„A dla tego wykorzenię narody, a zamki ich poborzę, popsuję ulice ich, tak iż tamtędy żaden nie przejdzie; miasta ich spustoszone są tak barzo, iż żadnego nie masz coby tam mieszkał.”

Biblia Brzeska: Księga Sofoniasza 3,6

Nawigacja

Lista rozdziałów

Nowa Biblia Gdańska
Księga: II Księga Mojżesza 16:21

1Wyruszyli też z Elim i piętnastego dnia, drugiego miesiąca po ich wyjściu z ziemi Micraim, cały zbór synów Israela przybył na puszczę Syn, która jest między Elim - a Synajem. 2Lecz cały zbór synów Israela szemrał na puszczy przeciwko Mojżeszowi i Ahronowi. 3Synowie Israela do nich powiedzieli: O, gdybyśmy byli pomarli[1] z ręki WIEKUISTEGO w ziemi Micraim; gdyż bywało, że siadaliśmy przy garnku mięsa i jadaliśmy chleb do syta. Wyprowadziliście nas na tą puszczę, aby cały ten tłum zamorzyć głodem. 4A WIEKUISTY powiedział do Mojżesza: Oto spuszczę wam chleb, jak deszcz z niebios, zatem lud będzie wychodził oraz zbierał każdego dnia dzienną potrzebę, abym go doświadczył, czy postąpi według Mojej nauki, czy też nie. 5Ale dnia szóstego niech przyrządzą to, co przyniosą; gdyż będzie to podwójna ilość tego, co będą codziennie zbierać. 6Więc Mojżesz i Ahron powiedzieli do wszystkich synów Israela: Wieczorem poznacie, że to WIEKUISTY wyprowadził was z ziemi Micraim. 7A z rana zobaczycie chwałę[1] WIEKUISTEGO w tym, że usłyszy wasze szemranie przeciwko WIEKUISTEMU. Bo czymże my jesteśmy, że przeciw nam szemracie? 8Mojżesz także powiedział: Gdy WIEKUISTY da wam wieczorem mięso na pożywienie, a z rana chleb do syta - w tym poznacie, że WIEKUISTY usłyszał wasze szemranie, którym szemraliście przeciwko Niemu; bo czym my jesteśmy? Szemraliście nie przeciw nam, ale przeciwko WIEKUISTEMU. 9Mojżesz powiedział także do Ahrona: Powiedz całemu zborowi synów Israela: Przyjdźcie przed oblicze WIEKUISTEGO, bo On usłyszał wasze szemrania. 10A gdy Ahron przemawiał do całego zboru synów Israela, stało się, że spojrzeli ku puszczy - a oto w obłoku ukazała się chwała WIEKUISTEGO. 11I WIEKUISTY oświadczył Mojżeszowi, mówiąc: 12Usłyszałem szemranie synów Israela. Powiedz im tak: Przed wieczorem[1] będziecie jedli mięso, a z rana nasycicie się chlebem; i poznacie, że Ja jestem wasz Bóg - WIEKUISTY. 13A na wieczór się stało, że zleciały się przepiórki oraz pokryły[1] obóz; zaś z rana była wokół obozu warstwa rosy. 14A kiedy warstwa rosy się uniosła, oto na pustyni ukazało się coś małego, ziarnistego, drobnego jak szron na ziemi. 15Więc synowie Israela to ujrzeli i powiedzieli jeden do drugiego: Co to jest[1]? A Mojżesz do nich powiedział: To jest ten chleb, który WIEKUISTY dał wam do jedzenia. 16Oto co rozkazał WIEKUISTY: Niech każdy z niego zbiera w miarę swojego zapotrzebowania, po chomerze[1] na głowę; niech też każdy zbierze dla pozostających w jego namiocie, według liczby waszych osób. 17Zatem synowie Israela tak uczynili i zbierali - jeden więcej, a drugi mniej. 18A gdy mierzyli to na chomery, ten, który potrzebował więcej - nie zebrał za wiele; zaś ten, który potrzebował mniej - nie zebrał za mało; wszyscy zbierali w miarę swojego zapotrzebowania. 19Zaś Mojżesz do nich powiedział: Niech nikt z tego nie zostawia do rana. 20Ale nie usłuchali Mojżesza i niektórzy zostawiali z tego do rana; lecz to zaroiło się robactwem i zacuchnęło. Zatem Mojżesz się na nich rozgniewał. 21Tak zbierali każdego ranka, każdy według swojej potrzeby; bo kiedy zagrzało słońce – wtedy to stopniało. 22A szóstego dnia stało się, że zbierali ten chleb w dwójnasób, dla każdego po dwa omery. Więc przyszli wszyscy przywódcy zboru i donieśli to Mojżeszowi. 23Zatem do nich powiedział: Oto jest to, co zapowiedział WIEKUISTY - wielki dzień wypoczynku; jutro święty dzień wypoczynku dla WIEKUISTEGO. Co chcecie upiec - upieczcie, oraz co chcecie ugotować - ugotujcie; a wszystko, co zbywa - zostawcie oraz zachowajcie sobie do jutra. 24Zatem zostawili to do jutra, tak, jak rozkazał Mojżesz, i wtedy nie zacuchnęło oraz nie było w tym robactwa. 25Mojżesz także powiedział: Jedzcie to dzisiaj, gdyż dzisiaj jest dzień odpoczynku dla WIEKUISTEGO; dziś nie znajdziecie tego na polu. 26Sześć dni będziecie to zbierać, ale dnia siódmego jest dzień odpoczynku; tego dnia niczego nie będzie. 27A dnia siódmego stało się, że niektórzy z ludu wyszli, aby zbierać, ale nic nie znaleźli. 28Zaś WIEKUISTY powiedział do Mojżesza: Jak długo nie będziecie chcieli przestrzegać Moich przykazań i nauk? 29Patrzcie – że oto WIEKUISTY dał wam dzień wypoczynku; dlatego, dnia szóstego, On wam daje chleb na dwa dni; niech więc każdy pozostanie na swoim miejscu i w dzień siódmy niech nikt nie wychodzi ze swojego miejsca. 30Zatem lud dnia siódmego odpoczywał. 31Zaś dom Israela nazwał ów pokarm - Man[1]. A był on jak ziarno koriandru[2] - biały, a jego smak jak pączka z miodem. 32Mojżesz także powiedział: Oto co rozkazał WIEKUISTY: Niechaj dla waszych pokoleń zostanie przechowany z tego pożywienia pełny chomer, aby widzieli chleb, którym was żywiłem na pustyni, gdy was wyprowadziłem z ziemi Micraim. 33Mojżesz powiedział też do Ahrona: Weź jeden koszyk, nasyp do niego pełny chomer manu i postaw go przed WIEKUISTYM, na przechowanie w waszych pokoleniach. 34Zatem jak WIEKUISTY przykazał Mojżeszowi - tak Ahron postawił go na przechowanie przed Arką Świadectwa. 35I synowie Israela jadali man przez czterdzieści lat, aż przyszli do ziemi zamieszkania; jadali man aż do swego przybycia do granic ziemi Kanaan. 36A chomer jest dziesiątą częścią efy.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Są jak straszak na polu ogórkowym, nie mówią, trzeba je nosić, bo nie mogą chodzić. Nie bójcie się ich, bo nie mogą szkodzić, lecz nie mogą też nic dobrego uczynić.
Jer 10:5

W Chrystusie

Wy jesteście solą ziemi; jeśli tedy sól zwietrzeje, czymże ją nasolą? Na nic więcej już się nie przyda, tylko aby była precz wyrzucona i przez ludzi podeptana.
Mat 5:13

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Ziemia była całkowicie pokryta wodą dwa razy: podczas stworzenia (I Mojż 1) i podczas potopu (I Mojż 7).
Potop

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Gdyż wam dla Chrystusa zostało darowane to, że możecie nie tylko w niego wierzyć, ale i dla niego cierpieć,
Fil 1:29


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić