Nowa Biblia Gdańska
Księga: IV Księga Mojżesza 18:32
Potem WIEKUISTY powiedział do Ahrona: Ty, twoi synowie i wraz z tobą, twój rodowy dom, będziecie ponosić wykroczenia przeciw świętemu miejscu. Także ty i twoi synowie wraz z tobą będziecie ponosić wykroczenia przeciwko waszemu kapłaństwu.
Przybliżysz do siebie twoich braci - pokolenie Lewiego, ród twojego ojca; niech oni się przyłączą do ciebie i niechaj ci usługują, gdy ty oraz twoi synowie wraz z tobą, będziecie przed Przybytkiem Świadectwa.
Niech pełnią swoją straż oraz straż przy całym Przybytku; jednak do przyborów Świątyni oraz do ofiarnicy niech nie podchodzą, by nie pomarli - zarówno oni, jak i wy[1].
Przypisy
- [1]Lewitom wzbroniony jest przystęp do miejsca Najświętszego, do złotego i miedzianego ołtarza oraz do rzeczy świętych wewnątrz Przybytku.
Przyłączą się do ciebie oraz będą pełnili straż świętego miejsca oraz straż Przybytku Zboru, przy każdej usłudze Przybytku; zaś postronny niech się do was nie zbliża.
Zatem będziecie pełnić straż sanktuarium oraz straż ofiarnicy, by nadal nie było gniewu na synów Israela.
A Ja, oto wybrałem spośród synów Israela waszych braci Lewitów; są wam oddani w darze dla WIEKUISTEGO, by pełnili służbę przy Przybytku Zboru.
Zaś ty oraz twoi synowie z tobą, przestrzegajcie waszego kapłaństwa w każdej sprawie ofiarnicy, oraz tego, co jest poza zasłoną, abyście przy tym służyli. Daję wam w darze służbę waszego kapłaństwa, a postronny który się zbliży - poniesie śmierć.
Nadto WIEKUISTY powiedział do Ahrona: Zaś tobie oddaję pozostałości przechowywane[1] z Moich danin; oddałem je tobie oraz twoim synom ustawą długotrwałą, jako uświęcony udział z wszystkiego poświęcanego przez synów Israela.
Przypisy
- [1]Dokładnie: przedmiot przechowywany; czyli to, co nie poszło na ofiarnicę, lecz zostało złożone na przechowanie w Świątyni.
Oto co należy do ciebie z rzeczy przenajświętszych; z tego, co idzie na ogień: Dla ciebie oraz dla twoich synów - każda ich ofiara, zarówno z pokarmów, zagrzeszna, jak i pokutna, którą będą Mi oddawać jako święte świętych[1].
Przypisy
- [1]Oprócz części przeznaczonych na ogień.
Będziesz to jadał na najświętszym miejscu[1]. Może to jeść każdy mężczyzna; ma to być dla ciebie poświęcone.
Przypisy
- [1]Na dziedzińcu, czyli na miejscu czystym i oddzielonym.
A oto co twoje: Daniny z ich darów, ze wszystkich ofiar przedstawionych przez synów Israela - długotrwałą ustawą oddaję je tobie, twoim synom i twoim córkom, które są z tobą; każdy czysty w twym domu może je jeść.
Wszystko, co najprzedniejsze z oliwy oraz wszystko, co najprzedniejsze z wina i zboża; pierwociny, które składają WIEKUISTEMU - tobie je oddaję.
Twoje będą pierwociny wszystkiego, co w ich ziemi, które przynoszą WIEKUISTEMU; może je jeść każdy czysty w twoim domu.
Twoim będzie wszystko, co rozwiera łono u każdej cielesnej natury, a bywa ofiarowane WIEKUISTEMU; tak z ludzi, jak i z bydła. Jednak weźmiesz okup za pierworodnego z ludzi; również weźmiesz okup za pierworodne z nieczystego bydła.
Zaś okup za nich będzie taki: Począwszy od jednego miesiąca, weźmiesz okup według twojej wyceny - pięć szekli srebra według uświęconego szekla, a w nim dwadzieścia ger.
Jednak nie bierz okupu za pierworodne z byków, za pierworodne z owiec oraz za pierworodne z kóz - należą do Świątyni; ich krwią pokropisz ofiarnicę, a ich tłuszcz puścisz z dymem jako ofiarę ogniową, na zapach przyjemny dla WIEKUISTEGO.
Jednak ich mięso należy do ciebie; tak jak do ciebie należy mostek przedstawienia oraz prawa łopatka.
Wszystkie święte daniny, które synowie Israela będą składać WIEKUISTEMU, długotrwałą ustawą oddaję tobie, twoim synom i twoim córkom, które są z tobą; to długotrwałe "przymierze soli"[1] przed obliczem WIEKUISTEGO, dla ciebie oraz twojego potomstwa z tobą.
Przypisy
- [1]Przymierze, które jak sól jest trwałe.
Nadto WIEKUISTY powiedział do Ahrona: Nie będziesz miał dziedzictwa w ich ziemi oraz nie będziesz miał udziału między nimi; Ja jestem twoim udziałem oraz twoim dziedzictwem wśród synów Israela.
Zaś synom Lewiego oto oddałem w dziedzictwo wszelką dziesięcinę w Israelu, za ich służbę, którą sprawują posługując przy Przybytku Zboru.
By synowie Israela więcej nie podchodzili do Przybytku Zboru oraz nie ponosili śmiertelnego grzechu.
Niech sami Lewici sprawują służbę przy Przybytku Zboru, i niech oni ponoszą swoją winę[1] długotrwałą ustawą w waszych pokoleniach. Oni nie będą posiadać dziedzictwa[2] wśród synów Israela.
Przypisy
- [1]Za uchybienia w służbie.
- [2]Czyli: ziemi. Wśród pokoleń wyznaczono im tylko pewne miasta.
Ponieważ oddałem Lewitom w dziedzictwo dziesięcinę synów Israela, którą składają jako daninę WIEKUISTEMU. Dlatego też o nich powiedziałem: Między synami Israela, oni nie będą posiadać dziedzictwa.
Oznajmisz Lewitom i im powiesz: Gdy będziecie pobierać od synów Israela dziesięcinę, którą wam dałem od nich jako wasze dziedzictwo, to zdejmiecie z niej daninę dla WIEKUISTEGO - dziesięcinę z tej dziesięciny.
I będzie wam uznana ta wasza dziesięcina jak zboże z klepiska i jak obfitość wina z tłoczni[1].
Przypisy
- [1]I dlatego podlega powtórnej dziesięcinie.
Tak samo macie zdejmować daninę dla WIEKUISTEGO ze wszystkich waszych dziesięcin, które będziecie pobierać od synów Israela oraz oddawać z nich kapłanowi Ahronowi daninę dla WIEKUISTEGO.
Ze wszystkich waszych dochodów zdejmujcie pełną daninę dla WIEKUISTEGO; ze wszystkiego najprzedniejszego[1] - jego poświęconą część.
Przypisy
- [1]Także: najlepszego.
Powiedz im także: Gdy będziecie zdejmować najprzedniejsze z tego - wtedy będzie to poczytane Lewitom jako plon z klepiska i jako plon z tłoczni.
Więc możecie to spożywać na każdym miejscu, wy oraz wasze rodziny, bowiem to jest zapłata za waszą służbę w Przybytku Zboru.
I nie poniesiecie za to grzechu, jeśli będziecie zdejmować z tego najprzedniejsze; nie sponiewierajcie poświęconych ofiar od synów Israela, abyście nie pomarli.