„A gdy się okaże on książę pasterzy, odniesiecie niezwiędłą koronę chwały.”

Biblia Gdańska (1632): 1 Piotra 5,4

Nawigacja

Lista rozdziałów

Nowa Biblia Gdańska
Księga: V Księga Mojżesza 32:25

32:1
Słuchajcie niebiosa, gdyż będę mówił; i niechaj słucha ziemia wypowiedzi mych ust.
32:2
Niech moja nauka poleje się jak deszcz, a moja mowa spłynie jak rosa, jak ulewa na zieleń i nawałnica na trawę.
32:3
Oto głoszę Imię WIEKUISTEGO - nieście cześć Bogu naszemu!
32:4
On jest Skałą[1]; Bez zarzutu[2] są Jego zarządzenia, a Jego drogi oddzielone[3]; Bóg rzetelny oraz bez krzywdy, sprawiedliwy On i właściwy[4].
Przypisy
  • [1]
    Także: Opoką.
  • [2]
    Także: zupełne, doskonałe, prawe.
  • [3]
    Także: ocenione, postanowione, zbadane, sprawiedliwe; Cylkow: a Jego drogi prawem.
  • [4]
    Także: prawy, prosty, przyjemny.
32:5
Skaziło Mu się ku swej hańbie pokolenie krnąbrne i przewrotne, jakby nie byli Jego dziećmi.
32:6
Czyli tak się wywdzięczacie WIEKUISTEMU, ludu nikczemny i bezrozumny? Czyż nie On jest twoim Ojcem, twoim Stwórcą, nie On cię uczynił i utwierdził?
32:7
Wspomnij na starodawne dni, rozważcie lata od pokolenia do pokolenia; zapytaj twojego ojca, a ci oznajmi; twoich starszych, a ci powiedzą.
32:8
Gdy Najwyższy rozsiedlał plemiona, gdy rozdzielał synów Adama – już ustanawiał granice ludów według liczby synów Israela.
32:9
Gdyż udziałem WIEKUISTEGO jest Jego lud, Jakób Jego sznurem dziedzicznym.
32:10
Odnajduje go na pustej ziemi, na stepie, pośród wycia wichrów[1]; otacza go, uważa na niego, strzeże go jak źrenicy Swojego oka.
Przypisy
  • [1]
    Inni: wśród wycia dzikich zwierząt.
32:11
Jak orzeł, który budzi swe gniazdo i unosi się nad swoimi pisklętami, tak i On rozpościera Swe skrzydła, bierze go i dźwiga na Swoich lotkach.
32:12
WIEKUISTY Sam go prowadzi - nie był z nim cudzy bóg.
32:13
Poprowadził go po wyżynach ziemi, spożywał plony pól, karmił go miodem ze skały i oliwą z twardej[1] opoki;
Przypisy
  • [1]
    Także: solidnej, mocnej, pewnej.
32:14
Krowią śmietanką i mlekiem owiec; tłuszczem jagniąt oraz baranów; hodowlą Baszanu, kozłami i tłustością jądra pszenicy; a pijałeś pieniącą się czerwień gron.
32:15
Więc roztył się Jakób i zhardział - utył, spasł się, zaokrąglił – i porzucił Boga, który go stworzył oraz znieważył Opokę swojego zbawienia.
32:16
Rozdrażnili Go cudzymi bóstwami, rozjątrzyli Go ohydami.
32:17
Ofiarowali złym duchom[1], niebyłym siłom; bóstwom, których nie znali - nowym, świeżo powstałym, których nie bali się wasi ojcowie.
Przypisy
  • [1]
    Także: demonom.
32:18
Zapomniałeś Skałę, która cię zrodziła i niepomny byłeś na Boga, swego Stwórcę.
32:19
Zobaczył to WIEKUISTY i się obruszył nad zgorszeniem Swoich synów i córek.
32:20
I powiedział: Skryję Moje oblicze przed nimi i zobaczę jaki będzie ich koniec; ponieważ są rodem przewrotnym, synami w których nie ma wiary.
32:21
Oni Mnie rozdrażnili tym nie bogiem, jątrzyli Mnie swoimi marnościami; więc Ja rozdrażnię ich nie ludem, nikczemnym narodem ich rozjątrzę.
32:22
Gdyż w Mym gniewie zapłonął ogień i się pali aż do najgłębszej Krainy Umarłych; pożera ziemię, jej plon i wypala posady gór.
32:23
Nagromadzę na nich nieszczęścia, przeciw nim użyję Moje strzały.
32:24
Gdy będą wycieńczeni głodem, strawieni gorączką i jadowitą zarazą – wtedy poślę na nich ząb zwierząt, wraz z żądłem tych, co pełzają w prochu.
32:25
Z zewnątrz będzie tępił miecz - młodzieńca, jak i dziewicę, niemowlę wraz z sędziwym mężem – natomiast w domach trwoga.
32:26
Mógłbym powiedzieć: Zmiotę ich, zgładzę o nich pamięć wśród ludzi,
32:27
Gdybym się nie wzdrygał przed złością wroga, aby się przypadkiem nie podnieśli ich ciemiężcy oraz nie powiedzieli: Górą nasza ręka, a nie, że WIEKUISTY wszystko to uczynił.
32:28
Bowiem to naród pozbawiony roztropności i nie ma w nich rozsądku.
32:29
Gdyby byli mądrzy, zastanowiliby się nad tym i zrozumieli swój koniec.
32:30
Jakże ktoś mógłby gonić tysiąc z nich, a we dwóch przepędzać dziesięć tysięcy, gdyby ich Obrońca nie zaprzedał - nie wydał ich WIEKUISTY?
32:31
Bo nie jak nasza Skała – ich skała[1], co nasi wrogowie osądzą.
Przypisy
  • [1]
    Septuaginta: nasz Bóg – ich bóg.
32:32
Gdyż z winnicy Sedomu ich winnica, a ich jagody z pól Amory – jagody jadowite, co mają cierpkie grona.
32:33
Jadem węży[1] ich wino i okrutną trucizną żmij.
Przypisy
  • [1]
    Także: smoków.
32:34
Czyż to nie u Mnie schowane, zapieczętowane w Moim schowku?
32:35
U Mnie jest pomsta i odpłata; w czasie, gdy się będzie miała zachwiać ich noga; bo bliskim jest dzień ich nieszczęścia oraz spieszą się ich przeznaczenia.
32:36
WIEKUISTY osądzi Swój lud, nad Swoimi sługami się użali, gdy zobaczy, że zniknęła ich siła oraz nie mogą nic - ani pojmany, ani wolny[1].
Przypisy
  • [1]
    Przysłowie, oznaczające panów i poddanych, żonatych i kawalerów, żołnierzy i cywilów – czyli ludzi rozmaitych stanów.
32:37
I powie: Gdzie ich bogowie? Skała na której polegali?
32:38
Ci, co jadali tłuszcz ich ofiar i pijali wino ich zalewek? Niech wstaną i wam pomogą! Niechaj będą dla was osłoną!
32:39
Zobaczcie teraz, że Ja, Ja jestem Sam, a oprócz Mnie nie ma Boga. Ja uśmiercam i ożywiam, ranię i leczę, a z Mojej ręki nikt nie ocala.
32:40
Oto podnoszę ku niebu Moją rękę i powiadam: Jak jestem żywy na wieki!
32:41
Gdy zaostrzę Mój błyszczący miecz i do sądu się zabierze Moja ręka – oddam pomstę Mym wrogom i Moim nieprzyjaciołom odpłacę.
32:42
Moje strzały napoję krwią, a Mój miecz nasyci się ciałem, krwią poległych oraz pojmanych, głowami przywódców wroga.
32:43
Narody! Wysławiajcie Jego lud! Bo pomści krew sług Swoich, odda wrogom Swą pomstę i oczyści Swą ziemię, i Swój lud.
32:44
Potem Mojżesz przyszedł i wypowiedział w uszy ludu wszystkie słowa tej pieśni – on oraz Jezus, syn Nuna.
32:45
A gdy Mojżesz wypowiedział do Israela wszystkie te słowa,
32:46
Wtedy do nich powiedział: Zwróciłem wasze serca ku wszystkim słowom, którymi was dzisiaj przestrzegam, abyście je przekazali waszym dzieciom i byście strzegli oraz spełniali wszystkie słowa tego Prawa.
32:47
Bo nie jest to dla was próżne słowo – lecz ono jest waszym życiem; i przez to słowo przedłużycie dni na ziemi, do której przechodzicie za Jarden, by ją posiąść.
32:48
Tego samego dnia WIEKUISTY oświadczył Mojżeszowi, mówiąc:
32:49
Wejdź na górę Abarym, na górę Nebo, która jest w ziemi Moab, naprzeciw Jerycho i spójrz na ziemię Kanaan, którą oddaje na własność synom Israela.
32:50
I umieraj na tej górze, na którą wejdziesz oraz bądź przyłączony do swego ludu; jak umarł Ahron, twój brat, na górze Hor i został przyłączony do swego ludu.
32:51
Dlatego, że przy wodach Meryba, w Kadesz, na puszczy Cyn, wykroczyliście przeciw Mnie wśród synów Israela; tak, za to, że Mnie nie uświęciliście pośród synów Israela.
32:52
Zatem ujrzysz z daleka tą ziemię; lecz nie wejdziesz do ziemi, którą oddaje synom Israela.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

A gdy was poprowadzą, żeby was wydać, nie troszczcie się naprzód o to, co macie mówić, ale mówcie to, co wam będzie dane w owej godzinie, albowiem nie wy jesteście tymi, którzy mówią, lecz Duch Święty.
Mar 13:11

W Chrystusie

Lecz kto zachowuje Słowo jego, w tym prawdziwie dopełniła się miłość Boża. Po tym poznajemy, że w nim jesteśmy.
I Jan 2:5

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Cynamon wymieniony jest 4 razy w Biblii: (II Mojż 30:23, Przyp 7:17, PnP 4:14, Obj 18:13).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Podobnie i Duch wspiera nas w niemocy naszej; nie wiemy bowiem, o co się modlić, jak należy, ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach.
Rzym 8:26


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić