Wyszukiwanie
Biblia Jakuba Wujka
Księga: Ewangelia wg św. Łukasza 8:36
Schowek
Kopiuj werset
Zaznacz / Odznacz
Zaznacz wszystkie
Odznacz wszystkie
Link do wersetu8:1
I zstało się potym, a on chodził po mieściech i miasteczkach, każąc i przepowiedając królestwo Boże, a dwanaście z nim
8:2
i niektóre niewiasty, które były uzdrowione od duchów złych i od chorób. Maria, którą zową Magdaleną, z której siedm czartów wyszło było,
8:3
i Johana, żona Chuzego, sprawce Herodowego, i Zuzanna, i innych wiele, które mu służyły z majętności swoich.
8:4
A gdy się wielka rzesza schodziła i z miast kwapili się do niego, rzekł przez podobieństwo:
8:5
Wyszedł, który sieje, siać nasienie swoje. A gdy siał, jedno upadło podle drogi i podeptano jest, a ptacy niebiescy pozobali je.
8:6
A drugie upadło na opokę. A wszedszy, uschło, iż nie miało wilgotności.
8:7
A drugie padło między ciernie, a społem wszedszy, ciernie zadusiło je.
8:8
A drugie padło na ziemię dobrą, a wszedszy, uczyniło owoc stokrotny. To mówiąc, wołał: Kto ma uszy ku słuchaniu, niech słucha.
8:9
I pytali go uczniowie jego, co by to za podobieństwo było.
8:10
Którym on rzekł: Waby widząc, nie widzieli, a słysząc, nie rozumieli.
8:11
Jest tedy to podobieństwo: Nasienie jest słowo Boże.
8:12
A którzy podle drogi, ci są, którzy słuchają, potym przychodzi diabeł i wybiera słowo z serca ich, aby uwierzywszy, nie byli zbawieni.
8:13
Bo którzy na opokę: którzy gdy usłyszą, z weselem przyjmują słowo, a ci korzenia nie mają, którzy do czasu wierzą, a czasu pokusy odstępują.
8:14
A które padło między ciernie, ci są, którzy usłyszeli, a od troskania i bogactw i rozkoszy żywota, odszedszy, bywają zaduszeni i nie przynoszą owocu.
8:15
A które na ziemię dobrą, ci są, którzy dobrym a wybornym sercem, usłyszawszy słowo, zatrzymawają i owoc przynoszą w cierpliwości.
8:16
A żaden, zapaliwszy świecę, nie nakrywa jej naczyniem abo kładzie pod łoże, ale stawia na świeczniku, aby którzy wchodzą, widzieli światło.
8:17
Abowiem nie masz tajemnej rzeczy, która by się objawić nie miała, ani skrytej, która by poznana nie była i na jawią nie wyszła.
8:18
A przetoż patrzcie, jako słuchać macie. Abowiem kto ma, będzie mu dano, a ktokolwiek nie ma, i to, co mniema, żeby miał, będzie od niego odjęto.
8:19
I przyszli do niego matka jego i bracia jego, ale do niego przystąpić nie mogli dla ciżby.
8:20
I oznajmiono mu: Matka twa i bracia twoi stoją przed domem, chcąc cię widzieć.
8:21
Który odpowiedziawszy, rzekł do nich: Matka moja i bracia moi ci są, którzy słowa Bożego słuchają i czynią.
8:22
I zstało się dnia jednego, a on wstąpił w łódkę i uczniowie jego, i rzekł do nich: Przeprawmy się za jezioro. I odbili się.
8:23
A gdy się oni wieźli, usnął. I przyszła nawałność wiatru na jezioro, i zalewali się, i byli w niebezpieczeństwie.
8:24
A przystąpiwszy, obudzili go, mówiąc: Mistrzu, giniemy! A on wstawszy, sfukał wiatr i nawałność wody, i przestała: i zstała się pogoda.
8:25
I rzekł im: Gdzież jest wiara wasza? Którzy zlęknąwszy się, dziwowali się, mówiąc jeden do drugiego: Kto, mniemasz, jest ten, że i wiatrom, i morzu rozkazuje, a słuchają go?
8:26
I wieźli się do krainy Gerazanów, która jest przeciw Galilejej.
8:27
A gdy wystąpił na ziemię, zabieżał mu niektóry mąż, co miał czarta już od dawnego czasu i nie obłóczył się w odzienie, i nie mieszkał w domu, ale w grobiech.
8:28
Ten, gdy ujźrzał Jezusa, upadł przed nim i zawoławszy wielkim głosem, mówił: Co mnie i tobie jest, Jezusie, synu Boga Nawyższego? Proszę cię, nie męcz mię!
8:29
Abowiem rozkazował duchowi nieczystemu, aby wyszedł od człowieka, bo go od wiela czasów porywał, i wiązano go łańcuchami, i w pętach strzeżono, a związki potargawszy, bywał zapędzon od czarta na pustynie.
8:30
I pytał go Jezus, mówiąc: Jakoć imię? A on powiedział: Wojsko - bo wiele czartów weszło było weń.
8:31
I prosili go, aby im nie rozkazował iść do przepaści.
8:32
A było tam stado wiela wieprzów pasących się na górze. I prosili go, aby im w nie dopuścił wniść. I dopuścił im.
8:33
Wyszli tedy czarci od człowieka i weszli w wieprze, i pędem wpadło stado z przykra w jezioro, i utonęło.
8:34
Co gdy ujźrzeli, że się zstało, którzy paśli, uciekli i dali znać do miasta i do wsi.
8:35
I wyszli, aby oglądali, co się zstało. A przyszli do Jezusa i naleźli człowieka, od którego wyszli czarci, siedzącego, ubranego i z dobrą pamięcią u nóg jego, i bali się.
8:36
I powiedzieli im też ci, którzy widzieli, jako był uzdrowion od Wojska.
8:37
I prosiło go wszytko mnóstwo krain Gerazanów, aby odszedł od nich, abowiem byli wielkim strachem zjęci. A on wsiadszy w łódź, wrócił się.
8:38
I prosił go mąż, od którego wyszli byli czarci, aby był przy nim. Ale go Jezus odprawił, mówiąc:
8:39
Wróć się do domu twego a powiedaj, jakoć wielkie rzeczy Bóg uczynił. I poszedł po wszytkim mieście, opowiedając, jak wielkie rzeczy uczynił mu Jezus.
8:40
I zstało się, gdy się wrócił Jezus, przyjęła go rzesza, bo wszyscy go czekali.
8:41
A oto przyszedł mąż imieniem Jair, a ten był przełożonym bóżnice. I upadł do nóg Jezusowych, prosząc go, aby wszedł w dom jego:
8:42
iż miał córkę jedyną jakoby we dwanaście leciech, a ta umierała. I przydało się, gdy szedł, rzesze go ściskały.
8:43
A niewiasta niektóra miała płynienie krwie od lat dwunaście, która wydała była na lekarze wszytkę swą majętność, a nie mogła być od żadnego uleczona,
8:44
przystąpiła z tyłu i dotknęła się kraju szaty jego, a natychmiast się zastanowiło płynienie krwie jej.
8:45
I rzekł Jezus: Kto jest, co się mnie dotknął? A gdy wszyscy przeli, rzekł Piotr i ci, którzy z nim byli: Mistrzu, rzesze cię ściskają i tłoczą, a mówisz: Kto się mnie dotknął?
8:46
A Jezus rzekł: Tbo ja wiem, że moc wyszła ode mnie.
8:47
A widząc niewiasta, że się nie zataiła, drżąc przyszła i przypadła do nóg jego, i dla której się go przyczyny dotknęła, oznajmiła przede wszytkim ludem, i jako natychmiast uzdrowiona była.
8:48
A on jej powiedział: Córko, wiara twoja ciebie uzdrowiła. Idź w pokoju.
8:49
Gdy on jeszcze mówił, przyszedł niektóry do arcybóżnika, powiedając mu: Iż umarła córka twoja, nie trudź go.
8:50
A Jezus usłyszawszy to słowo, odpowiedział ojcu dzieweczki: Nie bój się, wierz jedno, a będzie zdrowa.
8:51
A wszedszy w dom, nie dopuścił wniść nikomu z sobą, jedno Piotrowi i Jakubowi, i Janowi, a ojcu i matce dzieweczki.
8:52
A płakali wszyscy i żałowali jej. Lecz on rzekł: Nie płaczcie, nie umarła dzieweczka, ale śpi.
8:53
I śmiali się z niego, wiedząc, iż była umarła.
8:54
A on ująwszy rękę jej, zawołał mówiąc: Dzieweczko, wstań!
8:55
I wrócił się duch jej, i wnet wstała. I rozkazał, aby jej jeść dano.
8:56
I zdumieli się rodzice jej; którym rozkazał, aby nikomu nie powiedali, co się zstało.
Nawigacja
Wczytywanie listy ksiąg ...Nie bój się! - Werset na dziś
Wersety o pokoju na 365 dni w roku!
W Chrystusie
Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.
Efez 2:8-9
Efez 2:8-9
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego.
Dz 2:38
Dz 2:38
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."
Szukaj w dialogach Beta
Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.
Czy napewno chcesz wykonać tę operację ?