1Wiara więc jest istotą[1] tego, w czym pokładamy nadzieję, przekonaniem[2] o rzeczach, których nie widzimy; 2Przez nią przodkowie[3] otrzymali chlubne świadectwo. 3Przez wiarę rozumiemy, że światy[4] zostały utworzone[5] słowem[6] Boga, z tego, co niewidzialne stało się to, co widzialne. 4Przez wiarę Abel złożył Bogu lepszą ofiarę niż Kain, przez nią otrzymał świadectwo, że jest sprawiedliwy; Bóg bowiem składa świadectwo nad jego darami[7] , i przez nią[8] po śmierci jeszcze przemawia. 5Przez wiarę został przeniesiony[9] Henoch, by nie oglądał śmierci; i nie został znaleziony, dlatego że Bóg go przeniósł; a przed jego przeniesieniem otrzymał świadectwo, że bardzo podobał się Bogu. 6A bez wiary nie można podobać[10] się Bogu; ten bowiem, kto zbliża się do Boga, musi wierzyć, że On jest, i że wynagradza tych, którzy Go szukają. 7Przez wiarę Noe został ostrzeżony[11] przez Boga o tym, czego jeszcze nie widziano; przejęty czcią[12] zbudował arkę dla ocalenia swojego domu, przez nią wydał wyrok na świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości, która jest z wiary. 8Przez wiarę Abraham okazał posłuszeństwo wezwaniu[13] , aby pójść do miejsca, które miał objąć w dziedzictwo, i wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie. 9Przez wiarę mieszkał w ziemi obiecanej jak w ziemi obcej, mieszkając w namiotach z Izaakiem i z Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy, 10Bo oczekiwał miasta mającego fundamenty, którego architektem i budowniczym jest Bóg. 11Przez wiarę, także sama Sara otrzymała moc poczęcia[14] i urodziła mimo podeszłego wieku, skoro uznała za godnego zaufania[15] Tego, który to obiecał. 12I dlatego też z jednego człowieka, i to obumarłego, zostało zrodzone potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie, i jak piasek niezliczony na brzegu morza. 13Ci wszyscy poumierali w wierze, nie wziąwszy obietnic, ale widząc je z daleka, zaufali[16] im, i witali je, i wyznawali, że są obcymi i przychodniami[17] na ziemi. 14Bo ci, którzy w ten sposób mówią, okazują, że poszukują ojczyzny[18] . 15A gdyby prawdziwie myśleli o tej, z której wyszli, mieliby czas powrócić. 16Teraz natomiast pragną[19] oni lepszej, to jest niebiańskiej; dlatego też Bóg nie wstydzi się ich, gdy jest wzywany[20] jako ich Bóg, bo przygotował im miasto. 17Przez wiarę Abraham, gdy był poddany próbie[21] , przyniósł na ofiarę Izaaka, i ofiarował jednorodzonego, on, który otrzymał obietnicę, 18Do którego powiedziano: W Izaaku nazwane będzie twoje potomstwo[22] ; 19Licząc[23] , że Bóg jest mocny wzbudzić i z martwych; skąd go też na podobieństwo zmartwychwstania otrzymał[24] . 20Przez wiarę w to, co ma nastąpić pobłogosławił Izaak Jakuba i Ezawa. 21Przez wiarę Jakub, gdy umierał, pobłogosławił każdego z synów Józefa i oddał pokłon[25] oparty na końcu[26] swojej laski. 22Przez wiarę Józef, gdy umierał, wspomniał o wyjściu synów Izraela i dał polecenie dotyczące swoich kości. 23Przez wiarę Mojżesz po urodzeniu był przez trzy miesiące ukrywany przez swoich rodziców, ponieważ zobaczyli to śliczne dziecię i nie ulękli się rozkazu króla. 24Przez wiarę Mojżesz, gdy stał się dorosłym, nie zgodził się być nazywanym synem córki faraona, 25Wybierając dla siebie raczej cierpienie[27] z ludem Bożym, niż by mieć chwilową przyjemność[28] z grzechu, 26Uznając hańbę Pomazańca za większe bogactwo niż skarby Egiptu; patrzył[29] bowiem na zapłatę. 27Przez wiarę opuścił Egipt, nie lękając się gniewu[30] króla; bo wytrwał w tym co niewidzialne, tak jakby to widział. 28Przez wiarę uczynił Paschę i przelanie krwi, aby ten, który wytracał pierworodnych, nie dotknął ich. 29Przez wiarę przeszli przez Morze Czerwone jak po suchej ziemi, a gdy Egipcjanie podjęli tę próbę, zostali pochłonięci. 30Przez wiarę runęły mury Jerycha okrążane przez siedem dni. 31Przez wiarę nierządnica Rahab nie zginęła razem z tymi, którzy byli nieposłuszni, bo w pokoju przyjęła zwiadowców. 32I co jeszcze miałbym powiedzieć? Zabrakłoby mi czasu, gdybym miał opowiadać o Gedeonie i o Baraku, także o Samsonie i o Jeftem, i o Dawidzie, jak i o Samuelu i o prorokach, 33Którzy przez wiarę podbili[31] królestwa, zaprowadzili[32] sprawiedliwość, dostępowali obietnic, zamykali paszcze lwom, 34Ugasili moc ognia, uszli ostrza miecza, umocnieni powstawali z niemocy, byli mężni[33] na wojnie, zmuszali obce wojska[34] do odwrotu. 35Kobiety otrzymywały swoich umarłych wskrzeszonych; inni natomiast byli zamęczeni nie przyjmując uwolnienia[35] , aby lepszego dostąpić zmartwychwstania. 36Drudzy natomiast doświadczyli zniewag i biczowania, a do tego kajdan i więzienia; 37Byli kamienowani, przerzynani piłą, doświadczani, umierali mordowani mieczem, błąkali się w owczych i kozich skórach, znosząc niedostatek, ucisk i krzywdę. 38Ci, których świat nie był godny, tułali się po pustyniach i górach, i jaskiniach, i po rozpadlinach ziemi. 39A ci wszyscy, choć przez wiarę zostali poświadczeni, nie odebrali obietnicy, 40Bóg bowiem odnośnie nas przewidział coś lepszego, aby oni bez nas nie zostali doprowadzeni do doskonałości[36] .