Wyszukiwanie
Biblia Brzeska
Księga: 1 Księga Królewska 12:1
Schowek
Kopiuj werset
Zaznacz / Odznacz
Zaznacz wszystkie
Odznacz wszystkie
Link do wersetu
Tytuł oryginalnyPierwsze Księgi Królewskie które są trzecie według Łacinników
12:1
Tedy Roboam szedł do Sychem, gdzie się tam był zebrał lud, aby go postanowili królem.
12:2
Co gdy usłyszał Jeroboam, syn Nabatów, który był do Egiptu uciekł przed królem Salomonem, a tamże przemieszkawał.
12:3
A przetoż posłali poń a wezwali go, a także Jeroboam i ze wszytkim izraelskim zgromadzeniem przyszli, a mówili do Roboama tymi słowy.
12:4
Ociec twój ociążał nas jarzmem ciężkiem, ale ty teraz ulży nam co z takowego srogiego niewolstwa ojca twego i z tego tak ciężkiego jarzma, które on kładł na nas, a my tobie służyć będziem.
12:5
Tedy on dał odpowiedź: Odejdźcież teraz, a po trzech dni wrócicie się do mnie. I także lud odszedł.
12:6
I wszedł król Roboam w radę z starszemi, którzy bywali w radzie ojca jego Salomona za jego żywota, mówiąc do nich: Co wy radzicie, jakobych miał dać odpowiedź ludowi?
12:7
A oni mu tak odpowiedzieli: Jeśli dziś w tym pozwolisz ludowi temu, a posłuchasz ich i dasz im odpowiedź, podle ich myśli, tedyć oni będą sługami po wszytki czasy.
12:8
Ale on opuściwszy radę starszych, którą mu podali, wszedł w radę z młodymi, którzy z nim rośli, a którzy przy nim bywali.
12:9
I rzekł do nich: A wy co mi radzicie, jakimibych słowy miał odpowiedzieć ludowi temu, którzy oto mówią, abych im ulżył jarzma, które włożył na nie ociec mój?
12:10
Tedy mu rzekli oni młodzieńcy, którzy z nim rośli: Tak dasz odpowiedź ludowi temu, który mówi do ciebie: Ociec twój ociążył nas ciężkim brzemieniem, a tak go ty nam chciej ulżyć. To co jest we mnie namniejszego, tedy więcsze jest niż biodra ojca mojego.
12:11
A przetoż acz was ociec mój ociążał ciężkiem brzemieniem, ale ja przydam tym więcej. Ociec mój chlustał was biczmi, ale ja was będę chlustał głogiem.
12:12
A tak Jeroboam i wszytek lud przyszli do Roboama dnia trzeciego, tak jako im był rozkazał, aby po trzecim dniu przyszli ku niemu.
12:13
A król dał srogą odpowiedź ludowi, opuściwszy radę starszych, którą mu podawali.
12:14
Owszem wedle rady młodzieńców mówił do nich tymi słowy: Ociec mój uciążał was jarzmem ciężkim, ale ja wam jeszcze przydam tym więcej. Ociec mój chlustał was biczmi, ale ja was będę chlustał głogiem.
12:15
I nie chciał zezwolić król ludowi, gdyż się to działo z przyczyny Pańskiej, aby był dosyć uczynił słowu swemu, które był powiedział przed Achiasza Sylonickiego do Jeroboama, syna Nabatowego.
12:16
A gdy widział wszytek lud izraelski, że ich król wysłuchać nie chciał, odpowiedzieli mu tymi słowy: Cóż my mamy za dział z Dawidem, a co za dziedzictwo jest nam w synu Izajowem? Idźcież Izraelczycy do przybytków swoich, a ty też o Dawid opatrz dom swój. A także się rozeszli Izraelczycy do namiotów swoich.
12:17
A tak Roboam królował nad syny izraelskimi, którzy mieszkali w mieściech judzkich.
12:18
I posłał król Roboam Adorama, poborcę swego, którego wszytek lud izraelski ukamionował i także umarł. A król Roboam wsiadszy rychło na wóz, uciekł do Jeruzalem.
12:19
I odstąpili Izraelczycy od domu Dawidowego, aż i do tego dnia.
12:20
A gdy usłyszał wszytek lud izraelski, iż się wrócił Jeroboam, posłali a wezwali go do zgromadzenia i postanowili go królem nad wszytkim Izraelem, a z domem Dawidowym nie zostało jedno samo pokolenie Juda.
12:21
Po tym Roboam przyszedszy do Jeruzalem, zebrał wszytek dom Juda i pokolenie Beniaminowe sto i ośmdziesiąt tysięcy mężów przebranych ku bojowi, chcąc walczyć z domem izraelskim, a chcąc pod się podbić królestwo, gdyż był synem Salomonowym.
12:22
I rzekł Bóg do Semejasza, męża Bożego tymi słowy:
12:23
Mów do Roboama, syna Salomonowego, króla judzkiego i do wszytkiego Judy i Beniamina tymi słowy:
12:24
Nie wyciągajcie, abyście walczyć mieli przeciw braciej swej synom izraelskim, ale się każdy wróć do domu swego, abowiem ta rzecz zstała się przez mię. I byli posłuszni rozkazaniu Pańskiemu, a wrócili się i rozeszli na słowo jego.
12:25
Ale Jeroboam zbudował Sychem na górze Efraim i mieszkał w nim. A stamtąd wyszedłszy pobudował Fanuel.
12:26
Potym sobie tak myślił Jeroboam: Oto się teraz zasię wróci królestwo w dom Dawidów.
12:27
Jeśliż lud ten pójdzie sprawować ofiar do Jeruzalem w domu Pańskim, obróci się serce ludu tego do Roboama, pana ich, króla judzkiego, a zabiwszy mię przystaną do niego.
12:28
A tak wszedszy w radę uczynił dwa cielca złote i mówił do nich: Już więcej nie chodźcie do Jeruzalem, oto są bogowie twoi o Izraelu, którzy cię wywiedli z ziemie egiptskiej.
12:29
I postawił jednego w Betel, a drugiego w Dan.
12:30
A tak się on postępek obrócił w grzech, gdyż szedł lud za drugim, aż do Dan.
12:31
Uczynił też kaplicę na górze i postanowił kapłany niektóre z pospólstwa, którzy nie byli z pokolenia Lewi.
12:32
Nad to Jeroboam zapowiedział święto miesiąca ósmego, dnia piętnastego tegoż miesiąca, według święta, które było w Juda i ofiarował na ołtarzu, a czynił tak równie w Betel, ofiary czyniąc cielcom, które uczynił, a postanowiwszy kapłany tamże w kaplicach, które pobudował.
12:33
Sprawował też ofiary na ołtarzu, który postawił w Betel dnia piętnastego miesiąca ósmego, onegoż miesiąca jako umyślił i postanowił święto synom izraelskim, a przystąpił do ołtarza, aby kadził.
Nawigacja
Wczytywanie listy ksiąg ...Nie bój się! - Werset na dziś
Wersety o pokoju na 365 dni w roku!
W Chrystusie
Ale w tym wszystkim zwyciężamy przez tego, który nas umiłował.
Rzym 8:37
Rzym 8:37
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła I rośliny na użytek człowieka, By dobywał chleb z ziemi
Ps 104:14
Ps 104:14
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."
Szukaj w dialogach Beta
Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.
Czy napewno chcesz wykonać tę operację ?