Biblia Brzeska
Księga: 2 Księga Królewska 15:1

Wtóre księgi królewskie które łacinnicy pospolicie czwartymi nazywają
Dwudziestego roku a siódmego za panowania Jeroboama, króla izraelskiego, począł królować Azariasz, syn Amazjasza, króla judzkiego.
Na ten czas było mu szesnaście lat, gdy został królem, a królował pięćdziesiąt i dwie lecie w Jeruzalem. Imię też jego matki było Jechelia z Jeruzalem.
A wszakoż kaplice po górach nie były popsowane i owszem lud jeszcze na nich ofiary sprawował i kadzenia.
Tedy Pan zaraził króla trędem, w którym był aż do śmierci i mieszkał w domu osobnym. A Joatam, syn królewski, rządził domem i sądził lud onej ziemie.
Zasnął potym z ojcy swymi, a pogrzebion z nimi w mieście Dawidowym i królował po nim Joatam, syn jego.
Potym, trzydziestego i ósmego roku za Azariasza, króla judzkiego, począł królować Zachariasz, syn Jeroboamów nad Izraelem w Samarjej, a był królem jedno sześć miesięcy.
I czynił złość przed oczyma Pańskimi, jako i ojcowie jego, nie odstępując od grzechów Jeroboama, syna Nabatowego, który przyprawił lud izraelski ku grzechowi.
Przeciw któremu sprzysiągł się Sellum, syn Jabesów i zabił go jawnie przed ludem, a królował po nim.
A tuć się wypełniło słowo Pańskie, które powiedział do Jehu, iż synowie jego do czwartego pokolenia mieli siedzieć na stolicy izraelskiej i także się stało.
Tedy Sellum, syn Jabesów, królował roku trzydziestego dziewiątego za Azariasza, króla judzkiego, a był królem w Samarjej jedno przez jeden miesiąc.
Potym Manachem, syn Gady z Tersy, przyszedszy do Samarjej, zabił Selluma, syna Jabesowego, a zabiwszy go, królował po nim.
Ten Manachem poborzył miasto Tapsam i pobił wszytki, którzy w nim byli aż do granic jego od Tersy. Bo iż mu nie chcieli otworzyć, przeto je pomordował i wszytki brzemienne niewiasty porozcinał.
A tak trzydziestego i dziewiątego roku za Azariasza, króla judzkiego, królował Manachem, syn Gady nad Izraelem dziesięć lat w Samarjej.
I dopuszczał się złości przed Panem, nie odstępując od grzechów Jeroboama, syna Nabatowego, który póki żyw był, przywodził lud izraelski ku grzechowi.
Potym Ful, król assyryjski, ciągnął przeciw ziemi izraelskiej, a Manachem dał mu tysiąc talentów śrebra, aby przy nim stał, a umocnił królestwo jego.
To śrebro Manachem wybrał od ludu izraelskiego, od wszytkich co nabogatszych, aby każdy z nich dał królowi assyryjskiemu pięćdziesiąt syklów śrebra. A tak się wrócił król assyryjski, nie postawając w onej ziemi.
Roku pięćdziesiątego za Azariasza, króla judzkiego, począł królować Faceja, syn Manachemów nad Izraelem w Samarjej, a królował przez dwie lecie.
I dopuszczał się złości przed Panem, nie odstępując od grzechów Jeroboama, syna Nabatowego, który przyprawił lud izraelski ku grzechowi.
Przeciw któremu się sprzysiągł Faceasz, syn Romeliaszów, hetman jego i zabił go w Samarjej w pałacu królewskim, mając przy sobie Argoba i Ariego i pięćdziesiąt Galaadczyków, a zabiwszy go, królował po nim.
Przytym roku pięćdziesiątego wtórego za Azariasza, króla judzkiego, królował Faceasz, syn Romeliaszów, nad Izraelem w Samarjej dwadzieścia lat.
A dopuszczał się złości przed Panem, nie odstępując od grzechów Jeroboama, syna Nabatowego, ku którym przywiódł lud izraelski.
Za czasów tego Faceasza, króla izraelskiego, przyciągnął Teglatfalasar, król assyryjski i wziął Ajon i Abelbetmaacha, Janoe, Kedes, Asor, Galaad i Galilea i wszytki ziemie Neftali, a lud z nich zawiódł do Assyrjej.
Przeciw temu Faceaszowi, synowi Romeliaszowemu, sprzysiągł się Ozeasz, syn Ele, a zabiwszy go, królował po nim dwudziestego roku za królowania Joatama, syna Ozjaszowego.
Po tym roku wtórego za Faceasza, syna Romeliaszowego, króla izraelskiego, został królem judzkim Joatam, syn Ozjaszów.
A na ten czas było mu dwadzieścia i pięć lat, gdy został królem, a panował w Jeruzalem szesnaście lat. I było imię matki jego Jerusa, córka Sadokowa.
A wszakoż kaplic po górach nie popsował, gdyż jeszcze na nich lud sprawował ofiary i kadzenia. Tenże był zbudował branę wyższą domu Pańskiego.
Zasnął potym Joatam z ojcy swymi, a pogrzebion jest z nimi w mieście Dawida, ojca swego. I królował po nim Achaz, syn jego.