Wyszukiwanie
Biblia Jakuba Wujka
Księga: Dzieje Apostolskie 16:1
Schowek
Kopiuj werset
Zaznacz / Odznacz
Zaznacz wszystkie
Odznacz wszystkie
Link do wersetu16:1
I przyszedł do Derby i do Listry. A oto był tam uczeń niektóry, imieniem Tymoteusz, syn niewiasty Żydówki wiernej, z ojca poganina.
16:2
Temu dobre świadectwo dawali, którzy byli w Listrze i w Ikonium bracia.
16:3
Tego chciał Paweł, aby z nim szedł. I wziąwszy, obrzezał go dla Żydów, którzy na onych miejscach byli. Bo wszyscy wiedzieli, że ociec jego był poganinem.
16:4
A gdy chodzili po mieściech, podawali im ku chowaniu nauki, które były postanowione od apostołów i starszych, którzy byli w Jeruzalem.
16:5
A kościoły utwierdzały się wiarą i co dzień ich w liczbę przybywało.
16:6
A przeszedszy Frygią i krainę Galacką, zabronił im Duch Ś. przepowiadać słowa Bożego w Azyjej.
16:7
A przyszedszy do Myzyjej, kusili się iść do Bitynijej, i nie dopuścił im Duch Jezusów.
16:8
A przeszedszy Myzyją, wstąpili do Troady.
16:9
I ukazało się Pawłowi w nocy widzenie: Mąż niektóry Macedończyk stanął i prosił go, i mówił: Przyszedszy do Macedonijej, ratuj nas.
16:10
A gdy ujźrzał widzenie, natychmiast staraliśmy się iść do Macedonijej, będąc upewnieni, iż nas Bóg wezwał ku powiedaniu im Ewanielijej.
16:11
A puściwszy się wodą z Troady, prostośmy jechali do Samotracyjej, a nazajutrz do Neapolu.
16:12
A stamtąd do Filippów, które jest pierwsze miasto w stronie Macedońskiej, nowa osada. I byliśmy w tymże mieście kilka dni, rozmawiając.
16:13
A w dzień sobotni wyszliśmy z bramy nad rzekę, gdzie się zdało, aby bywała modlitwa. I usiadszy, mówiliśmy do niewiast, które się były zeszły.
16:14
A niektóra niewiasta imieniem Lidia, z miasta Tiatyrskiego, która szarłat przedawała, chwaląca Boga, słuchała. Której Pan otworzył serce, aby przykłoniła do tego, co powiedał Paweł.
16:15
A gdy była ochrzczona i dom jej, prosiła mówiąc: Jeśliście mię osądzili być wierną Panu, wnidźcie do domu mego i mieszkajcie. I przymusiła nas.
16:16
I przydało się, gdyśmy szli na modlitwę, iż dziewka niektóra, co miała Ducha Pyton, podkała się z nami, która zysk wielki panom swym czyniła, wieszcząc.
16:17
Ta chodząc za Pawłem i za nami, wołała mówiąc: Ci ludzie są słudzy Boga nawyższego, którzy wam oznajmują drogę zbawienia.
16:18
A to czyniła przez wiele dni. Lecz Paweł bolejąc i obróciwszy się, rzekł duchowi: Rozkazujęć w imię Jezusa Chrystusa, abyś od niej wyszedł. I wyszedł onejże godziny.
16:19
A widząc panowie jej, iż wyszła nadzieja zysku ich, poimawszy Pawła i Sylę, wiedli na rynek do panów
16:20
a podawszy je urzędowi, rzekli: Ci ludzie niepokój czynią w mieście naszym, gdyż są Żydowie
16:21
i opowiedają zwyczaj, którego się nam przyjmować nie godzi ani czynić, gdyżeśmy są Rzymianie.
16:22
I zbieżał się człowiek pospolity przeciw nim, a urząd rozdarszy szaty ich, kazał je siec rózgami.
16:23
A gdy im wiele ran zadali, wrzucili je do więzienia, rozkazując stróżowi, aby ich pilnie strzegł.
16:24
Który wziąwszy takowe rozkazanie, wsadził je do wnętrznego tarasu, a nogi ich zamknął w kłodę.
16:25
Lecz o północy Paweł i Sylas modląc się, chwalili Boga. A słuchali ich, którzy byli w więzieniu.
16:26
A sprędka powstało wielkie ziemie trzęsienie, tak iż się poruszyły fundamenty ciemnice. I wnet się otworzyły wszytkie drzwi, i rozwiązały się pęta wszytkich.
16:27
A ocuciwszy się stróż ciemnice i ujźrzawszy drzwi otworzone u ciemnice, dobywszy miecza, chciał się zabić, mniemając, iż więźniowie pouciekali.
16:28
Lecz Paweł zawołał głosem wielkim, mówiąc: Nie czyń sobie nic złego, bocieśmy sam wszyscy.
16:29
A kazawszy zaświecić, wszedł, i drżąc przypadł do nóg Pawłowi i Syli.
16:30
A wywiódszy je z więzienia, rzekł: Panowie, cóż mam czynić, abych był zbawion?
16:31
A oni rzekli: Wierz w Pana Jezusa, a będziesz zbawion ty i dom twój.
16:32
I opowiedali mu słowo Pańskie, ze wszytkimi, którzy byli w domu jego.
16:33
A wziąwszy je onejże godziny w nocy, omył rany ich. I był ochrzczony sam i wszytek dom jego natychmiast.
16:34
A wprowadziwszy je do domu swego, nagotował im stół i radował się ze wszytkim domem swym, uwierzywszy Bogu.
16:35
A gdy był dzień, posłał urząd Ceklarze, mówiąc: Wypuść one ludzie.
16:36
I opowiedział te słowa stróż ciemnice Pawłowi: Iż urząd posłał, abyście byli wypuszczeni: teraz tedy, wyszedszy, idźcie w pokoju.
16:37
A Paweł rzekł im: Ubiwszy nas jawnie, nie osądzonych, ludzie Rzymiany, wrzucili do ciemnice, a teraz nas potajemnie wypychają? Nie tak, ale niech przyjdą, a sami nas wypchną.
16:38
I oznajmili urzędowi ceklarze te słowa. I bali się, usłyszawszy, że Rzymianie byli.
16:39
A przyszedszy, przepraszali je, i wywiódszy, prosili, aby wyszli z miasta.
16:40
A wyszedszy z ciemnice, weszli do Lidyjej, i ujźrzawszy bracią, pocieszyli je i poszli.
Nawigacja
Wczytywanie listy ksiąg ...Nie bój się! - Werset na dziś
Wersety o pokoju na 365 dni w roku!
Tak więc z ufnością możemy mówić: Pan jest pomocnikiem moim, nie będę się lękał; Cóż może mi uczynić człowiek?
Hebr 13:6
Hebr 13:6
W Chrystusie
A jeśli dziećmi, to i dziedzicami, dziedzicami Bożymi, a współdziedzicami Chrystusa, jeśli tylko razem z nim cierpimy, abyśmy także razem z nim uwielbieni byli.
Rzym 8:17
Rzym 8:17
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
Psalmy 9, 10, 25, 34, 37, 111, 112, 119, 145 są psalmami akrostycznymi, w których każda linia zaczyna się od kolejnej litery alfabetu Hebrajskiego.
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."
Szukaj w dialogach Beta
Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.
Czy napewno chcesz wykonać tę operację ?