Biblia Brzeska
Księga: Dzieje Apostolskie 15:31

Wtóre księgi Łukasza świętego których napis jest Dzieje abo Sprawy apostolskie
Potym niektórzy co byli z Żydostwa przyszli, uczyli bracią mówiąc: Jesliż się nie obrzeżecie wedle zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni.
A przetoż się wszczęła niesnaska i poswarek niemały Pawłowi z Barnabasem przeciwko nim i postanowili, aby szedł Paweł i Barnabas i niektórzy z nich do apostołów i do starszych w Jeruzalem, pytając się o tej gadce.
Tedy oni będąc posłani od kościoła, przeszli przez Fenicen i Samaryją, oznajmując nawrócenie poganów i przynosili wielką radość wszytkiej braciej.
A gdy przyszli do Jeruzalem, przyjęci są od kościoła i od apostołów i od starszych, a oznajmili, cokolwiek Bóg przez nie czynił.
Ale niektórzy powstawszy z sekty faryzeuszów, którzy byli uwierzyli powiedali: Iż się im potrzeba obrzezować, a rozkazać, aby był zachowywan zakon Mojżeszów.
A gdy był wielki poswarek, wstawszy Piotr rzekł do nich: Mężowie bracia! Wy wiecie, że już Bóg dawno mię obrał miedzy wami, aby przez usta moje pogani słuchali słowa ewanjelijej i wierzyli.
Tedy umilknęła wszytka wielkość, a słuchali Barnabasza i Pawła, którzy opowiedali, co za znamiona i cuda czynił Bóg miedzy pogany przez nie.
Potym się wrócę, a pobuduję przybytek Dawidów obleciały i pobuduję upadki jego i zasię ji wystawię.
Aby ci ludzie, którzy pozostali, szukali Pana i wszyscy narodowie, nad któremi wzywano imienia mojego, mówi Pan, który czyni to wszytko.
Ale pisać do nich, aby się wstrzymawali od splugawienia bałwanów, od grzechu nieczystego, od rzeczy dawionych i od krwie.
Abowiemci Mojżesz od starodawnych czasów ma w każdym mieście ty, którzy go opowiedają, gdyż go w bożnicach na każdy szabat czytają.
Tedy się zdało apostołom i starszym, ze wszytkim kościołem, przebrane męże z pośród siebie posłać do Antyjochijej z Pawłem i Barnabaszem, Judę, którego zwano Barsabas i Sylę, męże przedniejsze miedzy bracią.
A to pisanie posłać przez ręce ich: Apostołowie, starszy i bracia, tym którzy są w Antyjochijej, w Syryjej i w Cylicyjej, braciej, którzy są z poganów, zdrowia życzymy.
Gdyżechmy słyszeli, iż niektórzy z nas wyszedszy, zatrwożyli was słowy, posłabiając dusze wasze, a każąc was obrzezować i zachowywać zakon Mojżeszów, którymechmy my tego nie rozkazowali.
Zdało się nam tedy wszytkim jednostajnie zebranym, posłać do was męże przebrane z namilejszymi naszymi, Barnabaszem i z Pawłem.
Abowiem tak się zdało Duchowi świętemu i nam, abyśmy więcej nie kładli na was brzemion, jedno ty potrzebne.
Abyście się wstrzymawali od tych rzeczy, które są ofiarowane bałwanom, od krwie, od rzeczy dawionych i od grzechu nieczystego. Od których rzeczy jesli się sami zachowywać będziecie, dobrze uczynicie. Zatym się dobrze miejcie.
Tedy Judas i Sylas, gdyż i sami byli proroki, długiemi słowy napominali bracią i utwirdzali je.
Po tym po kilku dni rzekł do Barnabasza Paweł: Wróćmyż się, a nawiedzmy bracią naszę po wszytkich mieściech, w którycheśmy opowiedali słowo Pańskie i dowiemy się, jako się też mają.
Ale się Pawłowi nie zdało za rzecz słuszną brać onego, który odstał od nich z Pamfilijej, a nie był w onej sprawie towarzyszem ich.
Także przeto są obruszeni, iż odszedł jeden od drugiego, a wziąwszy z sobą Barnabas Marka wiózł się do Cypru.