1Paweł, Apostoł Jezusa Chrystusa podług rozkazania Boga, zbawiciela naszego, i Chrystusa Jezusa, nadzieje naszej, 2Tymoteuszowi, miłemu synowi w wierze. Łaska, miłosierdzie i pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa Pana naszego. 3Jakom cię prosił, abyś został w Efezie, gdym szedł do Macedonijej, abyś opowiedział niektórym, żeby inaczej nie uczyli 4ani się bawili baśniami i nieskończonym wyliczaniem rodzajów: które radszej gadki przynoszą niż zbudowanie Boże, które jest w wierze. 5A koniec przykazania jest miłość z czystego serca i sumnienia dobrego, i wiary nieobłudnej. 6Od których niektórzy obłądziwszy się, obrócili się ku próżnomowności 7chcąc być nauczycielmi zakonu, nie rozumiejąc ani co mówią, ani o czym twierdzą. 8A wiemy, że dobry jest zakon, jeśliby go kto przystojnie używał, 9wiedząc to, iż zakon nie jest postanowion sprawiedliwemu, ale niesprawiedliwym i niepoddanym, niepobożnym i grzesznym, złośliwym i sprosnym, ojcomordercom i matkomordercom, mężobójcom, 10porubnikom, Sodomczykom, wolnych ludzi przedawaczom, kłamcom i krzywoprzysiężcom, i jeśli się co innego zdrowej nauce sprzeciwia, 11która jest wedle Ewanielijej chwały błogosławionego Boga, która mnie jest zwierzona. 12Dziękuję temu, który mię umocnił, Chrystusowi Jezusowi, Panu naszemu, iż mię za wiernego poczytał na usługowanie postanowiwszy, 13którym był pierwej bluźnierzem i przeszladowcą, i łżywym: alem dostąpił miłosierdzia Bożego, żem nie wiedząc, czynił w niewierności. 14Lecz barzo obfitowała łaska Pana naszego z wiarą i z miłością, która jest w Chrystusie Jezusie. 15Wierna mowa i wszelkiego przyjęcia godna, iż Chrystus Jezus przyszedł na ten świat grzeszne zbawić, z których jam jest pierwszym. 16Alem dlatego miłosierdzia dostąpił, aby we mnie naprzód okazał Jezus Chrystus wszelaką cierpliwość na naukę tym, którzy mu mają uwierzyć ku żywotowi wiecznemu. 17A królowi wieków, nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, samemu Bogu cześć i chwała na wieki wieków. Amen. 18To rozkazanie poruczam tobie, Tymoteuszu, według uprzedzających o tobie proroctw, abyś w nich bojował dobry bój, 19mając wiarę i dobre sumnienie; które odrzuciwszy niektórzy, z strony wiary rozbili się: 20z których jest Hymeneusz i Aleksander, którem oddał szatanowi, aby się nauczyli nie bluźnić.