„A jeźli nie tak jest, gdzież jest ten, coby mi zadał kłamstwo, a coby obrócił wniwecz słowa moje?”

Biblia Gdańska (1881): Ijobowa 24,25

Nawigacja

Lista rozdziałów

Nowa Biblia Gdańska
Księga: V Księga Mojżesza 32:25

1Słuchajcie niebiosa, gdyż będę mówił; i niechaj słucha ziemia wypowiedzi mych ust. 2Niech moja nauka poleje się jak deszcz, a moja mowa spłynie jak rosa, jak ulewa na zieleń i nawałnica na trawę. 3Oto głoszę Imię WIEKUISTEGO - nieście cześć Bogu naszemu! 4On jest Skałą[1]; Bez zarzutu[2] są Jego zarządzenia, a Jego drogi oddzielone[3]; Bóg rzetelny oraz bez krzywdy, sprawiedliwy On i właściwy[4]. 5Skaziło Mu się ku swej hańbie pokolenie krnąbrne i przewrotne, jakby nie byli Jego dziećmi. 6Czyli tak się wywdzięczacie WIEKUISTEMU, ludu nikczemny i bezrozumny? Czyż nie On jest twoim Ojcem, twoim Stwórcą, nie On cię uczynił i utwierdził? 7Wspomnij na starodawne dni, rozważcie lata od pokolenia do pokolenia; zapytaj twojego ojca, a ci oznajmi; twoich starszych, a ci powiedzą. 8Gdy Najwyższy rozsiedlał plemiona, gdy rozdzielał synów Adama – już ustanawiał granice ludów według liczby synów Israela. 9Gdyż udziałem WIEKUISTEGO jest Jego lud, Jakób Jego sznurem dziedzicznym. 10Odnajduje go na pustej ziemi, na stepie, pośród wycia wichrów[1]; otacza go, uważa na niego, strzeże go jak źrenicy Swojego oka. 11Jak orzeł, który budzi swe gniazdo i unosi się nad swoimi pisklętami, tak i On rozpościera Swe skrzydła, bierze go i dźwiga na Swoich lotkach. 12WIEKUISTY Sam go prowadzi - nie był z nim cudzy bóg. 13Poprowadził go po wyżynach ziemi, spożywał plony pól, karmił go miodem ze skały i oliwą z twardej[1] opoki; 14Krowią śmietanką i mlekiem owiec; tłuszczem jagniąt oraz baranów; hodowlą Baszanu, kozłami i tłustością jądra pszenicy; a pijałeś pieniącą się czerwień gron. 15Więc roztył się Jakób i zhardział - utył, spasł się, zaokrąglił – i porzucił Boga, który go stworzył oraz znieważył Opokę swojego zbawienia. 16Rozdrażnili Go cudzymi bóstwami, rozjątrzyli Go ohydami. 17Ofiarowali złym duchom[1], niebyłym siłom; bóstwom, których nie znali - nowym, świeżo powstałym, których nie bali się wasi ojcowie. 18Zapomniałeś Skałę, która cię zrodziła i niepomny byłeś na Boga, swego Stwórcę. 19Zobaczył to WIEKUISTY i się obruszył nad zgorszeniem Swoich synów i córek. 20I powiedział: Skryję Moje oblicze przed nimi i zobaczę jaki będzie ich koniec; ponieważ są rodem przewrotnym, synami w których nie ma wiary. 21Oni Mnie rozdrażnili tym nie bogiem, jątrzyli Mnie swoimi marnościami; więc Ja rozdrażnię ich nie ludem, nikczemnym narodem ich rozjątrzę. 22Gdyż w Mym gniewie zapłonął ogień i się pali aż do najgłębszej Krainy Umarłych; pożera ziemię, jej plon i wypala posady gór. 23Nagromadzę na nich nieszczęścia, przeciw nim użyję Moje strzały. 24Gdy będą wycieńczeni głodem, strawieni gorączką i jadowitą zarazą – wtedy poślę na nich ząb zwierząt, wraz z żądłem tych, co pełzają w prochu. 25Z zewnątrz będzie tępił miecz - młodzieńca, jak i dziewicę, niemowlę wraz z sędziwym mężem – natomiast w domach trwoga. 26Mógłbym powiedzieć: Zmiotę ich, zgładzę o nich pamięć wśród ludzi, 27Gdybym się nie wzdrygał przed złością wroga, aby się przypadkiem nie podnieśli ich ciemiężcy oraz nie powiedzieli: Górą nasza ręka, a nie, że WIEKUISTY wszystko to uczynił. 28Bowiem to naród pozbawiony roztropności i nie ma w nich rozsądku. 29Gdyby byli mądrzy, zastanowiliby się nad tym i zrozumieli swój koniec. 30Jakże ktoś mógłby gonić tysiąc z nich, a we dwóch przepędzać dziesięć tysięcy, gdyby ich Obrońca nie zaprzedał - nie wydał ich WIEKUISTY? 31Bo nie jak nasza Skała – ich skała[1], co nasi wrogowie osądzą. 32Gdyż z winnicy Sedomu ich winnica, a ich jagody z pól Amory – jagody jadowite, co mają cierpkie grona. 33Jadem węży[1] ich wino i okrutną trucizną żmij. 34Czyż to nie u Mnie schowane, zapieczętowane w Moim schowku? 35U Mnie jest pomsta i odpłata; w czasie, gdy się będzie miała zachwiać ich noga; bo bliskim jest dzień ich nieszczęścia oraz spieszą się ich przeznaczenia. 36WIEKUISTY osądzi Swój lud, nad Swoimi sługami się użali, gdy zobaczy, że zniknęła ich siła oraz nie mogą nic - ani pojmany, ani wolny[1]. 37I powie: Gdzie ich bogowie? Skała na której polegali? 38Ci, co jadali tłuszcz ich ofiar i pijali wino ich zalewek? Niech wstaną i wam pomogą! Niechaj będą dla was osłoną! 39Zobaczcie teraz, że Ja, Ja jestem Sam, a oprócz Mnie nie ma Boga. Ja uśmiercam i ożywiam, ranię i leczę, a z Mojej ręki nikt nie ocala. 40Oto podnoszę ku niebu Moją rękę i powiadam: Jak jestem żywy na wieki! 41Gdy zaostrzę Mój błyszczący miecz i do sądu się zabierze Moja ręka – oddam pomstę Mym wrogom i Moim nieprzyjaciołom odpłacę. 42Moje strzały napoję krwią, a Mój miecz nasyci się ciałem, krwią poległych oraz pojmanych, głowami przywódców wroga. 43Narody! Wysławiajcie Jego lud! Bo pomści krew sług Swoich, odda wrogom Swą pomstę i oczyści Swą ziemię, i Swój lud. 44Potem Mojżesz przyszedł i wypowiedział w uszy ludu wszystkie słowa tej pieśni – on oraz Jezus, syn Nuna. 45A gdy Mojżesz wypowiedział do Israela wszystkie te słowa, 46Wtedy do nich powiedział: Zwróciłem wasze serca ku wszystkim słowom, którymi was dzisiaj przestrzegam, abyście je przekazali waszym dzieciom i byście strzegli oraz spełniali wszystkie słowa tego Prawa. 47Bo nie jest to dla was próżne słowo – lecz ono jest waszym życiem; i przez to słowo przedłużycie dni na ziemi, do której przechodzicie za Jarden, by ją posiąść. 48Tego samego dnia WIEKUISTY oświadczył Mojżeszowi, mówiąc: 49Wejdź na górę Abarym, na górę Nebo, która jest w ziemi Moab, naprzeciw Jerycho i spójrz na ziemię Kanaan, którą oddaje na własność synom Israela. 50I umieraj na tej górze, na którą wejdziesz oraz bądź przyłączony do swego ludu; jak umarł Ahron, twój brat, na górze Hor i został przyłączony do swego ludu. 51Dlatego, że przy wodach Meryba, w Kadesz, na puszczy Cyn, wykroczyliście przeciw Mnie wśród synów Israela; tak, za to, że Mnie nie uświęciliście pośród synów Israela. 52Zatem ujrzysz z daleka tą ziemię; lecz nie wejdziesz do ziemi, którą oddaje synom Israela.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Jezus zaś, usłyszawszy to, odpowiedział mu: Nie bój się, tylko wierz, a będzie uzdrowiona.
Łuk 8:50

W Chrystusie

Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości;
I Piotr 2:9

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

W Biblii znajduje się 8 ludzi których imiona składają się z 2 liter: Ir – (I Kron 7:12), Og – (IV Mojż 21:33), On – (IV Mojż 16:1), So – (II Król 17:4) i aż czterech mężczyzn noszących imię Uz – (I Mojż 10:23, I Mojż 22:21, I Mojż 36:28, I Kron 1:17).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Ufać będą tobie ci, którzy znają imię twoje, Bo nie opuszczasz, Panie, tych, którzy cię szukają.
Ps 9:11


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić