Biblia Jakuba Wujka
Księga Kapłańska 23:6
Sześć dni będziecie robić; dzień siódmy, że jest odpoczynienie sabatu, będzie nazwan święty, żadnej roboty weń robić nie będziecie. Sabat PANSKI jest we wszech mieszkaniach waszych.
a piętnastego dnia tego księżyca wielkie święto przaśników jest PANU. Siedm dni przaśniki jeść będziecie.
Dzień pierwszy będzie wam przechwalebny i święty: żadnej roboty służebniczej weń robić nie będziecie,
ale ofiarować będziecie ofiarę w ogniu PANU przez siedm dni, a dzień siódmy będzie chwalebniejszy i świętszy i żadnej roboty służebniczej nie uczynicie weń.
Mów synom Izraelowym i rzeczesz do nich: Gdy wnidziecie do ziemie, którą ja wam dam, i pożniecie zboże, przyniesiecie snopy kłosów pierwociny żniwa waszego do kapłana.
Który podniesie snopek przed PANEM, aby przyjemny był za was, drugiego dnia sabatu, i poświęci go.
I tego dnia, którego poświęcają snopek, będzie zabit baranek niepokalany roczny na całopalenie PANU.
I mokre ofiary z nim będą ofiarowane: dwie dziesiąte części białej mąki, oliwą zaczynionej, na zapał PANSKI i na wonność nawdzięczniejszą, a mokra też ofiara wina, czwarta część hin.
Chleba i prażma ani krup nie będziecie jeść ze zboża aż do dnia, którego ofiarujecie z niego Bogu waszemu. Przykazanie jest wieczne w rodzajach i wszech mieszkaniach waszych.
Liczyć tedy będziecie od drugiego dnia sabatu, któregoście ofiarowali snopek pierwocin, siedm tegodniów zupełnych
aż do drugiego dnia wypełnienia siódmego tegodnia, to jest pięćdziesiąt dni, i tak ofiarę nową PANU ofiarujecie:
ze wszytkich mieszkań waszych dwa chleby pierwocin ze dwu dziesiątych części białej mąki kwaszonej, które upieczecie na pierwociny PANU.
I ofiarujecie z chlebem siedm baranków bez makuły rocznych, i cielca jednego z stada, i dwu baranów, i będą na całopalenie z mokremi ofiarami swemi na wonność nawdzięczniejszą PANU.
I nazowiecie ten dzień przechwalebny i naświętszy: żadnej roboty służebniczej weń robić nie będziecie. Ustawa wieczna będzie we wszech mieszkaniach i w rodzajach waszych.
A gdy będziecie żąć zboże ziemie waszej, nie będziecie go przyrzynać aż do ziemie ani pozostałych kłosów zbierzecie, ale je ubogim i przychodniom zostawicie. Jam jest PAN, Bóg wasz!
Mów synom Izraelowym: Miesiąca siódmego, pierwszego dnia miesiąca będzie wam sabat, pamiętne, gdy uderzą w trąby, i będzie nazwany święty:
Dziesiątego dnia, miesiąca tego siódmego, dzień oczyściania będzie przechwalebny i będzie zwan święty: i będziecie weń dręczyć dusze wasze, i ofiarujecie całopalenie PANU.
Wszelkiej roboty służebniczej robić nie będziecie czasu dnia tego, bo dzień ubłagania jest, aby wam był miłościw PAN Bóg wasz.
Przetoż nic robić nie będziecie weń: ustawa wieczna będzie wam we wszech rodzajach i mieszkaniach waszych.
Sabat odpoczynienia jest, i będziecie trapić dusze wasze dziewiątego dnia miesiąca. Od wieczora do wieczora święcić będziecie święta wasze.
Mów synom Izraelowym: Od piętnastego dnia, miesiąca tego siódmego, będą święta Kuczek siedm dni PANU.
Pierwszy dzień będzie nazwany przechwalebny i naświętszy: żadnej roboty służebniczej weń robić nie będziecie.
A przez siedm dni ofiarujecie całopalenia PANU. Dzień też ósmy będzie przechwalebny i naświętszy i ofiarujecie całopalenie PANU, jest bowiem zgromadzenia i zebrania: żadnej roboty służebniczej weń robić nie będziecie.
Teć są święta PANSKIE, które zwać będziecie nasławniejszemi i naświętszemi, i będziecie w nie ofiarować obiaty PANU, całopalenia i mokre ofiary, według obyczaju dnia każdego:
okrom sobót PANSKICH, i darów waszych, i które ofiarować będziecie z szlubu abo które dobrowolnie dawać będziecie PANU.
Od piętnastego tedy dnia miesiąca siódmego, gdy zbierzecie wszytkie owoce ziemie waszej, będziecie obchodzić święta PANU przez siedm dni; dnia pierwszego i ósmego będzie sabat, to jest odpoczynienie.
I weźmiecie sobie dnia pierwszego owoce z drzewa napięknięjszego i rózczki palmowe, i gałązki drzewa gęstych gałęzi, i wierzbiny od potoku, i będziecie się weselić przed PANEM Bogiem waszym:
i święcić będziecie święto jego siedm dni przez rok. Ustawa wieczna będzie w rodzajach waszych. Miesiąca siódmego święta będziecie święcić
i będziecie mieszkać w kuczkach przez siedm dni. Wszelki, kto jest z rodu Izraelowego, będzie mieszkał w kuczkach:
aby się nauczyli potomkowie waszy, żem kazał w kuczkach mieszkać synom Izraelowym, gdym je wywiódł z ziemie Egipskiej. Ja PAN, Bóg wasz!