Biblia Brzeska
Księga Ezdrasza 10:27

Księgi Ezdrasza proroka
A gdy się modlił Ezdrasz i z płaczem wyznawał grzech leżąc przed domem Bożym, zebrało się barzo wielkie zgromadzenie, tak mężów jako i niewiast i dziateczek i płakał lud wielkim płaczem.
Tedy rzekł Sechemiasz, syn Jehielów, z synów Elamowych temi słowy do Ezdrasza: Myciechmy zgrzeszyli przeciw Panu, Bogu naszemu, iżechmy spojmowali żony obce z narodu tej ziemie, ale wżdy teraz jest o tym niejaka nadzieja w Izraelu.
Jedno teraz uczyńmy przymierze z Bogiem naszym, a porzućmy wszytki niewiasty i syny ich według rady Pańskiej i tych, którzy się boją przykazania Boga naszego, a niechaj to będzie wedle zakonu.
Wstańże, boć ta rzecz na cię należy, a my też będziemy przy tobie, bądźże serca dobrego, a już czyń temu dosyć.
A tak wstał Ezdrasz i poprzysiągł książęta kapłańskie, Lewity i wszytki Izraelczyki, aby tak uczynili. I przysięgli mu.
Wstawszy tedy Ezdrasz od domu Bożego, szedł do komory Johanana, syna Eliasybowego, a tam wszedłszy, nie jadł chleba ani pił wody, abowiem był żałościw dla przestępstwa tych, co się wrócili z zagnania.
Potym woźnemu kazali obwołać w Judzie i w Jeruzalem miedzy wszytkimi tymi, którzy przyszli z zagnania, aby się zebrali do Jeruzalem.
A któryby nie przyszedł o trzecim dniu według namowy książąt i starszych, aby zginęła wszytka majętność jego, a sam aby był wyłączon od zgromadzenia tych, co się z zagnania wrócili.
A tak wszyscy mężowie z Judy i z Beniamina zebrali się w onych trzech dnioch, dnia dwudziestego miesiąca dziewiątego, a siedział wszytek lud na ulicy przed kościołem drżąc, dla onej rzeczy i dla dżdża.
Tedy wstawszy Ezdrasz kapłan rzekł do nich: Wyście zgrzeszyli, iżeście spojmowali żony obce, przydawając ku grzechom izraelskim.
A dlategoż teraz dajcie chwałę Panu, Bogu ojców waszych, a czyńcie dosyć wolej jego, odłączcież się od ludu tej ziemie i od żon obcych.
I odpowiedziało wszytko zgromadzenie, mówiąc głosem wielkim: Uczyniemy tak według rozkazania twego.
Ale iż wielki lud jest, a czas niepogodny, tak iż się zostać nie można na dworze, a też tego za jeden dzień ani za dwa nie odprawiemy, abowiem nas wiele, którzyśmy się tego przestępstwa dopuścili.
Prosim tedy, aby byli postanowieni przedniejszy nad wszytkim zgromadzeniem, a kto by kolwiek był w mieściech naszych, co by pojął żony obce, ten niechaj przyjdzie na czas zamierzony, a z nim starszy każdego miasta i sędziowie ich, abychmy tak odwrócili gniew popędliwości Boga naszego od nas.
A przetoż Jonatan, syn Azaelów i Jaazjasz syn Tekui byli na to wysadzeni, a Mesullam i Sebetaj, Lewitowie, pomagali im.
Uczynili tedy tak ci, co przyszli z zagnania. A obrani są Ezdrasz i przedniejszy z domów ojców swoich, wszyscy mianowicie. I zasiedli na tych rzeczach dnia pierwszego miesiąca dziesiątego.
A dokończyła się ta sprawa miedzy wszytkim ludem, którzy byli spojmowali żony obce, do pierwszego dnia miesiąca pierwszego.
A nalazło się miedzy syny kapłańskimi, którzy byli pojęli żony obce, z synów Jesuy, syna Jozedekowego i braciej jego Maasjasz, Eliezer, Jaryb i Godoliasz.
Odrzucili tedy żony swe, a którzy byli zgrzeszyli przyszli, aby ofiarowali barana za występek swój.
Z Izraela też z synów Farosa: Remejasz, Jezjasz, Melchiasz, Miamin, Eliezer, Melchiasz i Banajasz.
Wszyscy ci spojmowali byli żony obce, a z nich niektórzy mieli niewiasty, które im narodziły synów.