Biblia Przekład Toruński
Księga: Dzieje Apostolskie 27:7
A gdy postanowiono, abyśmy odpłynęli do Italii, oddano Pawła i niektórych innych więźniów setnikowi kohorty Czcigodnego[1], o imieniu Juliusz.
Przypisy
- [1]Greckie: sebastos - forma łacińskiego Augustus - tytuł Cezara.
A gdy wsiedliśmy na statek adramyteński[2], mający płynąć do portów[3] Azji, wyruszyliśmy, a był z nami Arystarch, Macedończyk z Tesaloniki.
Przypisy
- [2]To jest z miasta Adramyttion.
- [3]Dosłownie: miejsc.
A następnego dnia przybyliśmy do Sydonu, gdzie Juliusz z życzliwością[4] potraktował Pawła i pozwolił mu iść do przyjaciół, aby uzyskał zaopatrzenie[5].
Przypisy
- [4]Greckie: filanthropia - miłość do ludzi, współczucie.
- [5]Lub: opiekę - byt mater. więźnia uzależniony był od rodziny
A gdy przepłynęliśmy otwarte morze[6], naprzeciw Cylicji i Pamfilii, przybyliśmy do Miry, miasta w Licji.
Przypisy
- [6]Dosłownie: głębię.
I tam setnik[7] znalazł statek aleksandryjski, który płynął do Italii i wsadził nas na niego.
Przypisy
- [7]Greckie: hekatonarches - setnik.
A gdy przez wiele dni wolno płynęliśmy, z trudnością przybyliśmy naprzeciw Knidos, bo nie pozwalał nam wiatr, przepłynęliśmy pod osłoną Krety naprzeciw Salmony.
I gdy z trudem żeglowaliśmy wzdłuż niej, przybyliśmy do pewnego miejsca, zwanego Piękne Porty, w pobliżu którego było miasto Lasaia[8].
Przypisy
- [8]To jest miasto na wybrzeżu Krety
A gdy upłynął znaczny czas i żegluga była już niebezpieczna, dlatego że minął już okres postu[9], radził[10] im Paweł,
Przypisy
- [9]To jest post związany ze świętem Jom Kippur - Dzień Pojednania - wrzesień - październik.
- [10]Greckie: paraineo - przestrzegać, namawiać.
Mówiąc do nich: Mężowie! Widzę, że ta żegluga będzie ze stratą i z wielką szkodą, nie tylko dla towarów i statku, ale i dla naszego życia.
Setnik jednak bardziej ufał[11] właścicielowi statku i sternikowi, niż temu, co mówił Paweł.
Przypisy
- [11]Greckie: peitho - być przekonany przez kogoś, mieć ufność.
A ponieważ port był niedogodny do przezimowania, większość powzięła decyzję, aby stamtąd odpłynąć i, o ile jest to możliwe, dostać się do Feniksu, portu Krety, zwróconego na stronę południowo-zachodnią i północno-zachodnią, i tam przezimować[12].
Przypisy
- [12]Okres zimowy trwał od października do połowy marca.
A gdy zawiał łagodny wiatr z południa, uważając, że trzeba silnie trzymać się swojego postanowienia[13], podnieśli kotwicę i płynęli wzdłuż wybrzeża Krety.
Przypisy
- [13]Porównaj Dz 11,23 przypis [21]; lub: sądząc, że zamiar doprowadzą do skutku.
Lecz niedługo potem uderzył na nich gwałtowny[14] wicher, który nazywa się Euroklidon[15].
Przypisy
- [14]Lub: huraganowy
- [15]To jest wiatr północno-wschodni - nazwa występującego tajfunu.
A gdy statek został porwany i nie mógł stawiać czoła wichrowi, poddaliśmy się wiatrowi i byliśmy niesieni.
A gdy podpłynęliśmy pod pewną wysepkę, która nazywa się Klauda, z trudnością zdołaliśmy zapanować nad łodzią[16] ratunkową,
Przypisy
- [16]Greckie: skafe - czółno, łódź, szalupa, wydrążone naczynie.
Po wciągnięciu której, rozpoczęto opasywać statek korzystając ze sprzętu pomocniczego, a w obawie, by nie wpaść na mieliznę Syrty[17], spuszczono pływającą kotwicę; i tak byli niesieni.
Przypisy
- [17]Dosłownie: na ląd Syrty
Ponieważ ani słońce, ani gwiazdy nie ukazywały się przez wiele dni, a niesłabnąca nawałnica[18] napierała na nas, opuściła[19] nas cała nasza nadzieja, że będziemy ocaleni.
Przypisy
- [18]Dosłownie: nie mała.
- [19]Usunąć całkowicie to, co otacza, odbierać.
A gdy długo nie jedliśmy, wtedy Paweł stanął pośrodku nich i powiedział: Należało, o mężowie, być bezwzględnie[20] posłusznym[21] mojej radzie i nie odpływać z Krety, i oszczędzić sobie tej straty i szkody.
Przypisy
- [20]Greckie: men - part. wzm.
- [21]Dosłownie: być posłusznym władcy lub przełożonemu.
I teraz namawiam[22] was, bądźcie dobrej myśli; bo żadna dusza spośród was nie zginie[23], tylko statek.
Przypisy
- [22]Greckie: paraineo - zachęcać, namawiać, radzić, polecać komuś.
- [23]Greckie: apobole - utrata, strata, odtrącenie.
Tej nocy bowiem, stanął przy mnie anioł tego Boga, do którego należę i któremu służę[24], mówiąc:
Przypisy
- [24]Greckie: latreuo - służba jako akt poświęcenia, urząd, służba Bogu.
Nie bój się, Pawle! Trzeba ci stanąć przed Cezarem, a oto darował ci Bóg wszystkich, którzy płyną z tobą.
Dlatego, mężowie, bądźcie dobrej myśli; albowiem wierzę Bogu, że tak będzie, jak[25] mi powiedziano.
Przypisy
- [25]Greckie: tropos - zgodnie ze sposobem, kierunkiem, trybem.
A gdy nastała czternasta noc, a my błąkaliśmy się[26] po Adriatyku, około północy zdawało się żeglarzom, że zbliża się do nich jakiś ląd.
Przypisy
- [26]Dosłownie: być niesionym w różne strony
I gdy spuścili sondę, stwierdzili dwadzieścia sążni[27]; a gdy posunęli się trochę dalej, znowu spuścili sondę i stwierdzili piętnaście sążni.
Przypisy
- [27]1 sążeń to 5-6 stóp - 1,85 m.
W obawie, byśmy czasem nie wpadli na miejsca skaliste, zrzucili cztery kotwice z rufy statku, życzyli[28] sobie, aby nastał dzień.
Przypisy
- [28]Lub: modlili się do Boga, błagali, prosili, chcieli.
A żeglarze, zamierzając uciec ze statku, spuścili łódź ratunkową na morze, pod pretekstem, że chcą od dziobu statku rzucać kotwice,
Paweł powiedział setnikowi i żołnierzom: Jeśli oni nie zostaną na statku, wy nie możecie zostać ocaleni[29].
Przypisy
- [29]Greckie: sodzo - uratować, zbawić, ocalić.
A kiedy miał nastać dzień, Paweł zachęcał wszystkich, aby spożyli posiłek, mówiąc: Dzisiaj jest czternasty dzień, jak czekając pozostajecie bez posiłku, nic nie przyjmując.
Dlatego zachęcam was, abyście przyjęli posiłek, bo to służy waszemu ocaleniu, albowiem żadnemu z was nawet włos z głowy nie spadnie.
A było nas wszystkich na statku dwieście siedemdziesiąt sześć dusz[30].
Przypisy
- [30]Greckie: psyche - życie, osoba, dusza.
A gdy nastał dzień, nie rozpoznali tej ziemi; spostrzegli jednak jakąś zatokę, mającą wybrzeże, do którego postanowili, jeżeli można, przybić statkiem.
I odcięli kotwice, spuszczając je w morze; i gdy zwolnili wiązania steru, podnieśli przedni żagiel, by podmuch wiatru skierował ich do brzegu;
A wpadli w miejsce, między dwoma prądami morskimi i osadzili statek na mieliźnie; wprawdzie dziób statku oparł się pozostając unieruchomiony, lecz rufa była rozbijana przez gwałtowne fale.
Żołnierze[31] natomiast postanowili, aby pozabijać więźniów, aby żaden po dopłynięciu nie uciekł.
Przypisy
- [31]Greckie: stratiotes - żołnierz w służbie czynnej - porównaj 1Kor 9,7 przypis [4].
Lecz setnik, chcąc uratować Pawła, powstrzymał ich od tego zamiaru[32] i rozkazał także, by umiejący pływać wyskoczyli i pierwsi wyszli na ląd,
Przypisy
- [32]Lub: decyzji.
A pozostali mieli dopłynąć, jedni na deskach, a inni na czymkolwiek z okrętu. I tak się stało, że wszyscy ocaleli i wyszli na ląd.