Nawigacja

Biblia Warszawska
Księga: Ewangelia św. Jana 2:5

Wesele w Kanie Galilejskiej

¹A trzeciego dnia było wesele w Kanie Galilejskiej i była tam matka Jezusa. ²Zaproszono też Jezusa wraz z jego uczniami na to wesele. ³A gdy zabrakło wina, rzekła matka Jezusa do niego: Wina nie mają. ⁴I rzekł do niej Jezus: Czego chcesz ode mnie, niewiasto? Jeszcze nie nadeszła godzina moja. ⁵Rzekła matka jego do sług: Co wam powie, czyńcie! ⁶A było tam sześć stągwi kamiennych, ustawionych według żydowskiego zwyczaju oczyszczenia, mieszczących w sobie po dwa lub trzy wiadra. ⁷Rzecze im Jezus: Napełnijcie stągwie wodą! I napełnili je aż po brzegi. ⁸Potem rzekł do nich: Zaczerpnijcie teraz i zanieście gospodarzowi wesela! A oni zanieśli. ⁹A gdy gospodarz wesela skosztował wody, która się stała winem, (a nie wiedział, skąd jest, lecz słudzy, którzy zaczerpnęli wody, wiedzieli), przywołał oblubieńca ¹⁰I rzekł do niego: Każdy człowiek podaje najpierw dobre wino, a gdy sobie podpiją, wtedy gorsze; a tyś dobre wino zachował aż do tej chwili. ¹¹Takiego pierwszego cudu dokonał Jezus w Kanie Galilejskiej; i objawił chwałę swoją, i uwierzyli weń uczniowie jego. ¹²Potem udał się do Kafarnaum wraz z matką swoją i braćmi, i uczniami swoimi, i tam pozostali kilka dni.

Wypędzenie przekupniów ze Świątyni

¹³A gdy się zbliżała Pascha żydowska, udał się Jezus do Jerozolimy. ¹⁴I zastał w świątyni sprzedających woły i owce, i gołębie, i siedzących wekslarzy. ¹⁵I skręciwszy bicz z powrózków, wypędził ich wszystkich ze świątyni wraz z owcami i wołami; wekslarzom rozsypał pieniądze i stoły powywracał, ¹⁶A do sprzedawców gołębi rzekł: Zabierzcie to stąd, z domu Ojca mego nie czyńcie targowiska. ¹⁷Wtedy uczniowie jego przypomnieli sobie, że napisano: Żarliwość o dom twój pożera mnie. ¹⁸Wtedy odezwali się Żydzi, mówiąc do niego: Jaki znak okażesz nam na dowód, że ci to wolno czynić? ¹⁹Jezus, odpowiadając, rzekł im: Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni ją odbuduję. ²⁰Na to rzekli Żydzi: Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty w trzy dni chcesz ją odbudować? ²¹Ale On mówił o świątyni ciała swego. ²²Gdy więc został wzbudzony z martwych, przypomnieli sobie uczniowie jego, że to mówił, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus. ²³A gdy był w Jerozolimie na święcie Paschy, wielu uwierzyło w imię jego, widząc cuda, których dokonywał. ²⁴Ale sam Jezus nie miał do nich zaufania, bo przejrzał wszystkich, ²⁵I od nikogo nie potrzebował świadectwa o człowieku; sam bowiem wiedział, co było w człowieku.