„i tym obyczajem czysty oczyści nieczystego trzeciego i siódmego dnia, a oczyściony dnia siódmego omyje i sam siebie, i szaty swoje, i nieczysty będzie aż do wieczora.”

Biblia Jakuba Wujka: Księga Liczb 19,19

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Przekład Toruński
Księga: Ewangelia Jana 8:1

1A Jezus poszedł na Górę Oliwną. 2Wczesnym rankiem natomiast ponownie przyszedł do świątyni, a cały lud zszedł się do Niego; a gdy On usiadł[1], nauczał ich. 3I przyprowadzili do Niego uczeni w Piśmie i faryzeusze kobietę schwytaną[2] na cudzołóstwie, i postawili ją na środku, 4Mówiąc do Niego: Nauczycielu! Tę kobietę pojmano w chwili, gdy cudzołożyła; 5A w Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować; a Ty co mówisz? 6A to mówili, aby wystawić Go na próbę[3], aby mogli Go oskarżyć. A Jezus, schylił[4] się i pisał palcem po ziemi, nie zwracając na nich uwagi. 7A gdy tak nalegali pytając Go, wyprostował się i powiedział do nich: Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem. 8I znowu schylił[5] się i pisał po ziemi. 9A oni, gdy to usłyszeli, będąc przekonani[6] przez sumienie, jeden po drugim wychodzili, poczynając od starszych aż do ostatnich, i został tylko sam Jezus i kobieta stojąca na środku. 10A Jezus wyprostował się, i nikogo nie widząc, tylko tę kobietę, powiedział jej: Kobieto! Gdzie są twoi oskarżyciele[7]? Nikt cię nie potępił? 11A ona powiedziała: Nikt, Panie! A Jezus powiedział jej: I ja cię nie potępiam[8]; idź i więcej już nie grzesz. 12Wtedy ponownie Jezus powiedział im, mówiąc: Ja jestem światłem świata; kto za mną idzie[9], na pewno nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światło życia. 13Powiedzieli więc do Niego faryzeusze: Ty sam o sobie świadczysz; świadectwo Twoje nie jest prawdziwe. 14Jezus w odpowiedzi, rzekł im: Nawet jeśli ja świadczę sam o sobie, to moje świadectwo jest prawdziwe, gdyż wiem, skąd przyszedłem i gdzie odchodzę; lecz wy nie wiecie, skąd przyszedłem i gdzie odchodzę. 15Wy sądzicie według ciała, ja nikogo nie sądzę. 16A nawet jeśli ja sądzę, sąd mój jest prawdziwy; gdyż nie jestem sam, ale jestem ja i Ten, który mnie posłał, Ojciec. 17A w Prawie waszym jest napisane, że świadectwo dwóch ludzi jest prawdziwe. 18Ja jestem tym, który sam świadczy o sobie i świadczy o mnie Ten, który mnie posłał, Ojciec. 19Wtedy powiedzieli do Niego: Gdzie jest twój ojciec? Jezus odpowiedział: Ani mnie nie znacie[10], ani mojego Ojca; gdybyście mnie poznali[10], znalibyście[10] i mojego Ojca. 20Te słowa wypowiedział Jezus w skarbcu, ucząc w świątyni; i nikt Go nie pojmał, bo jeszcze nie nadeszła Jego godzina. 21Jezus powiedział im więc ponownie: Ja odchodzę i będziecie mnie szukać, i umrzecie w swoim grzechu; dokąd ja odchodzę, wy przyjść nie możecie. 22Mówili więc Żydzi: Czy sam siebie zabije[11], że mówi: Dokąd ja odchodzę, wy przyjść nie możecie? 23I powiedział do nich: Wy jesteście z niskości, ja z wysokości; wy jesteście z tego świata, ja nie jestem z tego świata[12]. 24Dlatego powiedziałem wam, że umrzecie w swoich grzechach; bo jeśli nie wierzycie, że ja jestem, umrzecie w swoich grzechach. 25Powiedzieli więc do Niego: Kim ty jesteś? I Jezus powiedział im: Tym, kim na początku wam powiedziałem. 26Wiele mam o was do powiedzenia i do sądzenia; ale Ten, który mnie posłał, jest prawdziwy, a ja, co usłyszałem od Niego, to mówię do[13] świata. 27Ale nie zrozumieli, że im mówił o Ojcu. 28Jezus wtedy powiedział im: Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie[14], że ja jestem, a nic sam z siebie nie czynię, ale jak nauczył mnie mój Ojciec, tak mówię. 29A Ten, który mnie posłał, jest ze mną; Ojciec nie zostawił mnie samego, bo ja zawsze czynię to, co Jemu się podoba[15]. 30A gdy On o tym mówił, wielu uwierzyło w Niego. 31Mówił więc Jezus do tych Żydów, którzy Mu uwierzyli: Jeśli wytrwacie[16] w moim słowie, prawdziwie jesteście moimi uczniami; 32I poznacie prawdę[17], a prawda was wyzwoli. 33Odpowiedzieli Mu: My jesteśmy z potomstwa[18] Abrahama i nigdy nie byliśmy niczyimi niewolnikami; jak Ty możesz mówić: Staniecie się wolni? 34Jezus odpowiedział im: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Każdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem[19] grzechu. 35A niewolnik nie zostaje w domu na wieki[20]; Syn zostaje na wieki. 36Dlatego, jeśli Syn was wyzwoli[21], naprawdę będziecie wolni. 37Wiem, że jesteście potomstwem[22] Abrahama; lecz dążycie[23] do tego, aby mnie zabić, gdyż nie ma w was miejsca na moje słowo[24]. 38Ja, co widziałem u mojego Ojca, to mówię; a wy czynicie to, co widzieliście u waszego ojca. 39W odpowiedzi, rzekli Mu: Ojcem naszym jest Abraham. Jezus powiedział im: Gdybyście byli synami Abrahama, czynilibyście dzieła Abrahama. 40Ale teraz dążycie do tego, aby mnie zabić, człowieka, który wam mówi prawdę, którą usłyszałem od Boga; tego Abraham nie czynił. 41Wy czynicie dzieła waszego ojca. Powiedzieli do Niego wtedy: My nie jesteśmy zrodzeni z nierządu[25]; mamy jednego Ojca, Boga. 42Jezus wtedy powiedział im: Gdyby Bóg był waszym Ojcem, to byście mnie miłowali, ja bowiem wyszedłem od Boga i oto przybywam, bo nie przyszedłem od siebie samego, lecz On mnie posłał. 43Dlaczego mowy mojej nie rozumiecie[26]? Dlatego, że nie możecie[27] słuchać mojego słowa. 44Wy jesteście z waszego ojca – diabła, i pożądliwości[28] ojca waszego chcecie czynić. On był mordercą od początku i nie pozostał[29] w prawdzie, gdyż w nim nie ma prawdy. Gdy mówi kłamstwo, od siebie[30] mówi, dlatego że jest kłamcą i jego ojcem. 45A ponieważ ja mówię prawdę, nie wierzycie mi. 46Kto z was skarci[31] mnie za[32] grzech? Natomiast, jeśli ja mówię prawdę, dlaczego wy mi nie wierzycie? 47Kto jest z Boga, słów[33] Bożych słucha; wy dlatego nie słuchacie, bo nie jesteście z Boga. 48Wtedy w odpowiedzi Żydzi, rzekli do Niego: Czy nie słusznie mówimy, że Ty jesteś Samarytaninem i że masz demona? 49Jezus odpowiedział: Ja nie mam demona, ale czczę[34] mojego Ojca; a wy mnie znieważacie[35]. 50A ja nie szukam swojej chwały; jest ten, który jej szuka i sądzi. 51Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Jeśli ktoś zachowa[36] moje Słowo, nie będzie oglądać[37] śmierci na wieki[38]. 52Wtedy Żydzi powiedzieli do Niego: Teraz poznaliśmy, że masz demona. Abraham umarł i prorocy, a Ty mówisz: Jeśli ktoś zachowa moje słowo, nie skosztuje śmierci na wieki[39]. 53Czy Ty jesteś większy od naszego ojca Abrahama, który umarł? I prorocy[40] umarli. Za kogo Ty się uważasz[41]? 54Jezus odpowiedział: Jeśli ja sam siebie otaczam chwałą[42], chwała moja jest niczym. Tym, który mnie otacza chwałą jest mój Ojciec, o którym wy mówicie, że jest waszym Bogiem. 55I nie znacie[43] Go, ja natomiast znam Go; i jeślibym powiedział, że nie znam Go, byłbym podobnym do was, kłamcą; ale znam Go i słowo Jego zachowuję[44]. 56Abraham, wasz ojciec, ogromnie się radował[45], że zobaczy mój dzień; i zobaczył go, i ucieszył się. 57Żydzi powiedzieli więc do Niego: Nie masz jeszcze pięćdziesięciu lat, a widziałeś[46] Abrahama? 58Jezus powiedział im: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Zanim był[47] Abraham, ja jestem. 59Wtedy podnieśli kamienie, aby rzucić w Niego; lecz Jezus ukrył się[48] i wyszedł ze świątyni, przechodząc między[49] nimi. I tak odszedł.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Tak mówi Pan, który cię uczynił i ukształtował w łonie matki, który cię wspomaga: Nie bój się, mój sługo, Jakubie, i Jeszurunie, którego wybrałem!
Iz 44:2

W Chrystusie

Wy wszyscy bowiem synami światłości jesteście i synami dnia. Nie należymy do nocy ani do ciemności.
I Tes 5:5

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Nikomu nie było przykro z powodu śmierci króla Jehorama (II Kron 21:18-20).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Gdyż byłeś schronieniem słabemu, schronieniem ubogiemu w jego niedoli, ucieczką przed powodzią, cieniem przed upałem. A wszak poryw gniewu tyranów jest jak ulewa w zimie.
Iz 25:4


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić