„Spodziewam się, że cię niebawem zobaczę, i wtedy osobiście porozmawiamy.”

Biblia Warszawska: 3 List św. Jana 1,14

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Brzeska
Księga: Dzieje Apostolskie 2:47

Tytuł oryginalny
Wtóre księgi Łukasza świętego których napis jest Dzieje abo Sprawy apostolskie
O Przekładzie
2:1
A gdy przychodził dzień pięćdziesiąty, byli wszyscy zgodnie na jednym miejscu.
2:2
Tedy się zstał z prędka z nieba szum, jakoby przypadającego wiatru gwałtownego, który napełnił wszytek dom, kędy siedzieli.
2:3
I ukazały się im rozdzielone języki na kształt ognia, który stanął nad każdym z nich.
2:4
A tak napełnieni są wszyscy Duchem świętym, a poczęli mówić obcemi języki, jako im Duch on dawał wymawiać.
2:5
A byli w Jeruzalem mieszkający Żydowie, ludzie bogobojni, ze wszego narodu tych, którzy są pod niebem.
2:6
Gdy się tedy ta wieść wszczęła, zbieżało się mnóstwo ludzi i zstało się w nich zamieszanie, że każdy słyszał własnym swym językiem ony mówiące.
2:7
I zdumiewali się wszyscy, a dziwowali się mówiąc jedni do drugich: Izali oto ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczycy?
2:8
Jakoż my tedy słyszymy u nich każdy swój własny język, w którymechmy się zrodzili?
2:9
My Partowie, Medowie i Elamitowie i którzy mieszkamy w Mezopotamijej, w Judzie, w Kapadocyjej, w Poncie i w Azjej.
2:10
W Frygijej, w Pamfilijej, w Egiptcie i w stronach Libijej, która podległa Cyrenie, i my przychodniowie rzymscy; Żydowie i nowo do Żydostwa przystawający.
2:11
Kreteńczycy i my Arabczycy; słyszymy je, mówiące języki naszemi zacne rzeczy o Bogu.
2:12
A tak się wszyscy zdumieli, i wątpili, mówiąc jedni do drugich: Cóż to wżdy za rzecz?
2:13
Lecz drudzy chytrze szydząc mówili: Cić opili się wina młodego.
2:14
Tedy Piotr stojąc z onymi jedennaścią, podniósł głos swój i mówił do nich tymi słowy: Mężowie żydowscy i wy wszyscy, którzy mieszkacie w Jeruzalem, niechajżeć to wam jawno będzie, a przyjmicie w uszy swoje słowa moje.
2:15
Abowiem nie sąć pijani ci, jako wy mnimacie, gdyż dopiro trzecia godzina na dzień.
2:16
Aleć to jest ono, co powiedziano przez proroka Joela:
2:17
I będzie to w ostatecznych czasiech (mówi Bóg): Wyleję z Ducha mego na wszelkie ciało, a będą prorokować synowie waszy i córki wasze, a młodzieńcy waszy widzenia widzieć będą, a starcom waszym sny się śnić będą.
2:18
A pewnie w onych czasiech na sługi me i na służebnice moje wyleję z Ducha mego i będą prorokować.
2:19
Uczynię cuda na niebie wzgórę i znamiona na ziemi nisko, krew, ogień i mgłę dymną.
2:20
Słońce się obróci w ciemności, a miesiąc w krew, przed tym niż przyjdzie on dzień Pański wielki a znaczny.
2:21
I przyjdzie to, że ktokolwiek będzie wzywał imienia Pańskiego, będzie wybawion.
2:22
Mężowie izraelscy! Słuchajcież słów tych Jezusa, onego Nazareńskiego, męża od Boga pochwalonego u was w zacnych sprawach, cudach i znamionach, które czynił Bóg przezeń w pośrodku was, jako i sami wiecie.
2:23
Tego gdyście za naznaczoną radą i opatrznością Bożą podanego, wzięli rękami niesprawiedliwemi, zabiliście go wbiwszy na krzyż.
2:24
Którego Bóg wzbudził, odjąwszy boleści śmierci dla tego, iż to była rzecz niepodobna, aby od niej miał być zatrzyman.
2:25
Abowiem o nim powieda Dawid: Upatrowałem zawżdy Pana przed sobą; bo mi jest po prawej mej stronie, abych nie był wzruszon.
2:26
I dla tegoż się rozweseliło serce moje, a rozradował się język mój, gdyż też i ciało moje odpoczynie w nadziei.
2:27
Abowiem nie zostawisz ciała mego w grobie, a nie dopuścisz świętemu twemu poczuć nakażenia.
2:28
Oznajmiłeś mi drogi żywota, a napełnisz mię radością z obliczem twoim.
2:29
Mężowie bracia! Mogę bezpiecznie mówić u was o patriarsze Dawidzie, żeć umarł i pogrzebion jest, a grób jego jest u was aż i do dnia tego.
2:30
A przeto gdyż był prorokiem i wiedział, że mu Bóg przyrzekł pod przysięgą, iż z owocu biódr jego, ile wedle ciała Krystusa miał wzbudzić, a posadzić na stolicy jego.
2:31
Tedy przepatrując, powiedał o zmartwychwstaniu Krystusowym, iż nie został w grobie trup jego, ani ciało jego poczuło zepsowania.
2:32
Tegoć Jezusa wzbudził Bóg, której rzeczy my wszyscy jestechmy świadkowie.
2:33
Potym gdy prawicą Bożą był podwyższon i obiecanego Ducha świętego wziął od Ojca, toć teraz wylał, na co wy patrzycie i co słyszycie.
2:34
Abowiemci Dawid nie wstąpił do nieba, lecz sam powieda: Rzekł Pan Panu memu, siądź po prawicy mej,
2:35
Aż położę nieprzyjacioły twe podnóżkiem nóg twoich.
2:36
Niechajżeć tedy wie zapewne wszytek dom izraelski, iż i Panem i Krystusem uczynił Bóg tego to Jezusa, któregoście wy ukrzyżowali.
2:37
A tak to słysząc, rozżalili się na sercu i rzekli do Piotra i do innych apostołów: Cóż mamy czynić, mężowie bracia?
2:38
Zatym Piotr rzekł do nich: Uznajcie się, a okrzci się każdy z was w imię Jezusa Krystusa ku odpuszczeniu grzechów, a weźmiecie dar Ducha świętego.
2:39
Abowiemci się wam ta obietnica zstała i dziatkom waszym i wszytkim, którzy daleko są i ile ich kolwiek wzowie Pan, Bóg nasz.
2:40
I wielem inych słów oświadczał się a napominał je mówiąc: Wyzwólcie się od tego narodu złego.
2:41
Którzy tedy wdzięcznie przyjęli słowa jego, okrzcili się. I przystało dnia onego ku kościołowi około trzech tysięcy osób.
2:42
I trwali w nauce apostolskiej i w społeczności i w łamaniu chleba i w modlitwach.
2:43
Przyszedł tedy na wszytki strach, a wiele cudów i znamion przez apostoły było okazanych.
2:44
I wszyscy, którzy wierzyli byli na jednym miejscu, wszytkiego społecznie używając.
2:45
Osiadłości i majętności przedawali, dzieląc je wszytkim, ile komu było potrzeba.
2:46
A ustawicznie trwając zgodnie w kościele i łamiąc w domu chleb, przyjmowali pokarm z weselem i w prostocie serdecznej.
2:47
Chwaląc Boga i mając łaskę u wszego ludu. A Pan zawżdy przydawał kościołowi swemu ty, którzy mieli być zbawieni.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Nie bójcie się; jesteście więcej warci niż wiele wróbli.
Mat 10:31

W Chrystusie

Jego to zwiastujemy, napominając i nauczając każdego człowieka we wszelkiej mądrości, aby stawić go doskonałym w Chrystusie Jezusie.
Kol 1:28

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Król Manasses został pochowany w ogrodzie (II Król 21:18).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Pieśń pielgrzymek. Ci, którzy ufają Panu, są jak góra Syjon, Która się nie chwieje, lecz trwa wiecznie.
Ps 125:1


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić