„Niechaj was nikt w żaden sposób nie zwodzi; bo nie nastanie pierwej, zanim nie przyjdzie odstępstwo i nie objawi się człowiek niegodziwości, syn zatracenia,”

Biblia Warszawska: 2 List św. Pawła do Tesaloniczan 2,3

Nawigacja

Biblia Brzeska
Księga: 2 Księga Samuela 20:4

Tytuł oryginalny
Wtóre Księgi Samuelowe
1Przydało się, że był mąż niektóry niepobożny, którego zwano Seba, syn Bochry, mąż z Jemini, ten zatrąbił w trąbę i mówił: Nie mamy my cząstki naszej w Dawidzie ani dziedzictwa naszego w synu Izajowem. A tak o Izrael wróć się każdy do przybytku swego. 2I odstąpił wszytek lud izraelski od Dawida, a przystali do Seby, syna Bochry. A mężowie judzcy zostali przy królu swoim od Jordanu, aż do Jeruzalem. 3Przyszedł potym Dawid do domu swego w Jeruzalem, a wziąwszy dziesięć niewiast swych założnic, które był zostawił, aby strzegły domu, dał je pod straż, a chował je nie wchodząc do nich i były w więzieniu w wdowiem stanie aż do śmierci swojej. 4Potym król rzekł do Amazy: Zbierz mi wszytek lud judzki za trzy dni, a sam tu bądź z nimi. 5A tak Amaza szedł, aby zebrał lud judzki i zmieszkał dłużej niżli było czas naznaczono jemu. 6I rzekł Dawid ku Abisajowi: Teraz nam gorzej uczyni Seba, syn Bochry, niżli Absalom, a przetoż weźmi służebniki pana twego a goń go, by snadź przed nami nie uszedł do miast obronnych. 7A tak wyszli z nim mężowie Joabowi, Cheretczycy i Feletczycy i wszytko rycerstwo wyszli też z Jeruzalem w pogonią za Sebą, synem Bochry. 8A gdy byli u onego wielkiego kamienia, który widać w Gabaon, tedy Amaza szedł przeciwko nim, a Joab przypasawszy szatę swą, w której chodził, przypasał też na niej i miecz do biodry swej, tak iż łacno mógł być wyjęt i wypaść. 9Potym rzekł Joab ku Amazie: Zdrowieś li dobrze bracie mój? I ujął go prawą ręką za brodę, jakoby go miał całować. 10A Amaza nie strzegł się nic miecza, który Joab miał w ręku, którym go przebił pod piąte żebro, aż wypłynęły trzewia jego na ziemię. I tak że za jednym ranieniem umarł. Ale Joab i Abisaj, brat jego, szli w pogonią za Sebą, synem Bochry. 11I został jeden z służebników Joabowych przy nim, a tak mówił: Który stoi przy Joabie i Dawidzie, ten niechaj jedzie za Joabem. 12Ale Amaza walał się we krwi swej w pośrzód drogi, a widząc niektóry, iż się lud zastanawiał nad nim, zwlókł go z drogi na pole i przykrył go szatą, aby się nikt nad nim nie zastanawiał widząc go. 13I gdy tak był zwleczon z drogi, tedy każdy bieżał za Joabem, goniąc Sebę, syna Bochry. 14Który już był przeszedł przez wszytki pokolenia izraelskie aż do Abel i Betmaacha i na wszytki miejsca Berym, gdzie się też i oni zebrali a przyszli za nim. 15A gdy się już tam wszyscy ściągnęli, oblegli go w Abeli u Betmaachy i usypali szaniec przeciw miastu a szturmowali, a wszytek lud, który był z Joabem chcieli połamać mury. 16Tedy niektóra niewiasta mądra zawołała z miasta: Słuchajcie, słuchajcie a powiedzcie proszę was Joabowi, aby się hajw przystąpił, a rozmówię się z nim. 17Który gdy ku niej przyszedł rzekła ku niemu: A tyś jest Joab? A on jej odpowiedział: Jam jest? Ona potym rzekła: Słuchaj mię, służebnice twojej. I odpowiedział jej: Oto ja słucham. 18Tedy ona rzekła temi słowy: Takci więc przed tym mawiano: Pytajcie się w Abel, a potym co czynić macie, dokonywajcie. 19Jam jest spokojnym i wiernym, a ty szukasz, abyś zatracił miasto i matkę w Izraelu. Przeczże chcesz zborzyć dziedzictwo Pańskie? 20I odpowiedział jej Joab temi słowy: O Bożeż mię tego uchowaj, abych ja je miał podwrócić a podborzyć. 21Nie takci się rzecz ma. Ale tu jest niektóry mąż z Efraim, którego zową Seba, syn Bochry, który podniósł rękę swą przeciw królowi Dawidowi. A tak go samego wydajcie, a ja odciągnę od miasta. Rzekła potym niewiasta do Joaba: Oto głowę jego wyrzucą do ciebie z muru. 22A tak niewiasta przyszła do ludu wszytkiego, do których mówiła roztropnie. I ucięto głowę Sebie, synowi Bochry, a wyrzucono ją do Joaba. I zatrąbił w trąbę, a rozeszli się wszytcy od miasta, każdy do przybytku swego, a Joab też wrócił się ku królowi do Jeruzalem. 23I był Joab hetmanem wszytkiego wojska izraelskiego, a Banaja, syn Jojady nad Cheretczyki i Feletczyki. 24Aduram był poborcą, a Jozafat, syn Ahiludów, kanclerzem. 25Sywa pisarzem, a Sadok i Abiatar kapłanami. 26Ira też Jairyczyk był własnym kapłanem Dawidowym.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Są jak straszak na polu ogórkowym, nie mówią, trzeba je nosić, bo nie mogą chodzić. Nie bójcie się ich, bo nie mogą szkodzić, lecz nie mogą też nic dobrego uczynić.
Jer 10:5

W Chrystusie

W którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.
Kol 1:14

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Mojżesz uważany jest za autora Psalmu 90.

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy, Który pociesza nas we wszelkim utrapieniu naszym, abyśmy tych, którzy są w jakimkolwiek utrapieniu, pocieszać mogli taką pociechą, jaką nas samych Bóg pociesza. Bo, jak liczne są cierpienia Chrystusowe wśród nas, tak też i przez Chrystusa obficie spływa na nas pociecha.
II Kor 1:3-5


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić