„Poszedłem więc do anioła, mówiąc mu, by dał mi książeczkę. I rzecze mi: Weź i połknij ją, a napełni wnętrzności twe goryczą, lecz w ustach twych będzie słodka jak miód.”

Biblia Tysiąclecia: Apokalipsa św. Jana 10,9

Nawigacja

Lista rozdziałów

Nowa Biblia Gdańska
Księga: I Księga Mojżesza 18:27

18:1
Zaś w czasie dziennego upału, kiedy siedział u wejścia do namiotu na polu Mamre, ukazał mu się WIEKUISTY.
18:2
Więc podniósł swoje oczy i spojrzał, a oto stanęli przed nim trzej mężowie; a kiedy ich zobaczył, pobiegł sprzed wejścia do namiotu na ich spotkanie oraz pokłonił się ku ziemi.
18:3
I powiedział: Panie! Jeśli znalazłem łaskę w twoich oczach, nie przejdź obok twojego sługi.
18:4
Niech przyniosą trochę wody, a umyjecie wasze nogi oraz odpoczniecie pod drzewem.
18:5
A ja przyniosę kęs chleba i posilicie wasze serce; potem pójdziecie - ponieważ już przeszliście obok waszego sługi. Zatem powiedzieli: Uczyń tak, jak powiedziałeś.
18:6
Więc Abraham pospieszył do namiotu, do Sary i powiedział: Uwiń się, weź trzy miary[1] przedniej mąki; rozczyń ją oraz zrób podpłomyki[2].
Przypisy
  • [1]
    Miara zbożowa; 1/3 efy, objętość 144 jaj.
  • [2]
    Cienkie, okrągłe placki, wypiekane na rozżarzonych płytach ogniska.
18:7
Abraham pobiegł także do bydła, wziął pulchne, wyborowe ciele oraz dał je słudze, który pospieszył, by je przyrządzić.
18:8
Wziął śmietankę, mleko oraz cielę, które przyrządził i postawił przed nimi, a sam stanął przy nich pod drzewem; zatem jedli.
18:9
Powiedzieli także do niego: Gdzie twoja żona Sara? Więc odpowiedział: Oto jest w namiocie.
18:10
Nadto powiedział: Wrócę do ciebie około bieżącego czasu[1], a oto twoja żona Sara będzie miała syna. A Sara słuchała u wejścia do namiotu, które było za nim.
Przypisy
  • [1]
    Gdy bieżący czas znowu ożyje; czyli po roku.
18:11
Zaś Abraham i Sara byli starzy, podeszli w latach, więc Sara przestała mieć właściwość[1] kobiet.
Przypisy
  • [1]
    Chodzi o menstruację.
18:12
Zatem Sara roześmiała się w duszy, mówiąc: Czyżbym miała doznać rozkoszy po moim zwiędnięciu? Przecież mój pan jest starcem.
18:13
A WIEKUISTY powiedział do Abrahama: Czemu to Sara się śmiała, mówiąc: Czyżbym rzeczywiście miała rodzić, kiedy się zestarzałam?
18:14
Czy u WIEKUISTEGO jest niemożliwa rzecz? Wrócę do ciebie w oznaczonej porze, około bieżącego czasu, a Sara będzie miała syna.
18:15
Ale Sara się zapierała, mówiąc: Nie śmiałam się - ponieważ się obawiała; lecz on powiedział: Nie, bo się śmiałaś.
18:16
Potem owi mężowie wstali oraz stamtąd skierowali wzrok ku Sedomowi; a Abraham szedł z nimi, aby ich odprowadzić.
18:17
Zaś WIEKUISTY powiedział: Miałbym zataić przed Abrahamem, co chcę uczynić?
18:18
To Abraham się rozkrzewi w wielki, potężny naród i w nim będą wysławiać[1] Boga wszystkie narody ziemi.
Przypisy
  • [1]
    Także: chwalić, sławić, wielbić (Boga).
18:19
Bo go umiłowałem[1], by polecił swoim synom oraz swojemu domowi po sobie, strzec drogi WIEKUISTEGO, spełniając sprawiedliwość i sąd[2]; by WIEKUISTY sprowadził na Abrahama to, co o nim zapowiedział.
Przypisy
  • [1]
    Inni: wybrałem go, obdarzyłem go wiedzą.
  • [2]
    Także: odróżnienie, oddzielenie; ocena.
18:20
WIEKUISTY też powiedział: Wielką jest skarga na Sedom i Amorę, a ich grzech jest tak bardzo ciężkim.
18:21
Zstąpię więc i zobaczę. Jeśli postępują według skargi, która mnie dochodzi, wtedy - zagłada! A jeżeli nie - będę wiedział.
18:22
Zatem owi mężowie tam się skierowali i stamtąd poszli do Sedomu; zaś Abraham stał jeszcze przed WIEKUISTYM.
18:23
Potem Abraham podszedł i powiedział: Czy razem z niegodziwym zgładzisz także sprawiedliwego?
18:24
Może w tym mieście jest pięćdziesięciu sprawiedliwych; czy ich także zgładzisz i nie przepuścisz temu miejscu z powodu pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy w nim są?
18:25
Dalekie to od Ciebie, abyś tą rzecz uczynił, byś zabił sprawiedliwego wraz z niegodziwym; żeby sprawiedliwy był jak niegodziwy; dalekie to od Ciebie. Czyżby sędzia całej ziemi nie spełniał sprawiedliwości?
18:26
A WIEKUISTY powiedział: Jeżeli znajdę w Sedomie, w samym mieście, pięćdziesięciu sprawiedliwych, ze względu na nich przepuszczę całemu miejscu.
18:27
A Abraham odpowiedział i rzekł: Otóż postanowiłem mówić do Pana, chociaż ja jestem prochem i popiołem.
18:28
Może braknie pięciu do pięćdziesięciu sprawiedliwych; czyżbyś z powodu pięciu zgładził całe miasto? Zatem powiedział: Nie zgładzę, jeśli znajdę tam czterdziestu pięciu.
18:29
Więc zaczął dalej mówić do Niego i rzekł: Może znajdzie się tam czterdziestu? Zatem odpowiedział: Nie uczynię ze względu na czterdziestu.
18:30
I znowu rzekł: Niechaj nie gniewa Pana, że będę mówił: Może znajdzie się tam trzydziestu? Zatem powiedział: Nie uczynię, jeżeli znajdę tam trzydziestu.
18:31
Znowu rzekł: Otóż postanowiłem mówić do Pana: Może znajdzie się tam dwudziestu? Zatem odpowiedział: Nie zgładzę ze względu na dwudziestu.
18:32
Więc rzekł: Niechaj nie gniewa Pana, kiedy przemówię jeszcze raz: Może znajdzie się tam dziesięciu? Zatem powiedział: Nie zgładzę ze względu na dziesięciu.
18:33
I WIEKUISTY odszedł, gdy przestał mówić do Abrahama; zaś Abraham wrócił do swego miejsca.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Wszelką troskę swoją złóżcie na niego, gdyż On ma o was staranie.
I Piotr 5:7

W Chrystusie

Wszystko mogę w tym, który mnie wzmacnia, w Chrystusie.
Fil 4:13

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Najdłuższym słowem w całej Biblii jest słowo: Maher-shalal-hash-baz.

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Błogosławiony niech będzie Pan, Gdyż okazał mi cudowną łaskę swoją w warownym grodzie. A ja rzekłem w niepokoju swoim: Zostałem odtrącony sprzed oczu twoich. Zaiste, wysłuchałeś głosu błagania mego, Kiedy wołałem do ciebie.
Ps 31:22-23


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić