1To Jezus powiedział oraz podniósł swoje oczy ku niebiosom i rzekł: Ojcze, przyszła godzina; otocz chwałą[1] Twojego Syna, aby Syn mógł otoczyć chwałą Ciebie. 2Tak, jak mu dałeś władzę nad wszelką cielesną naturą, by każdemu, z których mu dałeś, dał życie wieczne. 3A takim jest życie wieczne, by poznawali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga oraz tego, którego wysłałeś, Jezusa Chrystusa. 4Ja Ciebie wyniosłem na ziemi i wypełniłem dzieło, które mi wyznaczyłeś, bym uczynił. 5A teraz Ty otocz mnie chwałą, Ojcze, chwałą u samego siebie, którą miałem u Ciebie przed zaistnieniem świata. 6Objawiłem Twoje Imię ludziom, których mi dałeś ze świata; Twoi byli i mnie ich dałeś, i zachowują Twoje słowo. 7Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek mi dałeś, jest od[1] Ciebie; 8Gdyż dałem im słowa, które mi dałeś; a oni je wzięli[1] oraz prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, i uwierzyli, że Ty mnie posłałeś. 9Ja za nich proszę; nie proszę za tych, którzy są świata; ale za tymi, których mi dałeś, bo są Twoi. 10Także wszystko moje jest Twoje, a Twoje moje, oraz jestem w nich wyniesiony. 11Nie jestem dłużej na świecie, bo ja idę do Ciebie, a oni są na świecie. Ojcze Święty zachowaj ich w Twym Imieniu, które mi dałeś, aby byli jedno jak my. 12Gdy byłem pośród nich na świecie, ja ich zachowałem w Twoim Imieniu, które mi dałeś. Także ustrzegłem, by nikt z nich nie zginął - a tylko syn potępienia, aby się wypełniło Pismo. 13Ale teraz idę do Ciebie, zatem to mówię na świecie, aby się napełniając mną, mieli w sobie radość. 14Ja im dałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził, bowiem nie są ze świata, jak ja nie jestem ze świata. 15Nie proszę, abyś ich wziął ze świata, ale abyś ich zachował od złego. 16Nie są ze świata, jak ja nie jestem ze świata. 17Poświęć ich[1] w prawdzie Twojej, Słowo Twoje jest prawdą. 18Jak mnie posłałeś na świat, tak ja ich posyłam na świat. 19Ja także ofiarowuję[1] za nich mnie samego, aby i oni zostali ofiarowani[1] w prawdzie. 20Nie tylko za nich proszę, ale i za tych, co wierzą we mnie przez ich słowa; 21Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we mnie, a ja w Tobie; żeby i oni byli w nas jedno, aby świat uwierzył, że Ty mnie posłałeś. 22Ja dałem im chwałę, którą mi dałeś, aby byli jedno, jak my jesteśmy jedno, 23Ja w nich, a Ty we mnie, żeby mogli dochodzić do doskonałości[1] ku Jednemu. By świat poznał, że Ty mnie dlatego wysłałeś, że ich umiłowałeś, umiłowałeś jak mnie. 24Ojcze, chcę[1] aby ci, których mi dałeś, gdzie ja jestem i oni byli ze mną, aby oglądali moją chwałę, którą mi dałeś, bowiem umiłowałeś mnie przed założeniem świata. 25Ojcze Sprawiedliwy, więc świat cię nie poznał; ale ja cię poznałem i ci poznali, że Ty mnie posłałeś. 26Dałem im też poznać i dam im poznać Twoje Imię, aby miłość, którą mnie umiłowałeś była w nich i ja w nich.