
Poczyna się proroctwo Ezajasza proroka
1I wyniknie różczka ze pnia Isajowego, a latoroztka z korzenia jego wyrośnie. 2I odpoczynie nad niem Duch Pański, Duch mądrości i rozumienia, Duch rady i mocy, Duch umiejętności i bojaźni Pańskiej. 3A uczyni go czującym w bojaźni Pańskiej, nie wedle widzenia oczu swoich będzie sądził, ani wedle słuchania uszu swych karać będzie. 4Ale będzie sądził w sprawiedliwości ubogie, a będzie karał w prawości, aby bronił na ziemi utrapionych i uderzy ziemię rózgą ust swoich, a duchem warg swoich zabije niepobożnego. 5I będzie sprawiedliwość pasem na biodrach jego, a wiara przepasaniem nerek jego. 6A będzie mieszkał wilk z baranem, a lampart będzie leżał z koźlęciem, cielę ze lwięciem, a tłuste bydła społu będą i malućkie dziecię rządzić je będzie. 7Ale i krowa z niedźwiedziem paść się będzie i pospołu płód ich leżeć będzie, lew jako wół plewy jeść będzie. 8A niemowiątko będzie grało nad jamą aspidową i zostawione od piersi dzieciątko włoży rękę swą do jaskinie bazyliszkowej. 9Nie zaszkodzą, ani będą na przekazie na wszytkiej górze mojej świętej, abowiem napełniona jest ziemia znajomością Pańską, jako morze wodą. 10I stanie się dnia onego, iż latorośli Jese, która stanie za chorągiew w narodziech, pogani szukać będą i będzie chwalebne odpoczynienie jej. 11Dnia onego stanie się, iż podniesie Pan po wtóre rękę swoję, aby posiadł ostatki ludu swojego, który pozostanie z Assyrjej i z Egiptu, z Patros, z Etiopjej, z Elam i z Sennaar, z Emat i z wyspów morskich. 12A podniesie chorągiew miedzy pogany i zgromadzi wygnane z Izraela, a rozproszone z Judy zgromadzi ze czterzech kątów ziemie. 13I ustanie nienawiść Efraimowa i nieprzyjaciele judzcy wykorzenieni będą. Efraim nie będzie miał w nienawiści Judy, a Juda nie będzie trapił Efraima. 14Ale się zlecą na ramiona Filistynom ku zachodu, a społu złupią mieszkające na wschód słońca. Idumea i Moab poddadzą się im, a synowie Ammon hołdować im będą. 15Pan osuszy morze egiptskie i podniesie rękę swoję przeciwko rzece z wiatrem gwałtownym, a rozdzieli ją w siedm odnóg, tak iż po niej w trzewikach chodzić będą. 16I będzie gościniec ostatkowi ludu jego, który pozostał od Assyryjczyków, jako się przydało Izraelowi czasu onego, gdy wyszedł z ziemie egiptskiej.