Nawigacja

Biblia Warszawska
Księga: Przypowieści Salomona 7:17

Ostrzeżenie przed cudzołożnicą

¹Synu mój! Strzeż moich słów i zachowaj moje przykazania u siebie! ²Strzeż moich przykazań, a będziesz żył, strzeż mojego wskazania jak swej źrenicy! ³Przywiąż je do swoich palców i wypisz je na tablicy swojego serca! ⁴Mów do mądrości: Jesteś moją siostrą, a rozum nazwij przyjacielem, ⁵Aby cię ustrzegły przed cudzą żoną, przed obcą, która mówi słodkie słowa. ⁶Gdy wyglądałem oknem mojego domu i patrzyłem przez kratę, ⁷Zobaczyłem wśród prostaczków i zauważyłem wśród chłopców nierozumnego młodzieńca, ⁸Który szedł ulicą blisko jej narożnika i zboczył na drogę ku jej domowi ⁹O zmierzchu, pod wieczór, z nastaniem nocy i mroku. ¹⁰I oto spotyka go kobieta w stroju nierządnicy, podstępna; ¹¹Jest podniecona i niepohamowana, nie może spokojnie ustać w domu; ¹²To jest na ulicy, to znowu na placach, wyczekuje przy każdym narożniku, ¹³Obejmuje go i całuje, z zuchwałą twarzą mówi do niego: ¹⁴Miałam złożyć ofiarę dziękczynną, dzisiaj spełniłam swoje śluby, ¹⁵Dlatego wyszłam, aby cię spotkać; gorliwie cię szukałam i znalazłam. ¹⁶Moje łoże okryłam kobiercami, barwnymi prześcieradłami z płótna egipskiego, ¹⁷Moje posłanie skropiłam mirrą, aloesem i cynamonem. ¹⁸Chodź! Upoimy się miłością aż do rana, użyjemy pieszczot do syta, ¹⁹Gdyż męża nie ma w domu, udał się w podróż daleką. ²⁰Wziął z sobą kiesę z pieniędzmi, wróci dopiero w dzień pełni. ²¹Uwiodła go wielu zwodniczymi słowami; swoją gładką mową usidliła go. ²²Omamiony poszedł tuż za nią jak wół, który idzie na rzeź, jak jeleń, którego spętano powrozem, ²³Aż strzała przeszyje mu wątrobę; jak ptak, który leci prosto w sidło, nie przeczuwając, że chodzi o jego życie. ²⁴Otóż teraz, synowie, słuchajcie mnie, uważajcie na słowa moich ust! ²⁵Niech twoje serce nie zbacza na jej drogi, nie błądź jej ścieżkami! ²⁶Gdyż wiele ofiar doprowadziła do upadku i liczni są ci, których zamordowała. ²⁷Jej dom - to drogi do krainy umarłych, które wiodą do komór śmierci.