„Również starożytnego świata nie oszczędził, lecz ocalił jedynie ośmioro wraz z Noem, zwiastunem sprawiedliwości, zesławszy potop na świat bezbożnych;”

Biblia Warszawska: 2 List św. Piotra 2,5

Nawigacja

Biblia Warszawska
Księga: Ewangelia św. Łukasza 20:34

20:1
I stało się jednego dnia, gdy nauczał lud w świątyni i zwiastował dobrą nowinę, że przystąpili arcykapłani i uczeni w Piśmie wraz ze starszymi
20:2
I rzekli do niego, mówiąc: Powiedz nam, jaką mocą to czynisz albo kto ci dał moc.
20:3
A On, odpowiadając, rzekł do nich: Zapytam i Ja was o pewną rzecz, a powiedzcie mi!
20:4
Czy chrzest Jana był z nieba, czy od ludzi?
20:5
Oni zaś rozważali to, mówiąc między sobą: Jeśli powiemy: Z nieba, to rzecze: Czemuście więc mu nie uwierzyli?
20:6
Jeśli zaś powiemy: Od ludzi, cały lud ukamienuje nas, jest bowiem przekonany, że Jan jest prorokiem.
20:7
Odpowiedzieli więc, że nie wiedzą, skąd.
20:8
Tedy Jezus powiedział do nich: To i Ja wam nie powiem, jaką mocą to czynię.
20:9
I począł mówić do ludu to podobieństwo: Pewien człowiek zasadził winnicę i wydzierżawił ją wieśniakom, i odjechał na dłuższy czas.
20:10
A we właściwym czasie posłał do tych wieśniaków sługę, aby mu dali owoców z winnicy. Ale wieśniacy, obiwszy go, odprawili z niczym.
20:11
Ponownie więc posłał innego sługę. Lecz oni i tego obili i znieważyli, i odprawili z niczym.
20:12
Potem jeszcze trzeciego posłał. A oni także i jego poranili i wyrzucili precz.
20:13
Rzekł tedy właściciel winnicy: Co mam czynić? Wyślę syna mego umiłowanego; może tego uszanują.
20:14
Lecz gdy go wieśniacy ujrzeli, rozprawiali między sobą, mówiąc: To jest dziedzic, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze.
20:15
I wyrzuciwszy go poza winnicę, zabili. Co więc uczyni im właściciel winnicy?
20:16
Przyjdzie i wytraci tych wieśniaków, a winnicę odda innym. Usłyszawszy to, rzekli: Przenigdy!
20:17
On zaś, spojrzawszy na nich, rzekł: Cóż więc znaczy to, co napisane: Kamień, który odrzucili budowniczowie, stał się kamieniem węgielnym?
20:18
Każdy, kto by upadł na ten kamień, roztrzaska się, a na kogo by on upadł, zmiażdży go.
20:19
A uczeni w Piśmie i arcykapłani chcieli go dostać w swoje ręce w tej właśnie godzinie, lecz bali się ludu. Zrozumieli bowiem, że przeciwko nim skierował to podobieństwo.
20:20
Śledzili go więc, nasłali szpiegów, którzy udając sprawiedliwych, mieli go przyłapać na jakimś słowie, aby go wydać władzy i mocy starosty.
20:21
I zadali mu takie pytanie: Nauczycielu, wiemy, że dobrze mówisz i nauczasz, i nie masz względu na osobę, lecz zgodnie z prawdą drogi Bożej nauczasz.
20:22
Czy godzi się nam płacić podatek cesarzowi, czy nie?
20:23
Lecz On, przejrzawszy ich podstęp, rzekł do nich:
20:24
Pokażcie mi denar. Czyją nosi podobiznę i napis? A oni rzekli: Cesarza.
20:25
On zaś rzekł do nich: Oddawajcie więc cesarzowi, co jest cesarskie, a Bogu, co jest Boże.
20:26
I nie zdołali go złapać na słowie przed ludem, a nie mogąc wyjść z podziwu nad jego odpowiedzią, zamilkli.
20:27
Potem przystąpili do niego niektórzy saduceusze, zaprzeczający zmartwychwstaniu, i zadali mu pytanie,
20:28
Mówiąc: Nauczycielu, Mojżesz napisał nam, że jeśli czyjś brat żonaty umrze bezdzietnie, powinien jego brat pojąć żonę i wzbudzić potomstwo bratu swemu.
20:29
Otóż było siedmiu braci. I pierwszy, pojąwszy żonę, umarł bezdzietnie.
20:30
Także i drugi,
20:31
I trzeci pojął ją; i podobnie także owych siedmiu nie postawiło po sobie dzieci i pomarło.
20:32
Wreszcie zmarła i ta niewiasta.
20:33
Otóż, którego z nich żoną będzie przy zmartwychwstaniu ta niewiasta? Wszak owych siedmiu miało ją za żonę.
20:34
I rzekł do nich Jezus: Synowie tego świata żenią się i za mąż wychodzą,
20:35
Lecz ci, którzy zostają uznani za godnych dostąpienia tamtego świata i zmartwychwstania, ani się nie żenią, ani za mąż nie wychodzą.
20:36
Gdyż już nie mogą umrzeć, są bowiem równi aniołom, a jako uczestnicy zmartwychwstania są synami Bożymi.
20:37
A że umarli wzbudzeni będą, to i Mojżesz zaznaczył przy krzaku gorejącym, gdy nazywa Pana Bogiem Abrahama i Bogiem Izaaka, i Bogiem Jakuba.
20:38
Nie jest On przeto Bogiem umarłych, ale żywych. Dla niego bowiem wszyscy żyją.
20:39
A odpowiadając na to, niektórzy z uczonych w Piśmie rzekli: Nauczycielu! Dobrze powiedziałeś.
20:40
Gdyż już nie odważyli się pytać go o cokolwiek.
20:41
Rzekł więc do nich: Jak to jest, że mówią, iż Chrystus jest synem Dawidowym?
20:42
Sam Dawid bowiem powiada w księdze Psalmów: Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej,
20:43
Aż położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem stóp twoich.
20:44
Dawid więc nazywa go Panem, jakże więc jest jego synem?
20:45
A gdy cały lud słuchał, rzekł do uczniów:
20:46
Strzeżcie się uczonych w Piśmie, którzy chętnie chodzą w długich szatach i lubią pozdrowienia na placach i pierwsze krzesła w synagogach, i przednie miejsca na ucztach,
20:47
A pożerają domy wdów i dla pozoru długie modły odprawiają. Ci surowszy otrzymają wyrok.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Ale Jezus, usłyszawszy, co mówili, rzekł do przełożonego synagogi: Nie bój się, tylko wierz!
Mar 5:36

W Chrystusie

W którym mamy swobodę i dostęp do Boga z ufnością przez wiarę w niego.
Efez 3:12

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Hebrajskie słowo używane na określenie przybytku "ohel" i "mishkan" oznacza po prostu namiot.

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Choćbym się znalazł w niedoli, Ty mnie zachowasz przy życiu. Przeciwko złości nieprzyjaciół moich wyciągniesz rękę, A prawica twoja wybawi mnie.
Ps 138:7


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić