1A gdy, za dni króla Heroda, Jezus narodził się w judzkim[1] Betlejem[2] , oto mędrcy ze wschodu przybyli do Jerozolimy, mówiąc: 2Gdzież jest ten narodzony król Żydów[1] ? Widzieliśmy bowiem jego gwiazdę na wschodzie i przyszliśmy oddać mu pokłon. 3A kiedy król Herod [o tym] usłyszał, zatrwożył się, a z nim cała Jerozolima. 4Więc zbierając wszystkich przedniejszych kapłanów i nauczycieli[1] ludu, dowiadywał się od nich, gdzie się ma Chrystus narodzić. 5A oni mu powiedzieli: W judzkim Betlejem; bo tak jest napisane przez proroka: 6I ty, Betlejemie, ziemio Judy, wcale nie jesteś najmniejsze między książętami Judy; bowiem z ciebie wyjdzie Wódz, który będzie prowadził mój lud Israela. 7Wtedy Herod wezwał potajemnie tych mędrców i pilnie się od nich wywiedział o czas, w którym się ukazała gwiazda, 8A posławszy ich do Betlejem, powiedział: Wyruszcie i pilnie się wypytajcie o to dziecię; a gdybyście znaleźli, donieście mi, abym i ja, gdy przybędę - oddał mu pokłon. 9Więc oni wysłuchali króla i odeszli; a oto poprzedzała ich gwiazda, którą widzieli na wschodzie, aż przybyła oraz stanęła nad [miejscem], gdzie było dzieciątko. 10Kiedy ujrzeli tą gwiazdę, uradowali się bardzo wielką radością. 11A [kiedy] weszli do rodziny, ujrzeli dzieciątko z Marią, jego matką, więc upadli oraz oddali mu pokłon; a gdy otworzyli swe skarby, ofiarowali mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. 12Lecz otrzymali we śnie ostrzeżenie, aby nie wracać do Heroda; zatem inną drogą powrócili do swej krainy. 13A kiedy oni odeszli, oto anioł Pana ukazuje się we śnie Józefowi, mówiąc: Wstań, weź dzieciątko, jego matkę oraz uciekaj do Egiptu[1] , i bądź tam aż ci powiem; bowiem Herod będzie szukał dzieciątka, by je zgładzić. 14Więc on wstał, wziął w nocy dzieciątko oraz jego matkę, i uszedł do Egiptu, 15A był tam aż do śmierci Heroda; aby się wypełniło, co powiedziano od Pana przez proroka, mówiącego: Z Egiptu wezwałem mego Syna. 16Wtedy Herod ujrzał, że został oszukany przez mędrców, więc bardzo się rozgniewał oraz wysłał, [by] zabić wszystkie dzieci w Betlejem i w całych jego granicach, od dwuletnich i niżej; według czasu, o którym się pilnie wywiedział od mędrców. 17Wtedy się wypełniło, co powiedziano przez proroka Jeremjasza[1] , mówiącego: 18Głos w Ramie[1] został usłyszany, lament, płacz i wielkie narzekanie: Rachel opłakuje swoich synów i nie chce zostać pocieszona, dlatego, że ich nie ma. 19Ale kiedy Herod umarł, oto w Egipcie, we śnie ukazuje się Józefowi anioł Pana, 20Mówiąc: Wstań, weź dzieciątko i jego matkę, i idź do ziemi Israela; bowiem pomarli ci, co szukali duszy dziecięcej. 21Więc on wstał, wziął dzieciątko oraz jego matkę, i przyszedł do ziemi Israela. 22A gdy usłyszał, że w Judei króluje Archelaus, na miejscu swojego ojca Heroda, bał się tam iść; zaś otrzymawszy we śnie ostrzeżenie, skręcił w strony Galilei[1] . 23A kiedy przyszedł, mieszkał w mieście zwanym Nazaret[1] , aby się wypełniło, co powiedziano przez proroków, że będzie nazwany Nazarejczykiem.