Biblia Brzeska
Księga: 2 Księga Królewska 16:1

Roku jedennastego za panowania Faceasza, syna Romeliaszowego, został królem Achaz, syn Joatama, króla judzkiego.

A było mu dwadzieścia lat, gdy królować począł, a królował w Jeruzalem szesnaście lat, a nie czynił tego, co by się było Panu, Bogu jego, podobać miało, jako Dawid, ociec jego.

Ale chodził drogami królów izraelskich i syna też swego przenosił przez ogień według obrzydłości poganów, które Pan wygnał przed syny izraelskimi.

Nadto ofiarował i kadził w kaplicach na górach i na pagórkach i pod każdym drzewem krzewistym.

Tedy się ruszył na wojnę Rasyn, król syryjski i Faceasz, syn Romeliaszów, król izraelski, ku Jeruzalem i oblegli Achaza, a wszakoż go dobyć nie mogli.

Tegoż czasu Rasyn, król syryjski, przywłaszczył zasię Elat ku Syrjej, a wykorzenił lud judzki stamtąd. Tedy Edomczycy przyszedszy, mieszkali w nim aż i do tego czasu.

A tak Achaz wyprawił posły do Teglatfalazera, króla assyryjskiego, z tym poselstwem: Jestem twój sługa i syn twój, pódźże a wybaw mię z rąk króla syryjskiego i z rąk króla izraelskiego, którzy powstali przeciwko mnie.

Tedy Achaz wziąwszy śrebro i złoto, które nalazł w kościele Pańskim i w skarbie królewskim, posłał za dar królowi assyryjskiemu.

Na co mu przyzwolił król assyryjski. A ruszywszy się ku Damaszkowi, wziął je, a lud z niego zagnał do Cyreny; k temu zabił i Rasyna.

Zatym król Achaz jechał przeciw Teglatfalazerowi, królowi assyryjskiemu, do Damaszku, a tam ujźrzawszy ołtarz, posłał do Uriasza kapłana podobieństwo i wszytek kształt jako był urobiony.

I zbudował Uriasz kapłan ołtarz wedle onego wszytkiego kształtu, jako mu był król posłał z Damaszku, a dobudował go pierwej niżli się król stamtąd wrócił.

Potym, gdy król przyjechał z Damaszku, a ujźrzał ołtarz, tedy przystąpiwszy ku niemu, sprawował ofiary na nim.

I sprawował paloną ofiarę swoję, ofiarą śniedną i kropił krwią spokojnych ofiar swoich podle ołtarza.

A ołtarz miedziany, który stał miedzy ołtarzem Pańskim i miedzy miejscem świętym, odemknął na stronę i postawił ji przy stronie ku północy.

Potym rozkazał król Achaz Uriaszowi kapłanowi tymi słowy: Na tym więcszym ołtarzu będziesz sprawował ofiary palone poranniejsze i ofiary śniedne odwieczorne. Przytym palone ofiary królewskie z śniednymi ofiarami jego. Nadto ofiary palone wszytkiego ludu i z śniednymi, a mokrymi ich ofiarami. A k temu wszytkę krew od ofiar palonych i ze wszytką krwią od innych ofiar będziesz kropił podle niego. Ale ołtarz miedziany obrałem sobie dla porady.

A tak Uriasz kapłan uczynił we wszytkim dosyć rozkazaniu króla Achaza.

Nad to jeszcze król Achaz poodcinał podstawki i pozbierał wanny. K temu kocieł wielki zjął z wołów miedzianych, którzy byli pod nim, a położył ji na posadce kamiennej.

A zasłonę sabatną, która była zbudowana w kościele i drzwi zewnętrzne, którymi król wychadzał precz, obrócił je w dom Pański dla króla assyryjskiego.

Ale ine sprawy Achazowe, które czynił, napisane są w kronikach królów judzkich.

Potym zasnął Achaz z ojcy swymi i pogrzebion jest z nimi w mieście Dawidowym, a po nim królował Ezechiasz, syn jego.