„I rzekł Samuel: I mnimasz, aby się tak kochał Pan w palonych i w inych ofiarach, jako w posłuszeństwie rozkazania jego. Oto lepiej jest być posłusznem niż ofiarować, a słuchać lepiej jest niż tłustość stopową jemu oddawać.”

Biblia Brzeska: 1 Księga Samuela 15,22

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Warszawska
Księga: Ewangelia św. Łukasza 20:34

Rozmowa Jezusa z kapłanami w świątyni

1I stało się jednego dnia, gdy nauczał lud w świątyni i zwiastował dobrą nowinę, że przystąpili arcykapłani i uczeni w Piśmie wraz ze starszymi 2I rzekli do niego, mówiąc: Powiedz nam, jaką mocą to czynisz albo kto ci dał moc. 3A On, odpowiadając, rzekł do nich: Zapytam i Ja was o pewną rzecz, a powiedzcie mi! 4Czy chrzest Jana był z nieba, czy od ludzi? 5Oni zaś rozważali to, mówiąc między sobą: Jeśli powiemy: Z nieba, to rzecze: Czemuście więc mu nie uwierzyli? 6Jeśli zaś powiemy: Od ludzi, cały lud ukamienuje nas, jest bowiem przekonany, że Jan jest prorokiem. 7Odpowiedzieli więc, że nie wiedzą, skąd. 8Tedy Jezus powiedział do nich: To i Ja wam nie powiem, jaką mocą to czynię.

Podobieństwo o dzierżawcach winnicy

9I począł mówić do ludu to podobieństwo: Pewien człowiek zasadził winnicę i wydzierżawił ją wieśniakom, i odjechał na dłuższy czas. 10A we właściwym czasie posłał do tych wieśniaków sługę, aby mu dali owoców z winnicy. Ale wieśniacy, obiwszy go, odprawili z niczym. 11Ponownie więc posłał innego sługę. Lecz oni i tego obili i znieważyli, i odprawili z niczym. 12Potem jeszcze trzeciego posłał. A oni także i jego poranili i wyrzucili precz. 13Rzekł tedy właściciel winnicy: Co mam czynić? Wyślę syna mego umiłowanego; może tego uszanują. 14Lecz gdy go wieśniacy ujrzeli, rozprawiali między sobą, mówiąc: To jest dziedzic, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze. 15I wyrzuciwszy go poza winnicę, zabili. Co więc uczyni im właściciel winnicy? 16Przyjdzie i wytraci tych wieśniaków, a winnicę odda innym. Usłyszawszy to, rzekli: Przenigdy! 17On zaś, spojrzawszy na nich, rzekł: Cóż więc znaczy to, co napisane: Kamień, który odrzucili budowniczowie, stał się kamieniem węgielnym? 18Każdy, kto by upadł na ten kamień, roztrzaska się, a na kogo by on upadł, zmiażdży go. 19A uczeni w Piśmie i arcykapłani chcieli go dostać w swoje ręce w tej właśnie godzinie, lecz bali się ludu. Zrozumieli bowiem, że przeciwko nim skierował to podobieństwo.

O płaceniu podatków cesarzowi

20Śledzili go więc, nasłali szpiegów, którzy udając sprawiedliwych, mieli go przyłapać na jakimś słowie, aby go wydać władzy i mocy starosty. 21I zadali mu takie pytanie: Nauczycielu, wiemy, że dobrze mówisz i nauczasz, i nie masz względu na osobę, lecz zgodnie z prawdą drogi Bożej nauczasz. 22Czy godzi się nam płacić podatek cesarzowi, czy nie? 23Lecz On, przejrzawszy ich podstęp, rzekł do nich: 24Pokażcie mi denar. Czyją nosi podobiznę i napis? A oni rzekli: Cesarza. 25On zaś rzekł do nich: Oddawajcie więc cesarzowi, co jest cesarskie, a Bogu, co jest Boże. 26I nie zdołali go złapać na słowie przed ludem, a nie mogąc wyjść z podziwu nad jego odpowiedzią, zamilkli.

O zmartwychwstaniu

27Potem przystąpili do niego niektórzy saduceusze, zaprzeczający zmartwychwstaniu, i zadali mu pytanie, 28Mówiąc: Nauczycielu, Mojżesz napisał nam, że jeśli czyjś brat żonaty umrze bezdzietnie, powinien jego brat pojąć żonę i wzbudzić potomstwo bratu swemu. 29Otóż było siedmiu braci. I pierwszy, pojąwszy żonę, umarł bezdzietnie. 30Także i drugi, 31I trzeci pojął ją; i podobnie także owych siedmiu nie postawiło po sobie dzieci i pomarło. 32Wreszcie zmarła i ta niewiasta. 33Otóż, którego z nich żoną będzie przy zmartwychwstaniu ta niewiasta? Wszak owych siedmiu miało ją za żonę. 34I rzekł do nich Jezus: Synowie tego świata żenią się i za mąż wychodzą, 35Lecz ci, którzy zostają uznani za godnych dostąpienia tamtego świata i zmartwychwstania, ani się nie żenią, ani za mąż nie wychodzą. 36Gdyż już nie mogą umrzeć, są bowiem równi aniołom, a jako uczestnicy zmartwychwstania są synami Bożymi. 37A że umarli wzbudzeni będą, to i Mojżesz zaznaczył przy krzaku gorejącym, gdy nazywa Pana Bogiem Abrahama i Bogiem Izaaka, i Bogiem Jakuba. 38Nie jest On przeto Bogiem umarłych, ale żywych. Dla niego bowiem wszyscy żyją. 39A odpowiadając na to, niektórzy z uczonych w Piśmie rzekli: Nauczycielu! Dobrze powiedziałeś. 40Gdyż już nie odważyli się pytać go o cokolwiek.

O Chrystusie - czyim jest synem

41Rzekł więc do nich: Jak to jest, że mówią, iż Chrystus jest synem Dawidowym? 42Sam Dawid bowiem powiada w księdze Psalmów: Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, 43Aż położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem stóp twoich. 44Dawid więc nazywa go Panem, jakże więc jest jego synem?

Ostrzeżenie przed uczonymi w Piśmie

45A gdy cały lud słuchał, rzekł do uczniów: 46Strzeżcie się uczonych w Piśmie, którzy chętnie chodzą w długich szatach i lubią pozdrowienia na placach i pierwsze krzesła w synagogach, i przednie miejsca na ucztach, 47A pożerają domy wdów i dla pozoru długie modły odprawiają. Ci surowszy otrzymają wyrok.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Opuszczone są na zawsze jego miasta, przypadną trzodom; te będą leżeć, a nikt nie będzie ich płoszył.
Iz 17:2

W Chrystusie

Teraz pojednał w jego ziemskim ciele przez śmierć, aby was stawić przed obliczem swoim jako świętych i niepokalanych, i nienagannych,
Kol 1:22

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Betlejem znaczy "Dom chleba".

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

I właśnie dlatego dołóżcie wszelkich starań i uzupełniajcie waszą wiarę cnotą, cnotę poznaniem, Poznanie powściągliwością, powściągliwość wytrwaniem, wytrwanie pobożnością, Pobożność braterstwem, braterstwo miłością. Jeśli je bowiem posiadacie i one się pomnażają, to nie dopuszczą do tego, abyście byli bezczynni i bezużyteczni w poznaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa.
II Piotr 1:5-8


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić