Nowa Biblia Gdańska
Księga: I Księga Mojżesza 48:13
Po tych wypadkach stało się, że doniesiono Josefowi: Oto twój ojciec zachorował. Więc zabrał ze sobą obu synów - Menaszę i Efraima.
Oznajmiono też Jakóbowi, mówiąc: Oto przybył do ciebie twój syn Josef. Zatem Israel wysilił się oraz usiadł na łożu.
I Jakób powiedział do Josefa: W Luz[1], w ziemi Kanaan, objawił mi się Wszechpotężny Bóg oraz mi błogosławił.
Przypisy
- [1]Czyli w Betel (porównaj: 35,6).
I do mnie powiedział: Oto rozplenię cię, rozmnożę i uczynię z[1] ciebie zgromadzenie narodów[2]; oddam też w wieczne posiadanie tę ziemię twojemu potomstwu po tobie.
Przypisy
- [1]Także: ku tobie, do ciebie.
- [2]Także: pogan.
Zatem teraz twoi dwaj synowie, którzy ci się urodzili w ziemi Micraim, przed moim przybyciem do ciebie i do Micraim, oni będą moimi - Efraim i Menasze będą mi jak Reuben i Szymeon.
Natomiast dzieci, które się z ciebie po nich urodzą - będą twoje; będą nazwani imieniem swoich braci w ich udziale.
Bowiem umarła mi Rachela, kiedy wracałem z Paddan w ziemi Kanaan; umarła w drodze, kiedy pozostała jeszcze przestrzeń ziemi by przybyć do Efraty; więc tam ją pochowałem, na drodze do Efraty, czyli w Bet-Lechem.
A Josef odpowiedział swojemu ojcu: To moi synowie, których dał mi tu Bóg. Zatem powiedział: Przyprowadźcie ich do mnie, a ich pobłogosławię.
Ale oczy Israela przytępiły się od starości, więc nie mógł ich dojrzeć. Zatem przybliżył ich do niego, a on ich ucałował i ich uściskał.
Israel powiedział też do Josefa: Nie spodziewałem się oglądać twojego oblicza, a oto Bóg pokazał mi i twe potomstwo.
Josef wziął także obydwu, prawą swoją ręką Efraima - po lewej Israela i swoją lewą ręką Menasze - po prawej Israela, oraz przybliżył ich ku niemu.
Ale Israel wyciągnął[1] swoją prawicę i położył ją na głowie Efraima, choć był młodszy; a lewą swą rękę na głowie Menasze, choć Menasze był pierworodnym.
Przypisy
- [1]Inni: przełożył, splótł.
Błogosławił też Josefowi i powiedział: Bóg, przed którego obliczem chodzili moi przodkowie - Abraham i Ic'hak; Bóg, który mnie prowadził[1] od początku mojego istnienia, aż do obecnego dnia;
Przypisy
- [1]Dosłownie: pasł.
Anioł, który mnie wybawił od wszelkiego zła, niech błogosławi tym chłopcom; niech na nich będzie mianowane moje imię[1] oraz imię mych przodków - Abrahama i Ic'haka, oraz niech się rozrosną w mnóstwo na ziemi.
Przypisy
- [1]Składniej BG: niech będą nazywani od mojego imienia.
A Josef zobaczył, że jego ojciec położył swoją prawą rękę na głowę Efraima i to nie spodobało się w jego oczach; więc ujął rękę swojego ojca, aby ją przenieść z głowy Efraima na głowę Menaszy.
Nadto Josef powiedział do swojego ojca: Nie tak, mój ojcze; gdyż ten jest pierworodny; połóż twoją prawicę na jego głowę.
Ale jego ojciec się wzbraniał i powiedział: Wiem, mój synu, wiem. Z niego także powstanie lud; i on będzie wielkim; jednak jego młodszy brat będzie większym od niego, a jego ród będzie mnóstwem narodów.
I w ów dzień im błogosławił, mówiąc: Przez ciebie[1] będzie błogosławił Israel w słowach: Oby cię Bóg uczynił jak Efraima i jak Menaszę. Zatem przełożył Efraima nad Menaszę.
Przypisy
- [1]Także: w tobie.
Israel powiedział też do Josefa: Oto ja umieram, a z wami będzie Bóg oraz przywróci was do ziemi waszych przodków.
Zaś ja ci daję jeden udział więcej[1] niż twoim braciom, z tego co moim mieczem i moim łukiem zdobędę z ręki Emorejczyka.
Przypisy
- [1]Dokładnie: wywyższam cię nad twymi braćmi o długość ramienia (daję ci większą cześć).