„I stało się, gdy siedział król w domu swym, a Pan mu dał odpocznienie zewsząd od wszystkich nieprzyjaciół jego.”

Biblia Gdańska (1632): 2 Samuelowa 7,1

Nowa Biblia Gdańska
Księga: III Księga Mojżesza 23:10

1Nadto WIEKUISTY powiedział tak do Mojżesza: 2Oświadcz synom Israela, mówiąc im: To są uroczystości WIEKUISTEGO, w których będziecie obwieszczać świąteczne zgromadzenia. Oto Moje uroczystości[1]. 3Sześć dni będzie wykonywana robota, a dnia siódmego jest szabat - wielki odpoczynek, świąteczne zgromadzenie. Żadnej roboty nie wykonujcie. To jest szabat WIEKUISTEGO we wszystkich waszych siedzibach. 4Oto uroczystości WIEKUISTEGO - świąteczne zgromadzenia, które macie obwieszczać w swoim czasie. 5Pierwszego miesiąca, czternastego dnia tego miesiąca, pomiędzy wieczorami[1] - Pesach WIEKUISTEGO. 6Piętnastego dnia tego miesiąca - Święto Przaśników dla WIEKUISTEGO. Przez siedem dni będziecie jadać przaśniki. 7Pierwszego dnia będzie u was świąteczne zgromadzenie. Nie wykonujcie żadnej uciążliwej pracy. 8Przez siedem dni składajcie ofiary ogniowe WIEKUISTEMU[1]; zaś siódmego dnia będzie świąteczne zgromadzenie; nie wykonujcie żadnej uciążliwej pracy. 9Nadto WIEKUISTY powiedział tak do Mojżesza: 10Oświadcz synom Israela, mówiąc im: Gdy wejdziecie do ziemi, którą wam oddaję i będziecie zżynać jej plon - wtedy przyniesiecie do kapłana snop z pierwocin waszego plonu[1]. 11A on przedstawi ten snop przed obliczem WIEKUISTEGO, aby uzyskać dla was upodobanie. Kapłan przedstawi go nazajutrz, po święcie[1]. 12Zaś wy, w dzień przedstawienia przez was snopa, przygotujcie na całopalenie dla WIEKUISTEGO - zdrowe, roczne jagnię. 13A przy tym jego ofiarę z pokarmów - dwie dziesiąte efy przedniej mąki, zaczynionej oliwą, na ogniową ofiarę WIEKUISTEMU, na przyjemny zapach; oraz do niej - czwartą część hynu wina jako zalewkę. 14Nie będziecie jadali żadnego chleba, prażonych ziaren oraz świeżych owoców aż po dzień, w którym przyniesiecie ofiarę waszemu Bogu; to jest wieczna ustawa w waszych pokoleniach, we wszystkich waszych siedzibach. 15Także będziecie sobie liczyć siedem tygodni od drugiego dnia święta; od dnia, w którym przynieśliście snop przedstawienia; powinny być pełne[1] - 16Aż do dnia następującego po siódmym tygodniu. Odliczycie pięćdziesiąt dni i wtedy złożycie WIEKUISTEMU nową ofiarę z pokarmów[1]. 17Z waszych siedzib przyniesiecie dwa chleby przedstawienia; będą one z dwóch dziesiątych efy przedniej mąki i powinny być upieczone z kwasem. To są pierwociny dla WIEKUISTEGO. 18Nadto przyniesiecie z tym chlebem siedem zdrowych, rocznych jagniąt, jednego cielca i dwa barany; będą one całopaleniem dla WIEKUISTEGO, wraz z ich ofiarą z pokarmów oraz ich zalewkami. To jest ogniowa ofiara na przyjemny zapach dla WIEKUISTEGO. 19Przygotujcie też jednego kozła na ofiarę zagrzeszną oraz dwa roczne jagnięta na ofiarę opłatną. 20A kapłan przedstawi je wraz z chlebami pierwocin, jako przedstawienie przed WIEKUISTYM, wraz z dwoma jagniętami; będzie to dla kapłana, jako poświęcone WIEKUISTEMU. 21Nadto ogłosicie tego dnia, aby było u was świąteczne zgromadzenie[1]; żadnej uciążliwej roboty nie wykonujcie; to jest wieczna ustawa w waszych pokoleniach i we wszystkich waszych siedzibach. 22A gdy będziecie zżynać zboże waszej ziemi - nie wyżynaj do skrajów twojego pola i nie zabieraj pokłosia twojego żniwa - zostaw je ubogiemu oraz cudzoziemcowi; Ja jestem WIEKUISTY, wasz Bóg. 23Nadto WIEKUISTY powiedział do Mojżesza: 24Oświadcz synom Israela, mówiąc: Siódmego miesiąca, pierwszego dnia tego miesiąca, będzie u was uroczyste święto - Przypominanie Trąbą[1] , świąteczne zgromadzenie. 25Nie wykonujcie żadnej uciążliwej roboty oraz składajcie ofiarę ogniową WIEKUISTEMU. 26WIEKUISTY również powiedział tak do Mojżesza: 27Jednak dziesiątego dnia tego siódmego miesiąca jest Dzień Przebaczenia[1], a u was będzie świąteczne zgromadzenie; będziecie udręczali wasze dusze oraz złożycie ogniową ofiarę WIEKUISTEMU. 28W ten dzień nie będziecie wykonywali żadnej pracy; bo to jest Dzień Pojednania, by uzyskać dla was przebaczenie przed obliczem WIEKUISTEGO, waszego Boga. 29A wszelka dusza[1], która nie będzie się udręczała tego dnia - niech będzie wytraconą ze swego ludu. 30Wszelką też osobę, która by wykonała jakąkolwiek robotę w ten dzień - tę duszę wytracę spośród jej ludu. 31Nie wykonujcie żadnej pracy; to jest wieczna ustawa w waszych pokoleniach i we wszystkich waszych siedzibach. 32Szabat - to u was wielki odpoczynek, więc będziecie udręczać wasze dusze; dziewiątego dnia tego miesiąca, wieczorem, od wieczora do wieczora[1] będziecie święcić wasz szabat. 33Nadto WIEKUISTY powiedział tak do Mojżesza: 34Oświadcz synom Israela, mówiąc: Od piętnastego dnia tego siódmego miesiąca będzie przez siedem dni Święto Szałasów[1] dla WIEKUISTEGO. 35Pierwszego dnia ma być świąteczne zgromadzenie; nie będziecie wykonywać żadnej uciążliwej pracy. 36Przez siedem dni będziecie składać WIEKUISTEMU ofiary ogniowe; a ósmego dnia będzie u was Świąteczne Zgromadzenie[1], więc złożycie ogniową ofiarę WIEKUISTEMU; to będzie świętowanie - nie wykonacie żadnej uciążliwej pracy. 37Oto są uroczystości WIEKUISTEGO, w których będziecie obwieszczać świąteczne zgromadzenie, aby składać ofiary ogniowe WIEKUISTEMU - całopalenia, ofiary z pokarmów, ofiary bite[1] i zalewki - każdą w swój dzień. 38Oprócz szabatów WIEKUISTEGO, oprócz waszych darów, oprócz wszystkich waszych ofiar ślubnych i oprócz wszystkich waszych dobrowolnych podarków, które będziecie składać WIEKUISTEMU. 39Jednak piętnastego dnia siódmego miesiąca, kiedy zbierzecie plon ziemi, będziecie obchodzić przez siedem dni uroczystość dla WIEKUISTEGO; pierwszego dnia jest uroczyste święto oraz ósmego dnia jest uroczyste święto. 40Pierwszego dnia weźmiecie sobie także owoc drzewa hadar[1], palmowe pąki, gałązki rozłożystego drzewa[2] oraz poprzeczne wierzbiny[3] i przez siedem dni weselcie się przed WIEKUISTYM, waszym Bogiem. 41Przez siedem dni w roku tak będziecie obchodzić to święto WIEKUISTEGO; to jest wieczna ustawa w waszych pokoleniach. Będziecie je obchodzić siódmego miesiąca. 42Przez siedem dni będziecie mieszkać w szałasach; każdy krajowiec w Israelu będzie mieszkał w szałasach, 43Aby wasze pokolenia wiedziały, że w szałasach osadziłem synów Israela, gdy ich wyprowadziłem z ziemi Micraim; Ja, WIEKUISTY, wasz Bóg. 44A Mojżesz ogłosił synom Israela uroczystości WIEKUISTEGO.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie jak świat daje, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie lęka.
Jan 14:27

W Chrystusie

W którym mamy swobodę i dostęp do Boga z ufnością przez wiarę w niego.
Efez 3:12

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Określenie "Jest napisane" (odnoszące się do Starego Testamentu) występuje 63 razy w Nowym Testamencie.

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów. Zwycięzca nie dozna szkody od drugiej śmierci.
Obj 2:11


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić