„Większe jest karanie córki ludu mojego, niżeli pomsta Sodomy, która jest podwrócona w jednem okamgnieniu, i nie zostały na niej ręce.”

Biblia Gdańska (1881): Treny Jeremijaszowe 4,6

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Jakuba Wujka
Księga: Ewangelia wg św. Jana 12:30

12:1
Jezus tedy sześć dni przed Paschą przyszedł do Betanijej, kędy był Łazarz umarł, którego Jezus wskrzesił.
12:2
I sprawili mu tam wieczerzą, a Marta służyła, a Łazarz był jednym z siedzących z nimi u stołu.
12:3
Maria tedy wzięła funt olejku Szpikanardowego, drogiego, i namazała nogi Jezusowe, i utarła nogi jego włosami swoimi. I napełnił się dom wonności olejku.
12:4
Rzekł tedy jeden z uczniów jego, Judasz Iszkariot, który go miał wydać:
12:5
Przecz tego olejku nie przedano za trzysta groszy a nie dano ubogim?
12:6
A to mówił, nie iżby miał pieczą o ubogich, ale iż był złodziejem, i mieszek mając, co wkładano, nosił.
12:7
Rzekł tedy Jezus: Zaniechajcie jej, aby na dzień pogrzebu mego zachowała to.
12:8
Abowiem ubogie zawżdy z sobą macie, a mnie nie zawżdy macie.
12:9
Dowiedziała się tedy wielka rzesza z Żydów, iż tam jest i przyszli nie tylko dla Jezusa, ale żeby byli ujźrzeli Łazarza, którego wzbudził od umarłych.
12:10
I umyślili przedniejszy kapłani, żeby i Łazarza zabili,
12:11
bo wiele Żydów dla niego odstępowało i wierzyło w Jezusa.
12:12
A nazajutrz wielka rzesza, która była przyszła na święto, usłyszawszy, że Jezus idzie do Jeruzalem,
12:13
nabrali gałęzi palmowych i wyszli naprzeciwko jemu a wołali: Hosanna! Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie, król Izraelski!
12:14
I nalazł Jezus osiełka, i wsiadł nań, jako napisano:
12:15
Nie bój się, córko Syjońska, oto król twój jedzie, siedząc na źrzebięciu oślice!
12:16
Tego z przodku nie rozumieli uczniowie jego, ale gdy był uwielbion Jezus, tedy wspomnieli, iż to było o nim napisano i to mu uczynili.
12:17
Świadczyła tedy rzesza, która z nim była, kiedy Łazarza wyzwał z grobu i wskrzesił go od umarłych.
12:18
Dlatego też wyszła przeciwko jemu rzesza, że słyszeli, iż on ten cud uczynił.
12:19
Mówili tedy Faryzeuszowie między sobą: Widzicie, iż nic nie pomagamy. Oto wszytek świat za nim poszedł.
12:20
A byli niektórzy pogani z tych, którzy przyszli byli, żeby pokłon uczynili w dzień święty.
12:21
Ci tedy przyszli do Filipa, który był z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go, mówiąc: Panie, chcemy Jezusa widzieć.
12:22
Szedł Filip i powiedział Andrzejowi. A Andrzej zasię i Filip powiedzieli Jezusowi.
12:23
A Jezus odpowiedział im, mówiąc: Przyszła godzina, aby był uwielbion Syn człowieczy.
12:24
Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: jeśli ziarno pszeniczne, wpadwszy w ziemię, nie obumrze,
12:25
samo zostawa, lecz jeśli obumrze, wielki owoc przynosi. Kto miłuje duszę swą, traci ją, a kto nienawidzi dusze swojej na tym świecie, ku wiecznemu żywotowi strzeże jej.
12:26
Jeśli mnie kto służy, niech za mną idzie, a gdziem ja jest, tam i sługa mój będzie. Jeśli mi kto będzie służył, uczci go Ociec mój.
12:27
Teraz dusza moja zatrwożona jest. I cóż rzekę? Ojcze, wybaw mię od tej godziny? Leczem dlatego przyszedł na tę godzinę.
12:28
Ojcze, uwielbi imię twoje! Przyszedł tedy głos z nieba: I uwielbiłem, i jeszcze uwielbię.
12:29
Rzesza tedy, która stała i słyszała, mówiła, iż zagrzmiało. A drudzy mówili: Anjoł mówił do niego.
12:30
Odpowiedział Jezus i rzekł: Nie dla mnie ten głos przyszedł, ale dla was.
12:31
Teraz jest sąd świata: teraz książę tego świata precz wyrzucone będzie.
12:32
A ja, jeśli będę podwyższon od ziemie, pociągnę wszytko do siebie.
12:33
(A mówił to, oznajmując, jakową śmiercią miał umrzeć).
12:34
Odpowiedziała mu rzesza: Myśmy słyszeli z zakonu, że Chrystus trwa na wieki, a jakoż ty powiadasz: Potrzeba, aby był podwyższon Syn człowieczy? Któryż to jest Syn człowieczy?
12:35
Rzekł im tedy Jezus: Jeszcze przez mały czas jest między wami światłość. Chodźcie, póki światłość macie, żeby was ciemności nie ogarnęły: a kto w ciemności chodzi, nie wie, kędy idzie.
12:36
Póki światłość macie, wierzcie w światłość, abyście byli synami światłości. To powiedział Jezus i szedł, i schronił się od nich.
12:37
A gdy tak wiele cudów czynił przed nimi, nie uwierzyli weń,
12:38
aby się wypełniła mowa Izajasza proroka, którą powiedział: Panie, któż uwierzył słuchowi naszemu? A ramię Pańskie komu jest objawione?
12:39
Dlatego wierzyć nie mogli, iż jeszcze powiedział Izajasz:
12:40
Zaślepił oczy ich i zatwardził serce ich, aby oczyma nie widzieli i sercem nie zrozumieli, i nawrócili się, i uzdrowił je.
12:41
To powiedział Izajasz, gdy widział chwałę jego, a mówił o nim.
12:42
Wszakże jednak i z książąt wiele ich weń uwierzyło, ale dla Faryzeuszów nie wyznawali, aby nie byli z bóżnice wyrzuceni.
12:43
Bo umiłowali chwałę ludzką więcej niż chwałę Bożą.
12:44
A Jezus wołał i mówił: Kto w mię wierzy, nie w mię wierzy, ale w tego, który mię posłał.
12:45
I kto mię widzi, widzi onego, który mię posłał.
12:46
Ja, światłość, przyszedłem na świat, aby każdy, który wierzy w mię, w ciemności nie mieszkał.
12:47
A jeśliby kto słuchał słów moich, a nie strzegł, ja go nie sądzę. Bom nie przyszedł, żebym sądził świat, ale żebym świat zbawił.
12:48
Kto mną gardzi, a nie przyjmuje słów moich, ma, który go sądzi. Słowa, którem mówił, te go będą sądzić w dzień ostateczny.
12:49
Gdyżem ja z siebie samego nie mówił: ale Ociec, który mię posłał, ten mi dał rozkazanie, co bych mówić i powiadać miał.
12:50
I wiem, że rozkazanie jego jest żywot wieczny. A przeto, co ja powiadam, jako mi mówił Ociec, tak powiadam.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

A gdy ciężko rodziła, rzekła do niej położna: Nie bój się, bo i tym razem masz syna.
I Mojż 35:17

W Chrystusie

Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe.
II Kor 5:17

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Jedyny statek który wymieniony jest w Biblii nosił nazwę Castor i Pollux (Dz 28:11).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego. Obietnica ta bowiem odnosi się do was i do dzieci waszych oraz do wszystkich, którzy są z dala, ilu ich Pan, Bóg nasz, powoła.
Dz 2:38-39


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić