„Znam twoje czyny, że ani zimny, ani gorący nie jesteś. Obyś był zimny albo gorący!”

Biblia Tysiąclecia: Apokalipsa św. Jana 3,15

Nawigacja

Lista rozdziałów

Nowa Biblia Gdańska
Księga: Dokonania apostołów w Panu Jezusie Chrystusie 7:43

1Zaś arcykapłan powiedział: Czy tak się mają te sprawy? 2A Szczepan mówił: Mężowie, bracia, ojcowie - posłuchajcie. Bóg chwały dał się zobaczyć naszemu ojcu Abrahamowi, gdy był w Mezopotamii, zanim zamieszkał w Haranie. 3Powiedział też do niego: Wyjdź z twojej ziemi i spośród twej rodziny, a idź do ziemi, którą ci ukażę. 4Wtedy wyszedł z ziemi Chaldejczyków[1] oraz zamieszkał w Haranie; a stamtąd, gdy umarł jego ojciec, Bóg przesiedlił go do tej ziemi, na której wy teraz mieszkacie. 5I nie dał mu w niej dziedzictwa ani na krok nogi, ale przypisał[1] sobie dać mu ją na posiadłość, oraz po nim - jego nasieniu[2]; jemu, choć nie miał dziecka. 6Ale Bóg tak powiedział: Twoje potomstwo będzie przybyszem[1] w cudzej ziemi i uczynię je niewolnikami oraz będą ich krzywdzić przez czterysta lat. 7A lud, któremu będą służyć - Ja osądzę, powiedział Bóg. Zaś po tych latach wyjdą oraz będą mi służyć w tym miejscu. 8Dał mu także przymierze[1] obrzezki. Więc Abraham spłodził Izaaka oraz ósmego dnia go obrzezał, a Izaak spłodził Jakóba, a Jakób dwunastu patriarchów. 9Zaś patriarchowie kiedy pozazdrościli Józefowi, sprzedali go do Egiptu[1]; ale Bóg był z nim. 10Wyrwał go także ze wszystkich jego utrapień, oraz dał mu łaskę i mądrość wobec faraona - króla Egiptu, zatem ustanowił go dowodzącym nad Egiptem oraz nad całym swoim domem. 11Lecz na całą ziemię Egiptu i Kanaanu przyszedł głód, i wielkie utrapienie, gdyż nasi przodkowie nie znajdowali żywności. 12Zaś Jakób usłyszał, że jest zboże i wysłał najpierw do Egiptu naszych przodków. 13A przy drugim pobycie Józef dał się rozpoznać jego braciom, więc ród Józefa stał się widoczny faraonowi. 14Zaś Józef wysłał i przywołał swojego ojca Jakóba oraz całą swoją rodzinę w liczbie siedemdziesięciu pięciu osób. 15Zatem Jakób zszedł do Egiptu. I umarł on oraz nasi przodkowie; 16I zostali przeniesieni do Szechem oraz umieszczeni w grobowcu, który Abraham kupił sobie za wartość srebra od synów Hamora z Szechem. 17Ale kiedy się zbliżał czas obietnicy, którą Bóg zaprzysiągł Abrahamowi - lud rozwinął się w Egipcie i został pomnożony, 18Aż nastał inny władca, który nie znał[1] Józefa. 19Ten - kpiąc oszustwem z naszego rodu - skrzywdził naszych przodków, bo czynił porzuconymi ich niemowlęta, aż do nie zachowania przy życiu. 20W tym czasie został zrodzony Mojżesz, a był piękny[1] dla Boga. Ten został wychowany przez trzy miesiące w domu jego ojca. 21Zaś kiedy został on umieszczony na zewnątrz, wzięła go sobie córka faraona i wychowywała go za syna. 22Więc Mojżesz został wyćwiczony w całej wiedzy Egipcjan, oraz był silny w słowach i uczynkach. 23A gdy mu się dopełnił czterdziestoletni wiek, wstąpiło do jego serca by przyjrzeć się swoim braciom, synom Israela. 24I ujrzał, że jakiś doznaje niesprawiedliwości; zatem przyszedł z pomocą temu, co był uciskany oraz wymierzył karę, zabijając Egipcjanina. 25Sądził, iż jego bracia zrozumieją, że Bóg przez jego rękę daje im wyzwolenie - ale nie rozumieli. 26Lecz także dał im się zobaczyć następnego dnia, kiedy walczyli i pobudzał ich do pokoju, mówiąc: Mężowie, jesteście sobie braćmi; dlaczego jedni drugim czynicie niesprawiedliwość? 27Ale ten, co czynił niesprawiedliwość bliskiemu, odepchnął go i powiedział: Kto cię ustanowił przywódcą oraz sędzią nad nami? 28Czy chcesz mnie zgładzić, ty, który wczoraj w ten sposób usunąłeś Egipcjanina? 29Zaś Mojżesz uciekł na to słowo i stał się cudzoziemcem na ziemi Midjan, gdzie spłodził dwóch synów. 30A kiedy zostało wypełnione czterdzieści lat, na pustkowiu wyżyny Synaj dał mu się zobaczyć Anioł Pański w płomieniu ognia jeżyny[1]. 31Zaś Mojżesz, gdy to zobaczył, dziwił się temu widzeniu; a kiedy się zbliżył do niego, by go obejrzeć, pojawił się do niego głos Pana: 32Ja jestem Bóg twoich przodków, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakóba. A Mojżesz stał się drżącym i nie odważył się przypatrywać. 33Zaś Pan mu powiedział: Odwiąż obuwie z twoich nóg, bo miejsce na którym stanąłeś jest ziemią świętą. 34Widząc, zobaczyłem w Egipcie cierpienie mojego ludu, wysłuchałem ich wzdychania oraz zstąpiłem ich wyzwolić. Więc teraz, tutaj, wyślę cię do Egiptu. 35Tego Mojżesza, którego się zaparli, mówiąc: Kto cię ustanowił przywódcą i sędzią? Jego Bóg wysyła jako przywódcę oraz jako wyzwoliciela, przez ręce Anioła, który dał mu się zobaczyć w cierniu. 36To ten ich wyprowadził, uczynił cuda i znaki w ziemi Egiptu, na morzu Czerwonym oraz czterdzieści lat na pustkowiu. 37To jest ten Mojżesz, który powiedział synom Israela: Pan, wasz Bóg, wzbudzi z waszych braci proroka jak mnie; jego będziecie słuchać. 38On jest Tym, co pojawił się w zgromadzeniu wybranych za Anioła mówiącego do niego na pustkowiu, na wyżynie Synaj oraz do naszych przodków. Ten otrzymał słowa żyjące, by nam je dać. 39Temu nie zechcieli być posłuszni nasi przodkowie, ale Go odepchnęli od siebie oraz zwrócili swe serca do Egiptu, 40Mówiąc do Ahrona[1]: Uczyń nam bogów, którzy będą szli przed nami, bo nie wiemy co się stało temu Mojżeszowi, który nas wyprowadził z ziemi Egiptu. 41W owych dniach uczynili też cielca, złożyli ofiarę figurze[1] oraz cieszyli się pomiędzy wyrobami swoich rąk. 42Zatem Bóg się odwrócił oraz ich pozostawił[1], aby służyli wojsku niebios, jak jest napisane w księdze proroków: Czy mnie ofiarowaliście przez czterdzieści lat na pustkowiu bydlęta i ofiary, domu Israela? 43Nawet zabraliście przybytek Molocha[1] oraz gwiazdę waszego boga Remfana - wizerunki, które uczyniliście, by się im kłaniać; więc przesiedlę was na tamtą stronę Babilonu. 44Na pustkowiu był Namiot Świadectwa naszych przodków, tak jak rozporządził sobie Ten, co mówił do Mojżesza, by go uczynić według wzoru, który Mojżesz zobaczył. 45Jego odziedziczyli nasi przodkowie z Jezusem[1] synem Nuna oraz wprowadzili na posiadłość pogan, których Bóg wygnał z dala od oblicza naszych przodków, aż do dni Dawida. 46Ten znalazł łaskę przed obliczem Boga oraz wyprosił sobie, by znaleźć mieszkanie[1] dla Boga Jakóba. 47Zaś Salomon zbudował Mu Świątynię[1]. 48Ale Najwyższy nie zamieszkuje w budowlach uczynionych ręką, jak mówi prorok: 49Niebo jest moim tronem, a ziemia podnóżkiem moich nóg; jaki mi dom zbudujecie, mówi Pan, lub które jest miejsce mojego odpoczynku? 50Czyż nie moja ręka to wszystko uczyniła? 51Ludzie twardego karku, nieobrzezani na sercu i na uszach, wy się zawsze sprzeciwiacie Duchowi Świętemu; zarówno wasi ojcowie jak i wy. 52Którego z proroków nie prześladowali wasi przodkowie? Także pozabijali tych, co wcześniej opowiadali odnośnie przyjścia Sprawiedliwego, którego wy staliście się teraz zdrajcami i zabójcami. 53Wy, którzy na rozporządzenia Aniołów otrzymaliście Prawo, a nie staliście na straży. 54To zaś słysząc, zżymali się ich sercami oraz zgrzytali na niego zębami. 55Ale on będąc pełnym Ducha Świętego, popatrzył ku Niebu, zobaczył chwałę Boga i Jezusa stojącego po prawicy Boga. 56Więc powiedział: Oto widzę niebiosa, które zostały otwarte oraz Syna Człowieka stojącego po prawicy Boga. 57Lecz oni krzyknęli wielkim głosem, zatkali swoje uszy oraz jednomyślnie rzucili się na niego. 58I wyrzucili go na zewnątrz miasta oraz kamienowali; a świadkowie złożyli swoje szaty u stóp młodzieńca nazwanego Saulem. 59Zatem kamienowali Szczepana, a on przyzywał Boga i mówił: Panie Jezu, przyjmij mojego ducha. 60On także zgiął kolana oraz zawołał wielkim głosem: Panie, nie utwierdź im tego grzechu. A gdy to powiedział - zasnął.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Lecz Eliasz rzekł do niej: Nie bój się! Idź i zrób, jak powiadasz, lecz najpierw przyrządź mi z tego mały placek i przynieś mi go, dla siebie zaś i syna swojego przyrządzisz później.
II Król 17:13

W Chrystusie

Wy jesteście światłością świata; nie może się ukryć miasto położone na górze.
Mat 5:14

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Mojżesz był najbardziej cichym i pokornym człowiekiem na powierzchni ziemi (IV Mojż 12:3).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Błogosławiony niech będzie Pan, Gdyż okazał mi cudowną łaskę swoją w warownym grodzie. A ja rzekłem w niepokoju swoim: Zostałem odtrącony sprzed oczu twoich. Zaiste, wysłuchałeś głosu błagania mego, Kiedy wołałem do ciebie.
Ps 31:22-23


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić