł do Jeruzalem.
12:13
Nabrali rózdżek palmowych i wyszli w drogę przeciw jemu, a wołali: Hosanna! Błogosławiony, który przyszedł w imię Pańskie, król on izraelski.
12:14
A nalazszy Jezus oślątko, wsiadł na nie, jako napisano jest:
12:15
Nie bój się córko syońska, otoć król on twój idzie, siedząc na oślęciu oslice.
12:16
A temuć z przodku nie rozumieli zwolennicy jego, ale gdy był uwielbion Jezus, tedy wspomnieli, iż to było o nim napisano, a iż mu to czynili.
12:17
I poświadczał lud, który był przy nim, iż Łazarza wyzwał z grobu a wzbudził go od umarłych.
12:18
A dlategoż też wyszło mnóstwo ludzi przeciwko jemu w drogę, bo o nim słyszeli, iż ten cud uczynił.
12:19
Mówili tedy faryzeuszowie miedzy sobą: Widzicie, że nic uczynić nie możecie; oto lud za nim poszedł.
12:20
Byli też niektórzy Grekowie z tych, którzy zwykli chodzić, aby się modlili w święto.
12:21
A tak oni przyszli do Filipa, który był z Betsajdy Galilejskiej i prosili go mówiąc: Panie! Chcemy Jezusa widzieć.
12:22
I przyszedszy Filip powiedział Andrzejowi, Andrzej zasię i Filip powiedzieli Jezusowi.
12:23
Tedy im Jezus odpowiedział mówiąc: Przyszedł ci czas, aby był uwielbion Syn człowieczy.
12:24
Zaprawdę, zaprawdę wam powiedam, jesli ziarno pszeniczne upadszy w ziemię nie obmartwieje, samo tak zostanie, lecz jesli obmartwieje, wielki owoc przyniesie.
12:25
Ktoć miłuje duszę swą, utraci ją, a kto nienawidzi dusze swojej na tym świecie, ku wiecznemu żywotowi zachowa ją.
12:26
Jesli mnie kto służy, niechżeć za mną idzie, abowiem gdzie ja będę, tam i sługa mój będzie. A jesli mnie kto służyć będzie, uczci go Ociec mój.
12:27
Terazci dusza moja zatrwożona jest i cóż rzekę? Ojcze zachowaj mię od tej godziny, leczciem dlatego przyszedł na tę godzinę.
12:28
Ojcze! Uwielbi imię twoje. A tak przyszedł głos z nieba mówiąc: I uwielbiłem i jeszcze uwielbię.
12:29
A tak lud, który stał i słyszał powiedał, iż zagrzmiało, a drudzy mówili: Anioł mówił do niego.
12:30
I odpowiedziawszy Jezus rzekł: Nie dla mnieć się ten głos stał, ale dla was.
12:31
Terazci jest sąd świata tego. Terazci książę tego świata precz wyrzucone będzie.
12:32
A ja, jesli będę podwyższon od ziemię, pociągnę wszytki za sobą.
12:33
(I mówił to oznajmując, jakową śmiercią miał umrzeć).
12:34
Tedy mu odpowiedziało zgromadzenie: My słyszelichmy z zakonu, że Krystus trwa wiecznie. Jakoż ty tedy powiedasz, iż potrzeba, aby był powyższon Syn człowieczy? I któryż to jest Syn człowieczy?
12:35
A przetoż im rzekł Jezus: Jeszcze do małego czasu jest w was światłość. Chodźcież tedy póki światłość macie, żeby was ciemności nie ogarnęły, bo kto w pociemku chodzi, nie wie gdzie idzie.
12:36
Gdy światłość macie, wierzcież w światłość, abyście synmi światłości byli. A to powiedziawszy Jezus, wyszedł i schronił się od nich.
12:37
I gdy tak wiele cudów czynił przed nimi, przedsię weń nie wierzyli.
12:38
Aby się wypełniło słowo Ezajasza proroka, które powiedział: Panie! I któż wierzył powieści naszej? A ramię Pańskie komuż jest objawione?
12:39
I dlategoć wierzyć nie mogli, bo też jeszcze powiedział Ezajasz:
12:40
Zaslepił oczy ich i zatwardził serca ich, aby nie widzieli oczyma, a nie zrozumieli sercem, żeby się nie nawrócili, a nie uleczyłbych je.
12:41
Toć powiedał Ezajasz, gdy widział chwałę jego, a mówił o nim.
12:42
Wiele też z książąt uwierzyli weń, lecz dla faryzeuszów nie uznawali, aby z bożnice ruszeni nie byli.
12:43
Bo umiłowali byli chwałę ludzką radszej niżli chwałę Bożą.
12:44
I wołał Jezus głosem wielkim a mówił: Kto w mię wierzy, nie w mię wierzy, ale w onego, który mię posłał.
12:45
A ktoć na mię patrza, patrza na onego, który mię posłał.
12:46
Ja światłość przyszedłem na świat, aby żaden, który wierzy w mię w ciemnościach nie został.
12:47
Abowiem jesli kto słuchać będzie słów moich, a nie uwierzy, jać go nie potępiam, bom nie przyszedł, żebych miał potępiać świat, ale żebych świat zachował.
12:48
Kto mię odmiata, a nie przyjmuje słów moich, ma tego, który go potępi. Słowo, któreciem ja powiedał, onoż go osądzi w on ostateczny dzień.
12:49
Gdyżem ja nic z siebie samego nie mówił, lecz ten, który mię posłał, Ociec; ten mi rozkazał, co mam mówić i powiedać.
12:50
I wiem, że rozkazanie jego jest żywot wieczny. A przetoż to, co ja powiedam, jako mi powiedział Ociec, tak powiedam.
Nawigacja
Wczytywanie listy ksiąg ...Nie bój się! - Werset na dziś
Wersety o pokoju na 365 dni w roku!
W Chrystusie
Lecz Bogu niech będą dzięki, który nam zawsze daje zwycięstwo w Chrystusie i sprawia, że przez nas rozchodzi się wonność poznania Bożego po całej ziemi;
II Kor 2:14
II Kor 2:14
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
Po brutalnym zamordowaniu 70 mężczyzn w Mispa, ciała ich wrzucono do cysterny którą około 300 lat wcześniej zbudował Król Asa (Jer 41:4-9, I Król 15:16-22).
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
Tylko On jest opoką moją i zbawieniem moim, Twierdzą moją, przeto się nie zachwieję. Dopókiż wy wszyscy napadać będziecie na człowieka, by go rozbić, Jakby był ścianą pochyłą, zwalonym murem? Zaiste, zamyślają go strącić z wysoka, Lubują się w kłamstwie, Ustami swymi błogosławią, Ale w sercu swym złorzeczą. Sela. Jedynie w Bogu jest uciszenie duszy mojej, Bo w nim pokładam nadzieję moją! Tylko On jest opoką moją i zbawieniem moim, Twierdzą moją, przeto się nie zachwieję.
Ps 62:3-7
Ps 62:3-7
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."
Szukaj w dialogach Beta
Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.
Czy napewno chcesz wykonać tę operację ?