„Nasyciłeś się więcej hańbą niż chwałą, pij więc i ty i zataczaj się! Przyjdzie i do ciebie kielich z prawicy Pana, i będziesz syty hańby zamiast chwały.”

Biblia Warszawska: Księga Habakuka 2,16

Rozmiar tekstu

Czcionka

Kolor tekstu

Przewiń stronę do wersetu

TAKPrzewijajNIE

Zmień układ strony

Podgląd

Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię.

Czy wyświetlać przypisy ?

TAKWłącz przypisyNIE

Sposób wyświetlania przypisów

TAKPełne przypisyNIE

Czy wyświetlać odnośniki ?

TAKWyświetlaj odnośnikiNIE

Wyświetlaj losowy werset

TAKWyświetlajNIE

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Przekład Toruński
Księga: List do Hebrajczyków 4:10

¹Lękajmy się więc, aby czasem, choć pozostaje dla nas obietnica wejścia do Jego odpocznienia, nie wydawało się komuś z was, że ktoś jest jej pozbawiony[1]. ²I my bowiem jesteśmy odbiorcami dobrej nowiny, tak jak i tamci, ale tamtym usłyszane Słowo nie pomogło[2], bo nie było[3] związane[4] z wiarą tych, którzy usłyszeli. ³Bo do odpocznienia wchodzimy my, którzy uwierzyliśmy, tak jak powiedział: Przysiągłem w moim gniewie, że nie wejdą do mojego odpocznienia, pomimo dzieł dokonanych[5] od założenia świata. ⁴Albowiem powiedział gdzieś o siódmym dniu tak: I odpoczął Bóg siódmego dnia od wszystkich swoich dzieł. ⁵A tutaj ponownie: Nie wejdą do mojego odpocznienia[6]. ⁶Skoro więc pozostawia niektórych, by weszli do niego, a ci, którym wcześniej głoszono, nie weszli z powodu nieposłuszeństwa[7], ⁷To ponownie wyznacza[8] pewien dzień – „Dzisiaj” i mówi przez Dawida[9] po długim czasie, tak jak jest powiedziane: Dzisiaj, jeślibyście usłyszeli Jego głos, nie zatwardzajcie waszych serc. ⁸Bo gdyby Jozue wprowadził ich do odpocznienia, to Bóg nie mówiłby po takim czasie o innym dniu, ⁹A zatem pozostaje jeszcze odpocznienie sabatu dla ludu Bożego. ¹⁰Albowiem kto wszedł do Jego odpocznienia, ten sam odpoczął od swoich dzieł, tak jak Bóg od swoich. ¹¹Starajmy[10] się usilnie wejść do tego odpocznienia, aby ktoś nie popadł w ten sam przykład nieposłuszeństwa. ¹²Bo Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż każdy miecz[11] obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy, jak i ducha, stawów, jak i szpiku[12], zdolne do osądzenia zamysłów i intencji[13] serca. ¹³I nie ma stworzenia ukrytego przed Jego obliczem, owszem, wszystko jest obnażone i odsłonięte przed oczami Tego, któremu zdamy sprawę. ¹⁴Mając więc wielkiego arcykapłana, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trzymajmy się mocno naszego wyznania. ¹⁵Nie mamy bowiem arcykapłana, nie mogącego współczuć w naszych słabościach, lecz takiego, który na podobieństwo nam, doświadczony[14] jest we wszystkim, oprócz[15] grzechu. ¹⁶Zbliżajmy się więc z ufną odwagą do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę, a we właściwym czasie pomoc[16].