„Tak, bracie, obym ja miał z ciebie korzyść w Panu; daj odpocząć mojemu sercu w Panu.”

Nowa Biblia Gdańska: List do Filemona 1,20

Biblia Tysiąclecia
Księga: Ewangelia wg św. Mateusza 22:42

22:1
A Jezus znowu w przypowieściach mówił do nich:
22:2
Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi.
22:3
Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść.
22:4
Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: "Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!"
22:5
Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa,
22:6
a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali.
22:7
Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić.
22:8
Wtedy rzekł swoim sługom: "Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni.
22:9
Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie".
22:10
Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami.
22:11
Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny.
22:12
Rzekł do niego: "Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego?" Lecz on oniemiał.
22:13
Wtedy król rzekł sługom: "Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów".
22:14
Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych.
22:15
Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Go w mowie.
22:16
Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką.
22:17
Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie?
22:18
Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy?
22:19
Pokażcie Mi monetę podatkową! Przynieśli Mu denara.
22:20
On ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis?
22:21
Odpowiedzieli: Cezara. Wówczas rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga.
22:22
Gdy to usłyszeli, zmieszali się i zostawiwszy Go, odeszli.
22:23
W owym dniu przyszli do Niego saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli go
22:24
w ten sposób: Nauczycielu, Mojżesz powiedział: Jeśli kto umrze bezdzietnie, niech jego brat weźmie wdowę po nim i wzbudzi potomstwo swemu bratu.
22:25
Otóż było u nas siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, a ponieważ nie miał potomstwa, zostawił swoją żonę bratu.
22:26
Tak samo drugi i trzeci - aż do siódmego.
22:27
W końcu po wszystkich umarła ta kobieta.
22:28
Do którego więc z tych siedmiu należeć będzie przy zmartwychwstaniu? Bo wszyscy ją mieli [za żonę].
22:29
Jezus im odpowiedział: Jesteście w błędzie, nie znając Pisma ani mocy Bożej.
22:30
Przy zmartwychwstaniu bowiem nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie Boży w niebie.
22:31
A co do zmartwychwstania umarłych, nie czytaliście, co wam Bóg powiedział w słowach:
22:32
Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba? Bóg nie jest [Bogiem] umarłych, lecz żywych.
22:33
A tłumy, słysząc to, zdumiewały się nad Jego nauką.
22:34
Gdy faryzeusze dowiedzieli się, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem,
22:35
a jeden z nich, uczony w Prawie, zapytał Go, wystawiając Go na próbę:
22:36
Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?
22:37
On mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem.
22:38
To jest największe i pierwsze przykazanie.
22:39
Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego.
22:40
Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy.
22:41
Gdy faryzeusze byli zebrani, Jezus zadał im takie pytanie:
22:42
Co sądzicie o Mesjaszu? Czyim jest synem? Odpowiedzieli Mu: Dawida.
22:43
Wtedy rzekł do nich: Jakżeż więc Dawid natchniony przez Ducha może nazywać Go Panem, gdy mówi:
22:44
Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę Twoich nieprzyjaciół pod stopy Twoje.
22:45
Jeśli więc Dawid nazywa Go Panem, to jak może być [tylko] jego synem?
22:46
I żaden z nich nie mógł Mu odpowiedzieć. Nikt też od owego dnia nie odważył się więcej Go pytać.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

I rzekł jej anioł: Nie bój się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga.
Łuk 1:30

W Chrystusie

A jeśli dziećmi, to i dziedzicami, dziedzicami Bożymi, a współdziedzicami Chrystusa, jeśli tylko razem z nim cierpimy, abyśmy także razem z nim uwielbieni byli.
Rzym 8:17

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Jest aż 613 nakazów w prawie Mojżeszowym.

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła I rośliny na użytek człowieka, By dobywał chleb z ziemi
Ps 104:14


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić