„Wiernyć Bóg, przez którego jesteście wezwani ku społeczności Syna jego, Jezu Krysta, Pana naszego.”

Biblia Brzeska: 1 List św. Pawła do Koryntian 1,9

Nawigacja

Lista rozdziałów

Nowa Biblia Gdańska
Księga Ezechiela 24:13

24:1
Dziewiątego roku, dziesiątego miesiąca, dziesiątego dnia tego miesiąca[1], doszło mnie słowo WIEKUISTEGO, głosząc:
Przypisy
  • [1]
    Dziesiątego roku panowania Cydkijasza, czyli w 588 r. p.n.e.; patrz: 2 Królów 25,1.
24:2
Synu człowieka! Zapiszesz sobie nazwę tego dnia, właśnie tego dnia! Bo tego dnia natarł król Babelu na Jeruszalaim.
24:3
Nadto ułożysz przypowieść dla tego domu przekory, mówiąc im: Tak mówi Pan, WIEKUISTY: Przystaw, przystaw ten kocioł, oraz nalej do niego wody.
24:4
Włóż do niego należące do niego połacie, każdą wyborową połać – udziec i łopatkę; napełnij go najlepszymi kośćmi.
24:5
Weźmiesz je z wyboru owiec i ułożysz pod nim stos z kości; daj zakipieć jego wrzątkowi, by się ugotowały, a w nim także jego kości.
24:6
Zaprawdę, tak mówi Pan, WIEKUISTY: Biada miastu krwawej winy! Kotłowi na którym siedzi jego rdza[1]; z którego rdza nie ustąpiła! Wyjmij z niego połać po połaci, i nie będzie rzucany o nią los.
Przypisy
  • [1]
    Także: szumowina.
24:7
Gdyż jego przelana krew jeszcze jest w jego wnętrzu; na nagą skałę ją wytoczyło, bowiem nie wylewano jej na ziemię, aby ją przykrył proch.
24:8
Zostawiłem jego krew na nagiej skale, aby wzbudzić żarliwość, by wywrzeć straszną pomstę i by nigdy nie była przykrytą.
24:9
Dlatego tak mówi Pan, WIEKUISTY: Biada miastu krwawej winy! Tak, Ja ten stos uczynię wielkim.
24:10
Nagromadź drzewa, rozpal ogień, ugotuj mięso, mieszaj polewkę i niechaj prażą się kości!
24:11
Po czym zostaw go pustym na jego węglach, by rozżarzył się jego kruszec i w nim roztopiła się jego nieczystość; aby została strawioną jego rdza.
24:12
Wyczerpał usiłowania, nie chciała z niego ustąpić jego wielka rdza, ta jego rdza cuchnąca.
24:13
Chciałem cię oczyścić z twego sprośnego skażenia - lecz się nie oczyściłaś; zatem się nie oczyścisz z twojego skażenia, dopóki nie ukoję na tobie Mojego oburzenia.
24:14
Ja, WIEKUISTY, to wypowiedziałem; nadchodzi, i to spełnię; nie przepuszczę, nie oszczędzę, ani nie pożałuję. Osądzę cię według twoich dróg oraz twych spraw – mówi Pan, WIEKUISTY.
24:15
I doszło mnie słowo WIEKUISTEGO, głosząc:
24:16
Synu człowieka! Oto uderzeniem zabieram od ciebie rozkosz twoich oczu; jednak się nie uskarżaj, ani nie płacz, i niech nie płynie twoja łza.
24:17
Wzdychaj w milczeniu i nie urządzaj żałoby, jak po umarłym. Nawiąż na siebie twój turban, a twe sandały ubierz na twoje nogi; i nie otulaj się aż po brodę, ani niczyjej stypy[1] nie spożywaj.
Przypisy
  • [1]
    W znaczeniu: chleba dostarczanego przez krewnych.
24:18
A kiedy z rana mówiłem to ludowi – wieczorem zmarła mi moja żona. Zatem nazajutrz uczyniłem tak, jak było mi polecone.
24:19
Zaś lud do mnie powiedział: Czy nam nie wytłumaczysz, co to ma dla nas znaczyć, że ty tak postępujesz?
24:20
Więc im odpowiedziałem: Doszło do mnie słowo WIEKUISTEGO, głosząc:
24:21
Oświadcz domowi Israela: Tak mówi Pan, WIEKUISTY: Oto znieważę Moją Świątynię; wyniosą waszą obronę, rozkosz waszych oczu i ukochanie waszej duszy; a synowie i wasze córki, które tam zostawiliście polegną od miecza.
24:22
Więc uczyńcie, jak ja uczyniłem; nie otulicie się po brodę i nie spożyjecie niczyjej stypy.
24:23
Zachowacie turbany na waszych głowach i sandały na waszych nogach; nie będziecie się uskarżali, ani płakali; uschniecie w waszych winach i będziecie jęczeli, jeden wobec drugiego.
24:24
A Jechezkiel będzie dla was wskazówką; jak on czynił – tak i wy uczynicie, gdy się spełni; i poznacie, że Ja jestem Pan, WIEKUISTY.
24:25
Zaś do ciebie, synu człowieka, w czasie, w którym zabiorę im ich obronę, ich okazałą chlubę, rozkosz ich oczu oraz tęsknotę ich duszy, a także ich synów i córek –
24:26
W tym czasie przybędą do ciebie niedobitki, by ogłosić to twoim uszom.
24:27
Tego dnia, wraz z tymi niedobitkami, otworzą się twoje usta; będziesz mówił i nie zostaniesz więcej niemym. Będziesz dla nich przepowiednią, i poznają, że Ja jestem WIEKUISTY.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Słuchajcie mnie, wy, którzy znacie sprawiedliwość, ty, ludu, w którego sercu jest zakon! Nie bójcie się lżenia ludzi i nie lękajcie się ich pośmiewiska,
Iz 51:7

W Chrystusie

Który też wycisnął na nas pieczęć i dał zadatek Ducha do serc naszych.
II Kor 1:22

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Nazwa "Morze Martwe" nie jest używane w Biblii. Morze Martwe było nazywane wieloma innymi nazwami np.: "Morze Słone" (I Mojż 14:3, Joz 3:16), "Morze Arby" (NBG V Mojż 4:49), Morze wschodnie (Ez 47:18, Joel 2:20) i innymi. Morze Martwe leży w najniższym punkcie na ziemi.

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Tyś obroną moją i tarczą moją, W słowie twoim mam nadzieję.
Ps 119:114


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić