Biblia Brzeska
Księga: List św. Pawła do Rzymian 7:4
Tytuł oryginalny
List Pawła apostoła do Rzymianów
List Pawła apostoła do Rzymianów
Abo nie wiecie, bracia! (Boć z uczonymi w zakonie mówię), iż zakon panuje człowiekowi, pókiby żyw był?
Abowiemci niewiasta, która ma męża, jest zakonem mężowi obowiązana, póki on żyw. A jesliby mąż umarł, jest wyswobodzona od zakonu mężowego.
A tak, póki mąż żyw, będzie zwana cudzołożnica, jesliby męża inszego żoną została. A jesliby mąż umarł, wolna jest od zakonu onego, aby nie była cudzołożnicą, jesliby inszego męża żoną została.
A także, moi bracia! I wy też jesteście umartwieni zakonowi w ciele Krystusowym, abyście byli przyłączeni inszemu, to jest temu, który powstał z martwych, abyśmy owoc przynosili Bogu.
Abowiem gdyśmy byli w ciele, pożądliwości grzechów, które się zstały przez zakon, moc miały w członkach naszych, ku przynoszeniu owocu na śmierć.
A teraz jesteśmy wolni od zakonu, gdyż ten umarł, w którymeśmy byli zatrzymani, abyśmy służyli w nowości ducha, a nie w starości pisma.
Cóż tedy rzeczemy? Zakon jestli grzechem? Nie daj tego Boże! Owszemem grzechu nie poznał, jedno przez zakon; bobych też i pożądliwości nie poznał, by był zakon nie rzekł: Nie będziesz pożądał.
Ale grzech wziąwszy przyczynę, urodził we mnie wszelaką pożądliwość przez ono przykazanie; abowiem bez zakonu grzech jest martwy.
Alem ja umarł i nalazło się ono przykazanie, które było postanowione ku żywotowi, iż mi się obraca ku śmierci.
To tedy, co jest dobrego, izaż mi się zstało śmiercią? Nie daj tego Boże! Owszem grzech zstał mi się śmiertelny, gdyż aby się okazał być grzechem, na mię śmierć przywiódł, przez to co jest dobrego, to jest, aby on sam zstał się nad miarę grzeszący przez ono przykazanie.
Gdyż wiem, iż nie mieszka we mnie, to jest w ciele moim, nic dobrego; abowiem mamci wolą, ale abym to czynił co jest dobrego, nie najduję.
Ale widzę inszy zakon w członkach moich, odporny zakonowi umysłu mego i który mię czyni więźniem zakonowi grzechu, który jest w członkach moich.
Dziękuję Bogu przez Jezusa Krystusa, Pana naszego. Jać tedy umysłem służę zakonowi Bożemu, a ciałem zakonowi grzechu.