Wyszukiwanie
Biblia Tysiąclecia
Księga: Ewangelia wg św. Łukasza 2:1
Schowek
Kopiuj werset
Zaznacz / Odznacz
Zaznacz wszystkie
Odznacz wszystkie
Link do wersetu2:1
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie.
2:2
Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz.
2:3
Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta.
2:4
Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida,
2:5
żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.
2:6
Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania.
2:7
Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
2:8
W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą.
2:9
Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli.
2:10
Lecz anioł rzekł do nich: Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu:
2:11
dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan.
2:12
A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie.
2:13
I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami:
2:14
Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania.
2:15
Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił.
2:16
Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie.
2:17
Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu.
2:18
A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali.
2:19
Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu.
2:20
A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane.
2:21
Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie [Matki].
2:22
Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu.
2:23
Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu.
2:24
Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
2:25
A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim.
2:26
Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego.
2:27
Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa,
2:28
on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:
2:29
Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa.
2:30
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
2:31
któreś przygotował wobec wszystkich narodów:
2:32
światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela.
2:33
A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono.
2:34
Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą.
2:35
A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu.
2:36
Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem
2:37
i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą.
2:38
Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy.
2:39
A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta - Nazaret.
2:40
Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.
2:41
Rodzice Jego chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy.
2:42
Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym.
2:43
Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice.
2:44
Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych.
2:45
Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go.
2:46
Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania.
2:47
Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.
2:48
Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie.
2:49
Lecz On im odpowiedział: Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?
2:50
Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.
2:51
Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu.
2:52
Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.
Nawigacja
Wczytywanie listy ksiąg ...Nie bój się! - Werset na dziś
Wersety o pokoju na 365 dni w roku!
W Chrystusie
Przez które darowane nam zostały drogie i największe obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami boskiej natury, uniknąwszy skażenia, jakie na tym świecie pociąga za sobą pożądliwość.
II Piotr 1:4
II Piotr 1:4
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
Jakub był pierwszym apostołem który został męczennikiem (Dz 12,1-2).
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
A gdy to, co skażone, przyoblecze się w to, co nieskażone, i to, co śmiertelne, przyoblecze się w nieśmiertelność, wtedy wypełni się słowo napisane: Pochłonięta jest śmierć w zwycięstwie! Gdzież jest, o śmierci, zwycięstwo twoje? Gdzież jest, o śmierci, żądło twoje?
I Kor 15:54-55
I Kor 15:54-55
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."
Szukaj w dialogach Beta
Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.
Czy napewno chcesz wykonać tę operację ?