Nawigacja

Nowa Biblia Gdańska
Księga: List do Hebrajczyków 1:1

1:1

Od dawna, w wielu częściach oraz różnymi sposobami, Bóg powiedział przodkom przez proroków,

1:2

A podczas tych ostatecznych dni powiedział nam przez Syna, którego ustanowił dziedzicem wszystkiego; przez niego stworzył też porządki^[1].

Przypisy

[1]

Także: epoki, wieki.

1:3

On będąc blaskiem chwały oraz obrazem^[1] Jego istoty^[2], nadto niosąc^[3] wszystko wyrazem Jego mocy, przez^[4] samego siebie uczynił oczyszczenie grzechów, zasiadł na wysokościach po prawicy majestatu,

Przypisy

[1]

Także: wizerunkiem, wyobrażeniem, odciskiem.
[2]

Także: natury, bytu, rzeczywistości.
[3]

Także: prowadząc, unosząc, kierując, oznajmiając.
[4]

Także: z powodu, dla.

1:4

I stał się o tyle znaczniejszym od aniołów, o ile uzyskał przewyższające od nich Imię.

1:5

Bo któremu z aniołów powiedział kiedykolwiek: Ty jesteś moim Synem, Ja cię dzisiaj zrodziłem? I znowu: Ja będę Nim ku Ojcu, a On będzie Mną ku Synowi?

1:6

A z kolei, kiedy wyprowadził pierworodnego na zamieszkałą ziemię, mówi: Niech mu się pokłonią wszyscy aniołowie Boga.

1:7

A oto wobec aniołów mówi: Ten czyni aniołami^[1] Jego duchy, a Jego publiczne sługi płomieniem ognia.

Przypisy

[1]

Także: posłańcami, zwiastunami.

1:8

Ale do Syna: Tron Twój , Boże, aż do^[1] porządku wieczności; zaś berło^[2] prawości – berłem Twojego królestwa.

Przypisy

[1]

Także: ku.
[2]

Także: laska pasterska.

1:9

Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś bezprawie; dlatego w obecności twych uczestników pomazał cię, Boże, twój Bóg, oliwą wielkiej radości.