1Gdy Jezus to powiedział, podniósł swoje oczy ku niebu, mówiąc: Ojcze! Nadeszła godzina, otocz chwałą swojego Syna, aby i Twój Syn otoczył chwałą[1] Ciebie; 2Tak, jak dałeś mu władzę[2] nad wszelkim ciałem, aby dał życie wieczne tym[3] wszystkim, których mu dałeś. 3A to jest życie wieczne, aby znali[4] Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, i tego, którego posłałeś, Jezusa Mesjasza[5] . 4Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi; wypełniłem dzieło, które mi dałeś, abym je wykonał. 5A teraz Ty, Ojcze otocz mnie chwałą u siebie, tą chwałą, którą miałem u Ciebie[6] zanim[7] powstał świat. 6Objawiłem[8] imię Twoje ludziom, których mi dałeś ze świata; Twoimi byli i mnie ich dałeś; i zachowywali Twoje Słowo. 7Teraz zaczęli poznawać[9] , że wszystko, co mi dałeś[10] , jest od Ciebie. 8Albowiem słowa, które mi dałeś, dałem im; i oni je przyjęli, i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, i uwierzyli, że Ty mnie posłałeś. 9Ja za nimi proszę; nie proszę za światem, ale za tymi, których mi dałeś, bo są Twoimi. 10I wszystko moje jest Twoje, a Twoje jest moje; i w nich zacząłem doznawać chwały[11] . 11I już nie jestem na świecie, ale oni są na świecie, a ja idę do Ciebie. Ojcze Święty! Zachowaj ich w imieniu Twoim; tych których mi dałeś, aby jak my, byli jedno. 12Gdy byłem z nimi na świecie, ja strzegłem[12] ich w imieniu Twoim; tych których mi dałeś, i ustrzegłem, i nikt z nich nie zginął, tylko syn zatracenia, aby Pismo zostało wypełnione. 13Ale teraz idę do Ciebie i mówię to na świecie, aby mieli moją radość, która jest pełna[13] w nich. 14Ja dałem im słowo Twoje, a świat miał ich w nienawiści, dlatego że nie są ze świata, jak i ja nie jestem ze świata. 15Nie proszę, abyś zabrał ich ze świata, ale abyś zachował[14] ich od złego. 16Nie są ze świata, jak ja nie jestem ze świata. 17Poświęć ich w prawdzie Twojej; Słowo Twoje jest prawdą. 18Jak mnie posłałeś na świat, tak i ja posłałem ich na świat. 19I ja za nich poświęcam[15] samego siebie, aby i oni byli poświęceni w prawdzie. 20A nie tylko za nimi proszę, lecz i za tymi, którzy przez ich słowo uwierzą we mnie, 21Aby wszyscy byli jedno; jak Ty Ojcze we mnie, a ja w Tobie, aby i oni w nas byli jedno; aby świat uwierzył, że Ty mnie posłałeś. 22A ja chwałę[16] , którą mi dałeś, dałem im, aby byli jedno, jak my jedno jesteśmy; 23Ja w nich, a Ty we mnie, aby zostali wydoskonaleni[17] w[18] jedności, i żeby świat wiedział[19] , że Ty mnie posłałeś, i że ich umiłowałeś, jak mnie umiłowałeś. 24Ojcze! Chcę, aby i ci, których mi dałeś[20] , byli ze mną tam, gdzie ja jestem; aby oglądali moją chwałę, którą mi dałeś, bo umiłowałeś mnie przed założeniem[21] świata. 25Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, ale ja Ciebie poznałem, i ci poznali, że Ty mnie posłałeś. 26I dałem im poznać Twoje imię, i jeszcze dam je poznać, aby miłość, którą mnie umiłowałeś, w nich była, i ja w nich.