„Gdyż wiecie, jakieśmy wam rozkazania dali przez Pana Jezusa.”

Biblia Gdańska (1881): 1 Tesalonicensów 4,2

Nawigacja

Biblia Brzeska
Księga: 1 Księga Królewska 1:1

Tytuł oryginalny
Pierwsze Księgi Królewskie które są trzecie według Łacinników
O Przekładzie
1:1
A gdy król Dawid przyszedł już ku takowej starości, że się i pod przyodzieniem zagrzać nie mógł,
1:2
Rzekli mu słudzy jego: Poszukajmy królowi, panu naszemu panienki, która by służyła tobie i opatrowała cię, a sypiając na łonie twoim, żeby cię zagrzewała króla, pana naszego.
1:3
Szukali tedy panienki pięknej po wszytkich granicach izraelskich i naleźli Abisag Sunamicką, którą przywiedli ku królowi.
1:4
A ta była panienka barzo piękna i opatrowała króla a służyła jemu. Ale jej król nie uznał.
1:5
Tedy Adoniasz, syn Haggity, chlubił się tak mówiąc: Ja zostanę królem. I nasprawował sobie wozów i jezdnych i pięćdziesiąt mężów, którzy chodzili przed nim.
1:6
I nie fukał go nigdy ociec jego przeczby tak czynił. A był też i ten osobliwej piękności, którego była porodziła Haggita po Absalomie.
1:7
A wziął sobie w swą radę Joaba, syna Sarwie i Abiatara kapłana, którzy trzymali stronę jego.
1:8
Ale Sadok kapłan i Banajas, syn Joady i Natan prorok, Semej i Rey i przedniejsze rycerstwo Dawidowe, nie przestawali z Adoniaszem.
1:9
I ofiarował Adoniasz owce i woły i bydła tłuste u kamienia Zohelet, który był nad źrzódłem Rogel, a naprosił wszytkich swych braciej, synów królewskich i wszytkich mężów z Juda, służebników królewskich.
1:10
Ale nie wezwał Natana proroka, Banaje i inych przedniejszych rycerzów, ani Salomona, brata swego.
1:11
Tedy Natan rzekł do Betsabee, matki Salomonowej temi słowy: Izaż nie słyszysz, iż Adoniasz, syn Haggity króluje, a Dawid, pan nasz, nie wie o tym.
1:12
A przetoż teraz pódź, a ja tobie dam radę jako wybawić masz zdrowie twe i zdrowie Salomona, syna twego.
1:13
Idźże do króla Dawida, a mów do niego: Królu mój panie, izaliś ty nie przysiągł służebnicy twej tak mówiąc: Salomon, syn twój, będzie już królował po mnie, a on siedzieć będzie na stolicy mojej. Przeczże tedy króluje Adoniasz?
1:14
A gdy ty jeszcze będziesz mówiła z królem, ja przyjdę za tobą i potwierdzę słów twoich.
1:15
A tak Betsabee szła do króla na pokój, który się już był barzo zstarzał, a Abisag Sunamicka służyła jemu.
1:16
I ukłoniwszy się Betsabee, pozdrowiwszy króla, a on rzekł do niej: Czegóżci potrzeba?
1:17
Któremu ona odpowiedziała: Panie mój, tyś przysiągł służebnicy twej przez Pana, Boga twego, tymi słowy: Salomon, syn twój, będzie królował po mnie, a on siedzieć będzie na stolicy mojej.
1:18
A teraz oto Adoniasz króluje, o czym ty nie wiesz, królu mój panie.
1:19
Abowiem ofiarował woły i bydła tłuste i barzo wiele owiec i naprosił wszytkich synów królewskich, Abiatara kapłana i Joaba hetmana, a nie wezwał Salomona, służebnika twego.
1:20
Ale ty królu, mój panie, wiesz, iż wszyscy Izraelczycy oglądają się na cię, abyś im oznajmił kto siedzieć będzie na stolicy pana mego po nim.
1:21
Bo jeśli królu mój, panie, przyjdzie to, iż zaśniesz z ojcy twoimi, tedyć o mnie i o Salomonie, synu moim, niedobrze będzie.
1:22
A gdy ona jeszcze rozmawiała z królem, przyszedł Natan prorok.
1:23
I opowiedziano to królowi, że Natan prorok idzie, który wszedszy do niego ukłonił się, aż do samej ziemie.
1:24
Rzekł zatym Natan: Królu, mój panie, izażeś ty rzekł: Adoniasz po mnie królować będzie, a on osiądzie na stolicę moję?
1:25
Abowiem dziś szedszy ofiarował woły i bydła tłuste i owiec barzo wiele i naprosił wszytkich synów królewskich i hetmanów i Abiatara kapłana, a oto z nim jedzą i piją i mówią: Niech żywie król Adoniasz.
1:26
A mnie służebnika twego i Sadoka kapłana i Banaje, syna Jojadowego i Salomona służebnika twego nie wezwał ku temu.
1:27
Izaż od króla, pana mojego, dzieje się rzecz takowa, iżeś nie oznajmił służebnikowi twemu, kto by miał siedzieć na stolicy królewskiej po nim?
1:28
Na co jemu odpowiedział król Dawid: Zawołajcie ku mnie Betsabej. Która przyszedszy przed obliczność królewską stanęła przed nim.
1:29
Tedy król przysiągł tymi słowy: Oświadczam się żywem Panem, który mię wybawił ze wszytkich moich trudności,
1:30
Iż jakomci poprzysiągł przez Pana, Boga izraelskiego, mówiąc: Iż syn twój, Salomon, królować będzie po mnie, a on osiędzie stolicę moję po mnie, toć już dziś tak uczynię.
1:31
I ukłoniła się Betsabee królowi aż do samej ziemie tak mówiąc: Niechajże Dawid król, pan mój, żywie na wieki.
1:32
Zatym rzekł król Dawid: Zawołajcie ku mnie Sadoka kapłana i Natana proroka i Banaje, syn Jojadowego, którzy tamże przyszli do niego.
1:33
I rzekł król ku nim: Weźmicie z sobą służebniki pana waszego, a każcie wsiąść Salomonowi, synowi memu, na mulicę moję i prowadźcie go do domu Gihon.
1:34
Tamże go niech pomaże Sadok kapłan i Natan prorok, aby był królem nad Izraelem, potym zatrąbicie w trąbę, a będziecie mówić: Niechaj żywie król Salomon.
1:35
Stamtąd potym przyjdźcie za nim, a przyszedszy, siądzie na stolicy mojej, a będzie królował miasto mnie, abowiem mu ja rozkażę, aby on był książęciem nad Izraelem i nad Judą.
1:36
Na to powiedział Banaja, syn Jojadów królowi: Niechajże tak będzie i niech też to Pan Bóg królowi, panu mojemu, potwierdzi.
1:37
A jako Pan z tobą królu, panie mój, także niechaj będzie i z Salomonem, a niechaj wywyższy stolicę jego, zacniej niż stolicę Dawida króla, pana mojego.
1:38
A tak szedł Sadok kapłan, Natan prorok i Banaja syn Jojadów, przy tym Cheretczycy i Feletczycy i wsadzili Salomona na mulicę królewską, a prowadzili go do Gihon.
1:39
I wziął Sadok kapłan róg z olejem z przybytku i pomazał Salomona, potym trąbili w trąbę i mówił wszytek lud: Niechaj żywie król Salomon.
1:40
Tedy szedł wszytek lud za nim, a grali na piszczałkach weseląc się weselem wielkim, tak iż od głosu ich huczała ziemia.
1:41
Co gdy usłyszał Adoniasz i oni wszyscy, których był naprosił do siebie, a już się też był naprosił do siebie, a już się też była dokończyła biesiada ich. Słysząc też i Joab trąbę rzekł: Cóż to wżdy jest za krzyk miasta huczącego.
1:42
A gdy jeszcze tego domawiał, oto przyszedł Jonatan, syn Abiatara kapłana, któremu rzekł Adoniasz: Wnidź, boś ty jest człowiek stateczny, a powiesz nam co dobrego.
1:43
I odpowiedział Jonatan Adoniaszowi: Zaprawdę Dawid król, pan nasz, postanowił królem Salomona.
1:44
A posłał z nim król Sadoka kapłana, Natana proroka i Banaje, syna Jojadowego, k temu Cheretczyki i Feletczyki, którzy go wsadzili na mulicę królewską.
1:45
Nad to Sadok kapłan i Natan prorok pomazali go za króla w Gihon i szli stamtąd weseląc się, a miasto krzyczało: Otóżci ten jest huk, któryście tu słyszeli.
1:46
Siadł też Salomon na stolicy królestwa.
1:47
Przyszli potym służebnicy królewscy winszując Dawidowi królowi, panu naszemu, a mówiąc: Niechaj Bóg zacniej wywyższy imię Salomonowe niż twoje, a niechaj sławniejsza będzie stolica jego niżli twoja. I zatym król skłonił się na łoże.
1:48
Rzekł też jeszcze król: Błogosławiony Pan, Bóg izraelski, który mi dziś dał widzieć siedzącego na stolicy mojej.
1:49
A tak oni wszyscy, których był naprosił Adoniasz przelękli się, a wstawszy rozeszli się każdy w swą drogę.
1:50
Adoniasz też bojąc się Salomona, bieżał a uchwycił się rogów ołtarza.
1:51
I oznajmiono to jest Salomonowi mówiąc: Oto Adoniasz bojąc się króla Salomona, uchwycił się rogów ołtarza i powieda: Niechaj mi dziś przysięże król Salomon, że mię nie zamorduje mieczem służebnika swego.
1:52
Tedy rzekł Salomon: Jeśliż się cnotliwie zachowywać będzie, tedy i włos z głowy jego nie upadnie na ziemię. Ale jeśli w czym złym doznan będzie, pewnie umrze.
1:53
A tak król Salomon posłał i przywiedziono go od ołtarza. A gdy przyszedł, ukłonił się królowi Salomonowi, który rzekł ku niemu: Idźże już do domu swego.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Bo Ja, Pan, jestem twoim Bogiem, który cię ująłem za twoją prawicę i który mówię do ciebie: Nie bój się, Ja cię wspomogę!
Iz 41:13

W Chrystusie

Mając tę pewność, że Ten, który rozpoczął w was dobre dzieło, będzie je też pełnił aż do dnia Chrystusa Jezusa.
Fil 1:6

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Jedną z kobiet która podążała za Jezusem była Joanna. Jej mąż był zarządcą dóbr złego Króla Heroda. (Łuk 8:2-3).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Z tego też powodu znoszę te cierpienia, ale nie wstydzę się, gdyż wiem, komu zawierzyłem, i pewien jestem tego, że On mocen jest zachować to, co mi powierzono, do owego dnia.
II Tym 1:12


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić