Biblia Jakuba Wujka
Księga Psalmów 40:1
I wysłuchał prośby moje, i wywiódł mię z dołu nędzy i z błota iłu. I postawił na skale nogi moje, i naprostował kroki moje.
I wpuścił nową pieśń w usta moje, hymn Bogu naszemu. Ujźrzą mnodzy i będą się bać, i będą mieć nadzieję w PANU.
Błogosławiony mąż, którego nadzieja jest imię PANSKIE, a nie oglądał się na marności i na szaleństwa omylne.
Wieleś uczynił, ty, PANIE Boże mój, cudów twoich, a w myślach twoich nie jest, kto by był podobien tobie. Opowiadałem i mówiłem, rozmnożyli się nad liczbę.
Ofiary i obiaty nie chciałeś, a uszy uczyniłeś mi doskonałe. Całopalenia i za grzech nie żądałeś,
Opowiadałem sprawiedliwość twoję w kościele wielkim, oto warg moich nie będę hamował: PANIE, tyś wiedział.
Sprawiedliwości twojej nie skryłem w sercu moim, prawdę twoję i zbawienie twe opowiadałem. Nie taiłem miłosierdzia twego i prawdy twojej przed zgromadzeniem wielkim.
A ty, PANIE, nie oddalaj smiłowania twego ode mnie, miłosierdzie twoje i prawda twoja zawżdy mię broniły.
Abowiem obtoczyły mię złe, którym nie masz liczby, poimały mię nieprawości moje i nie mogłem przejźrzeć. Rozmnożyły się nad włosy głowy mojej i serce moje opuściło mię.
Niechaj będą zawstydzeni i zesromoceni społem, którzy szukają dusze mojej, aby ją odjęli. Niech się obrócą na wstecz a niech się zawstydzą, którzy mi życzą złego.
Niech się rozradują i uweselą w tobie wszyscy, którzy cię szukają, i niech mówią zawżdy: Niechaj będzie uwielbiony PAN, którzy miłują zbawienie twoje.