„Tak zbierała na owym polu aż do wieczora. A kiedy wymłóciła zebrane kłosy, utworzyło się około efy jęczmienia.”

Nowa Biblia Gdańska: Księga Rut 2,17

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Gdańska (1632)
Księga: Mateusza 22:3

22:1
A odpowiadając Jezus, zasię im rzekł w podobieństwach, mówiąc:
22:2
Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który sprawił wesele synowi swemu;
22:3
I posłał sługi swe, aby wezwali zaproszonych na wesele; ale nie chcieli przyjść.
22:4
Znowu posłał insze sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Otom obiad mój nagotował, woły moje i co było karmnego, pobito, i wszystko gotowe, pójdźcież na wesele.
22:5
Ale oni zaniedbawszy odeszli, jeden do roli swojej, a drugi do kupiectwa swego;
22:6
A drudzy pojmawszy sługi jego, zelżyli i pobili je.
22:7
Co gdy król usłyszał, rozgniewał się, a posławszy wojska swoje, wytracił one morderce, i miasto ich zapalił.
22:8
Tedy rzekł sługom swoim: Weseleć wprawdzie jest gotowe; lecz zaproszeni nie byli godni.
22:9
Przetoż idźcie na rozstania dróg, kogokolwiek znajdziecie, wezwijcie na wesele.
22:10
Tedy wyszedłszy oni słudzy na drogi, zgromadzili wszystkie, którekolwiek znaleźli, złe i dobre, i napełnione jest wesele gośćmi.
22:11
A wszedłszy król, aby oglądał goście, obaczył tam człowieka nie odzianego szatą weselną;
22:12
I rzekł mu: Przyjacielu! jakoś tu wszedł, nie mając szaty weselnej? A on zamilknął.
22:13
Tedy rzekł król sługom: Związawszy nogi i ręce jego, weźmijcie go, a wrzućcie do ciemności zewnętrznych, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
22:14
Albowiem wiele jest wezwanych, ale mało wybranych.
22:15
Tedy odszedłszy Faryzeuszowie uczynili radę, jako by go usidlili w mowie.
22:16
I posłali do niego ucznie swoje z Herodyjany, mówiąc: Nauczycielu! wiemy, żeś jest prawdziwy, i drogi Bożej w prawdzie uczysz, a nie dbasz na nikogo; albowiem nie patrzysz na osobę ludzką.
22:17
Przetoż powiedz nam, co ci się zda? Godzili się dać czynsz cesarzowi, czyli nie?
22:18
Ale Jezus poznawszy złość ich, rzekł im: Czemuż mię kusicie, obłudnicy?
22:19
Pokażcie mi monetę czynszową; a oni mu podali grosz.
22:20
I rzekł im: Czyjże to obraz i napis?
22:21
Rzekli mu: Cesarski. Tedy im rzekł: Oddawajcież tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu.
22:22
To usłyszawszy, zadziwili się, a opuściwszy go, odeszli.
22:23
Dnia onego przyszli do niego Saduceuszowie, którzy mówią, iż nie masz zmartwychwstania, i pytali go,
22:24
Mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz powiedział: Jeźliby kto umarł, nie mając dzieci, aby brat jego prawem powinowactwa pojął żonę jego, i wzbudził nasienie bratu swemu.
22:25
Było tedy u nas siedm braci; a pierwszy pojąwszy żonę, umarł, a nie mając nasienia, zostawił żonę swoję bratu swemu.
22:26
Także też wtóry i trzeci, aż do siódmego.
22:27
A na ostatek po wszystkich umarła i ona niewiasta.
22:28
Przetoż przy zmartwychwstaniu, któregoż z tych siedmiu będzie żoną, gdyż ją wszyscy mieli?
22:29
A odpowiadając Jezus rzekł im: Błądzicie, nie będąc powiadomieni Pisma, ani mocy Bożej.
22:30
Albowiem przy zmartwychwstaniu ani się żenić, ani za mąż chodzić nie będą, ale będą jako Aniołowie Boży w niebie.
22:31
A o powstaniu umarłych nie czytaliście, co wam powiedziano od Boga mówiącego:
22:32
Jam jest Bóg Abrahama, i Bóg Izaaka, i Bóg Jakóba? Bóg nie jestci Bogiem umarłych, ale żywych.
22:33
A usłyszawszy to lud, zdumiał się nad nauką jego.
22:34
Lecz gdy usłyszeli Faryzeuszowie, że zawarł usta Saduceuszom, zeszli się wespół.
22:35
I spytał go jeden z nich, zakonnik, kusząc go i mówiąc:
22:36
Nauczycielu! które jest największe przykazanie w zakonie?
22:37
A Jezus mu rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej.
22:38
To jest pierwsze i największe przykazanie.
22:39
A wtóre podobne jest temuż: Będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie.
22:40
Na tych dwóch przykazaniach wszystek zakon i prorocy zawisnęli.
22:41
A gdy się Faryzeuszowie zebrali, spytał ich Jezus,
22:42
Mówiąc: Co się wam zda o Chrystusie? Czyim jest synem? Rzekli mu: Dawidowym.
22:43
I rzekł im: Jakoż tedy Dawid w duchu nazywa go Panem? mówiąc:
22:44
Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.
22:45
Ponieważ go tedy Dawid nazywa Panem, jakoż jest synem jego?
22:46
A żaden mu nie mógł odpowiedzieć i słowa, i nie śmiał go nikt więcej od onego dnia pytać.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

I rzekł jej anioł: Nie bój się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga.
Łuk 1:30

W Chrystusie

Albowiem jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni.
I Kor 15:22

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Księga Ezechiela wspomina o nacieraniu noworodka solą (Ez 16:4). Według tradycji kiedy dawniej rodziło się dziecko nacierano je solą. Nie wiadomo dokładnie dlaczego tak robiono, przypuszczenia są różne, jedni uważają że chodziło o kwestie sanitarne, inni że to było symboliczne, jeszcze inni uważają że ujędrniało to ich skórę.

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Albowiem wszyscy jesteście synami Bożymi przez wiarę w Jezusa Chrystusa.
Gal 3:26


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić