Nowa Biblia Gdańska
Księga: List do Filemona 1:11
Paweł, więzień Chrystusa Jezusa oraz brat Tymoteusz, do umiłowanego i współdziałającego z nami Filemona,
Słysząc o twojej wierze oraz miłości, którą masz względem Pana Jezusa oraz do wszystkich świętych,
By wspólnota twej wiary stała się sprawna[1] względem Jezusa Chrystusa, przez poznanie wszystkiego odpowiedniego[2] w nas.
Przypisy
- [1]Także: dobrze funkcjonująca, skuteczna.
- [2]Także: dobrego, prawego, sprawiedliwego, doskonałego.
Bowiem mam wielką radość i zachętę z twojej miłości, bracie, gdyż przez ciebie znalazły odpoczynek[1] serca świętych.
Przypisy
- [1]Także: ochłodziły się.
Dlatego mając w Chrystusie wielką swobodę wypowiedzi[1], polecam ci to, co jest stosowne,
Przypisy
- [1]Także: swobodę działania.
I z powodu miłości raczej zachęcam[1], będąc prawie starcem Pawłem, a teraz także więźniem Jezusa Chrystusa.
Przypisy
- [1]Także: wzywam, proszę, pobudzam.
Niegdyś dla ciebie bezużytecznego, ale teraz bardzo mi przydatnego oraz tobie, którego ci wysłałem.
Ale bez twojej opinii niczego nie zechciałem uczynić, aby twoje, odpowiednie postanowienie, nie było jakby z konieczności, ale z dobrowolnego wyboru.
Już nie jako sługę, ale więcej niż sługę, gdyż umiłowanego brata; najbardziej przeze mnie, ale daleko bardziej przez ciebie, i w ciele wewnętrznym, i w Panu.
Ja, Paweł - napisałem to moją ręką - ja spłacę; aby ci nie powiedzieć, że jesteś mi winny także samego siebie.
Będąc przekonany o twoim posłuszeństwie, napisałem ci, wiedząc, że uczynisz więcej niż to, co mówię.
A równocześnie przygotuj mi gościnę, bo mam nadzieję, że życzliwie zostanę wam darowany z powodu moich modlitw.