„I rzekł: Panie! zmiłuj się nad synem moim: albowiem lunatykiem jest, i ciężko się trapi; częstokroć bowiem wpada w ogień, i częstokroć w wodę.”

Biblia Gdańska (1632): Mateusza 17,15

Biblia Brzeska
Księga: 1 Księga Mojżeszowa 8:5

Tytuł oryginalny
Pierwsze księgi Mojżeszowe które zową językiem greckim Genesis a po polsku Początkiem albo Rodzajem
O Przekładzie
8:1
Wspomionął tedy Bóg na Noego i na wszytki źwierzęta i bydła, które były z nim w arsze i puścił Bóg wiatr na ziemię, a zastanowiły się wody.
8:2
I źrzódła przepaści i okna niebieskie zamknione są, a zadzierżane są dżdże z nieba.
8:3
Także wody tam i sam płynące zściekły z ziemie, a przy skończeniu półtorustu dni opadły.
8:4
Tedy dnia siedmnastego, miesiąca siódmego stanęła archa na górach Ararad.
8:5
A wody ściekały i opadały aż do dziesiątego miesiąca, a pierwszego dnia, tegoż dziesiątego miesiąca, wierzchy gór ukazały się.
8:6
I przy skończeniu czterdzieści dni otworzył Noe okno archy, które był uczynił.
8:7
I wypuścił kruka, który wyszedszy zasię się wrócił, aż wody oschły na ziemi.
8:8
Potym od siebie wypuścił gołębicę, aby obaczył jesliż wody opadły z ziemie.
8:9
Ale ona, nie znalaższy gdzieby miała postawić stopę nogi swej, wróciła się k niemu do archy; abowiem jeszcze wody po wszej ziemi były. A on ściągnąwszy rękę swą wziął ją, a wniósł do siebie w archę.
8:10
A poczekawszy jeszcze przez drugie siedm dni, puścił powtóre gołębicę z archy.
8:11
Tedy pod wieczór wróciła się gołębica do niego, a w nosie swym przyniosła gałąskę oliwną, którą ułomiła. A zatym Noe poznał, iż wody opadły z ziemie.
8:12
I czekał jeszcze drugie siedm dni, a potym wypuścił gołębicę, która się już k niemu więczej nie wróciła.
8:13
Stało się tedy roku sześćsetnego pierwszego wieku Noego, dnia pierwszego, miesiąca pierwszego, oschły wody z ziemie. A Noe, odjąwszy dach z archy, wyzrał, a ono wierzch ziemie osechł.
8:14
A dnia dwudziestego siódmego, miesiąca wtórego, ziemia się stała prawie sucha.
8:15
Potym rzekł Bóg do Noego mówiąc:
8:16
Wynidź z archy z żoną swoją, z synmi swymi i żonami synów twoich.
8:17
I wywiedź za sobą wszytki źwierzęta, które są z tobą, ptaki, bydlęta i gad płazający się po ziemi, a niech wydają płód, a rozradzają się i rozmnażają na ziemi.
8:18
Tak tedy wyszedł Noe, synowie jego, żona jego i żony synów jego z nim.
8:19
Wszelkie źwierzę, wszelki gad, wszelkie ptastwo i wszystko co się rucha na ziemi, wedle rodzajów swych, wyszło z onej archy.
8:20
Zbudował tedy Noe ołtarz Panu i wziął ze wszytkich źwierząt czystych i ze wszech ptaków czystych, a ofiarował ofiarę na ołtarzu onym.
8:21
I poczuł Pan wdzięczną wonność, a rzekł w sercu swym: Już dalej nie będę przeklinał ziemię dla człowieka; abowiem mysli serca ludzkiego przewrotne są od młodości jego i nie zatracę więcej wszytkiego stworzenia żywego, jakom to był uczynił.
8:22
Nadto jako długo ziemia trwać będzie, siania i żniwa, zimna i gorąca, lato i zima, dzień i noc nie ustaną.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Usprawiedliwieni tedy z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa,
Rzym 5:1

W Chrystusie

Jego to zwiastujemy, napominając i nauczając każdego człowieka we wszelkiej mądrości, aby stawić go doskonałym w Chrystusie Jezusie.
Kol 1:28

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Ostatnia obietnica w Biblii brzmi: "Mówi ten, który świadczy o tym: Tak, przyjdę wkrótce. Amen, przyjdź, Panie Jezu! " (Obj 22:20).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.
Jan 3:15-16


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić